Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Owsińska - Gwiazda, Sędziowie Sędzia WSA Justyna Mazur (sprawozdawca), Sędzia WSA Renata Nawrot, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Marlena Stolarczyk, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 maja 2019 r. w Radomiu sprawy ze skargi W. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w R. z dnia [...] grudnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pieniężnego na zakup posiłku uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta [...] z dnia [...] listopada 2018r. nr [...].
Decyzją z [...] grudnia 2018r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] (dalej: "SKO", "Kolegium" lub "organ odwoławczy"), na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U.
z 2018 r., poz. 2096; dalej: "k.p.a."), po rozpatrzeniu odwołania W. M. (dalej: "skarżący") utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta [...] (dalej: "Prezydent", "organ I instancji") z [...]listopada 2018r. o odmowie przyznania skarżącemu pomocy w postaci świadczenia pieniężnego na zakup posiłku lub żywności w ramach programu wieloletniego "Pomoc państwa w zakresie dożywiania na lata 2014-2020".
Decyzje zapadły w następującym stanie faktycznym i prawnym:
Organ I instancji wskazał, iż decyzją z [...] stycznia 2017 r. odmówił skarżącemu przyznania pomocy w postaci świadczenia pieniężnego na zakup posiłku lub żywności w ramach programu wieloletniego "Pomoc państwa w zakresie dożywiania na lata 2014-2020". SKO, po rozpoznaniu odwołania, decyzją z [...]marca 2017r. utrzymało w mocy powyższą decyzję organu I instancji, natomiast Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 11 stycznia 2018r. sygn. akt VIII SA/Wa 366/17 uchylił decyzje organów obu instancji. Sąd uznał, iż zebrany w sprawie materiał dowodowy jest niepełny, a dokonana przez organ ocena tych dowodów jest dowolna, a nie swobodna. Doszło zatem do naruszenia przepisów postępowania, mającego istotny wpływ na wynik sprawy, a przez to przedwczesne zastosowanie przez organ art. 12 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2018 r., poz. 1508 ze zm., dalej: "u.p.s.", "ustawa o pomocy społecznej"). Rozpoznając ponownie sprawę, biorąc pod uwagę zalecenia Sądu, organ I instancji, w wyniku ponownie przeprowadzonego postępowania odmówił skarżącemu wnioskowanej pomocy. Stwierdził jak uprzednio, że w realiach niniejszej sprawy zastosowanie znajduje art. 12 u.p.s., gdyż skarżący nadal nie ujawnił faktycznych dochodów czy zasobów pieniężnych. Organ I instancji wskazał, iż nie jest w stanie wskazać źródła dodatkowego dochodu, jednak w jego ocenie skarżący posiada inne niż deklarowane źródła dochodu skoro mógł przeznaczyć całość otrzymanej pomocy na bieżące opłaty mieszkaniowe, przy jednoczesnym wskazaniu na wsparcie Organizacji [...]i [...], które było niezgodne ze stanem faktycznym. Skarżący ponosił bowiem na bieżąco opłaty związane z utrzymaniem mieszkania, których wysokość niejednokrotnie przewyższała miesięczną kwotę otrzymywanej pomocy społecznej. Organ zwrócił też uwagę, że mimo deklarowanej trudnej sytuacji ekonomicznej zamiast zmniejszać koszty utrzymania mieszkania od 2016r., zwiększył je o opłatę parkingową w wysokości 25 zł miesięcznie, mimo że zgodnie ze złożonym oświadczeniem, nie jest on posiadaczem samochodu. W świetle tych ustaleń organ I instancji decyzją z dnia [...]listopada 2018 r. odmówił skarżącemu przyznania pomocy w postaci świadczenia pieniężnego na zakup posiłku lub żywności w ramach programu wieloletniego "Pomoc państwa w zakresie dożywiania na lata 2014 - 2020".