W toku dalszego postępowania skarżąca nadal kwestionowała prawidłowość wykonanego przez M. C. uprzątnięcia i dezynfekcji nieruchomości. Organ w piśmie z [...].10.2018 r. poinformował skarżącą, że był zobowiązany, stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy o zapobieganiu i zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi, prowadzić postępowanie w stosunku do wszystkich współwłaścicieli nieruchomości oraz że z uwagi na wykonanie uprzątnięcia nieruchomości i przeprowadzenia dezynfekcji chemicznej pomieszczenia (pomimo pozostałości po ptasich odchodach) zostało ono pozbawione drobnoustrojów chorobotwórczych i tym samym został wyeliminowany czynnik zagrożenia epidemiologicznego, a żądanie przez skarżącą usunięcia budek lęgowych nie leży w kompetencji organu.
Organ w powyższych okolicznościach faktycznych umorzył postępowanie z uwagi na jego bezprzedmiotowość, na podstawie art. 105 § 1 K.p.a., zgodnie z którym, gdy postępowanie z jakiejkolwiek przyczyny stało się bezprzedmiotowe w całości albo w części, organ administracji publicznej wydaje decyzję o umorzeniu postępowania odpowiednio w całości albo w części. Decyzja ta, w ocenie Sądu, nie narusza przepisów prawa w sposób wskazany w art. 145 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, dalej powoływana jako P.p.s.a.).
Należy wskazać, że skarżące de facto nie kwestionuje prawidłowości ww. decyzji, a głównie skupia się na zarzutach związanych z tokiem postępowania.
W pierwszej kolejności wskazać trzeba, że zebrany materiał dowodowy w pełni pozwolił na dokonanie ustalenie, iż zostało usunięte stwierdzone zagrożenie epidemiologiczne. Okoliczność ta wynika z protokołu z [...].09.2018 r. oraz protokołu dezynfekcji nr [...] z [...].09.2018 r. Stosownie do art. 27 ust. 1 ustawy o PIS, w razie stwierdzenia naruszenia wymagań higienicznych i zdrowotnych, państwowy inspektor sanitarny nakazuje, w drodze decyzji, usunięcie w ustalonym terminie stwierdzonych uchybień. Zatem celem postępowania przed organem I instancji w niniejszej sprawie było wyeliminowanie stwierdzonych nieprawidłowości. Co prawda organ nie wydał, zgodnie z cyt. przepisem, stosownych zaleceń, które znalazłyby uzewnętrznienie w postaci decyzji administracyjnej, jednakże ostatecznie, i to w krótkim okresie czasu (pomiędzy kontrolami upłynęło 13 dni), cel ustawy został osiągnięty. Należy w tym miejscu zwrócić uwagę na treść art. 12 ust. 1 K.p.a., zgodnie z którym organy administracji publicznej powinny działać w sprawie wnikliwie i szybko, posługując się możliwie najprostszymi środkami prowadzącymi do jej załatwienia. Taki właśnie sposób działania przyjął w niniejszej sprawie organ I instancji, co doprowadziło do jej szybkiego zakończenia.
Reasumując, skoro naruszenia, o jakich mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o PIS zostały dobrowolnie usunięte, organ prawidłowo umorzył postępowanie z uwagi na jego bezprzedmiotowość. Podkreślenia wymaga, że skarżąca jedynie w sposób gołosłowny, nie poparty żadnymi konkretnymi argumentami kwestionowała skuteczność likwidacji naruszenia wymagań higienicznych i zdrowotnych na skutek działań podjętych przez M. C. Tymczasem organ, który ma w tym zakresie fachową wiedzę, ocenił, że działania te w skuteczny sposób zlikwidowały zagrożenie epidemiologiczne.
Natomiast wszelkie zastrzeżenia skarżącej dotyczące przebiegu postępowania, może ona uczynić przedmiotem ewentualnej skargi lub wniosku, o jakich mowa w art. 221 i nast. K.p.a., ponieważ Sąd w niniejszej sprawie był władny ocenić jedynie merytoryczną zasadność umorzenia postępowania, co też uczynił oddalając skargę na podstawie art. 151 P.p.s.a. z uwagi na jej bezzasadność.
Wskazać jedynie można, że kwestie związane z pierwotnym uznaniem się przez organ za niewłaściwy, sposobu nałożenia na skarżącą obowiązku likwidacji zagrożenia epidemiologicznego czy wskazanie przez organ, który ze współwłaścicieli nieruchomości winien ww. obowiązek wykonać - nie mają żadnego wpływu na ocenę zaskarżonej decyzji i wszelkie ewentualne naruszenia przepisów w tym zakresie nie miały wpływu również na wynik sprawy.