Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marek Wroczyński, Sędziowie Sędzia WSA Leszek Kobylski, Sędzia WSA Justyna Mazur (sprawozdawca), Protokolant Referent stażysta Aleksandra Żurek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 stycznia 2020 r. w Radomiu sprawy ze skargi M. M. na decyzję Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] sierpnia 2019 r. nr [...] w przedmiocie orzeczenia o solidarnej odpowiedzialności ze spółką oraz pozostałymi członkami zarządu z tytułu wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych oddala skargę.
Decyzją z [...] sierpnia 2019 r., na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2019r., poz. 900 ze zm.; dalej "Op" ze zm.) oraz art. 49 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2019r., poz. 1172; dalej: "ustawa o rehabilitacji"), po rozpatrzeniu odwołania M. M. (dalej: "skarżąca", "strona", "podatnik"), Minister Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej (dalej: "MRPiPS", "Minister" lub "organ odwoławczy") utrzymał w mocy decyzję Prezesa Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (dalej: "Prezes PFRON" lub "organ I instancji") z [...] czerwca 2017 r. orzekającej o odpowiedzialności skarżącej jako byłego członka zarządu solidarnie ze spółką oraz pozostałymi członkami zarządu (Z. W. oraz T. M.) za zaległości [...] Sp. z o.o. (dalej: "Spółka") z tytułu wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (dalej: "PFRON") za poszczególne miesiące 2012r. (III - XII) oraz I i II 2013r. wraz z odsetkami i kosztami egzekucji, w kwotach wymienionych w decyzji.
Decyzje zapadły w następującym stanie faktycznym i prawnym:
Powołaną na wstępie decyzją z [...] czerwca 2017 r., organ I instancji na podstawie art. 107 § 1, § 2 pkt 2 i 4, art. 108 § 1, art. 116 § 1, § 2, art. 207 Op orzekł o odpowiedzialności podatkowej skarżącej wraz ze Spółką i pozostałymi członkami zarządu (Z. W. i T. M.) za wymienione w tej decyzji zaległości Spółki z tytułu wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych wraz z odsetkami oraz kosztami egzekucji. Stwierdził, że w sprawie spełnione zostały pozytywne przesłanki do obciążenia skarżącej jako byłego członka zarządu Spółki odpowiedzialnością za zaległości Spółki w trybie powołanych wyżej przepisów. Nie stwierdził, aby w sprawie wystąpiły przesłanki uwalniające skarżącą od tej odpowiedzialności. Wskazał, iż termin przedawnienia zobowiązań Spółki upływa w dniu [...] września 2019 r.
W odwołaniu od decyzji Prezesa, wnosząc o jej uchylenie i orzeczenie o braku odpowiedzialności skarżącej za zobowiązania Spółki lub uchylenie tej decyzji i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania, skarżąca działaniem pełnomocnika, postawiła szereg zarzutów naruszenia zarówno przepisów prawa materialnego, jak i procesowego. tj.: art. 107 § 1, § 2 pkt 2 i 4, art. 108 § 1 i art. 116 § 1 i 2 Op także w zw. z art. 11 i 12 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe i naprawcze w brzmieniu obowiązującym w marcu 2013 r. oraz art. 120, art. 180 § 1 i art. 188, art. 122 i 187, oraz art. 54 § 1 pkt 7 i § 3 Op. Zdaniem skarżącej zastosowano wobec skarżącej przepisy o odpowiedzialności członka zarządu Spółki, pomimo braku niezbędnej przesłanki, jaką jest bezskuteczność egzekucji wobec całego majątku Spółki oraz braku podstaw do ogłoszenia upadłości Spółki. Z ostrożności wskazano także, iż organ I instancji zaniechał zbadania czy i kiedy wystąpiły przesłanki do ogłoszenia upadłości, albowiem jedynie niezłożenie wniosku o ogłoszenie upadłości w terminie czyni otwartą kwestię odpowiedzialności członka zarządu na podstawie ww. przepisów. W ocenie skarżącej nie zostały należycie zweryfikowane jej twierdzenia, a odmowa przeprowadzenia wnioskowanych dowodów była nieuzasadniona. Organ I instancji naruszył także ogólne zasady postępowania podatkowego wyrażone w art. 122 i art. 187 Op, poprzez zaniechanie podjęcia przesz PFRON postępowania egzekucyjnego wobec całego majątku Spółki oraz zaniechanie zbadania czy zaistniały okoliczności uzasadniające zwrócenie się z wnioskiem o ogłoszenie upadłości Spółki. Wskazała także, iż bezprawnie zostały naliczone odsetki od zaległości powstałych wskutek opóźnienia wszczęcia postępowania egzekucyjnego z winy organów, z uwagi na to że nieruchomość stanowiąca własność Spółki wyszła z jej majątku dopiero w grudniu 2013r., a tym samym terminowe działania organu w ramach egzekucji doprowadziłyby do zaspokojenia roszczeń bezpośrednio od Spółki. Niedopełniono także obowiązku niezwłocznego wszczęcia egzekucji. Postępowanie egzekucyjne zostało bowiem wszczęte dopiero w 2016 r., podczas gdy przed tą datą Spółka niewątpliwie posiadała majątek w postaci nieruchomości i licznych wartościowych ruchomości, co czyniło możliwym zaspokojenie roszczeń PFRON. Autorka odwołania wniosła także o przeprowadzenie szeregu dowodów, w tym z dokumentów, zeznań świadków, opinii biegłego z zakresu księgowości i rachunkowości przedsiębiorstw.