Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Miron, , Sędzia WSA Jolanta Augustyniak-Pęczkowska (spr.), Sędzia WSA Jarosław Stopczyński, Protokolant Piotr Bibrowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 września 2009 r. sprawy ze skargi M. na postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej z tytułu samowolnego przystąpienia do użytkowania I. uchyla zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie organu pierwszej instancji, II. stwierdza, że zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku, III. zasądza od [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego na rzecz skarżącego M. kwotę 1500 zł (tysiąc pięćset złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego [...] postanowieniem z dnia [...] ([...]), działając na podstawie art. 57 ust. 7 w zw. z art. 55 pkt 2, art. 59f ust. 1 i art. 59g ust. 1-3 oraz art. 83 ust 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. - Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2006r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.), zw. dalej Prawem budowanym, oraz art. 123 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2000r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.), zw. dalej kpa, wymierzył M. karę w wysokości 50.000 zł, za użytkowanie bez pozwolenia budynku mieszkalno-usługowego "R." położonego przy ul. [...] w W. (dz.[...]).
W uzasadnieniu organ wskazał, że kontrola przeprowadzona w dniu 16 czerwca 2008r. wykazała, że w części mieszkalnej budynek jest użytkowany. Budowa nie została jednak zakończona, a inwestor nie złożył wniosku o pozwolenie na użytkowanie. Organ wymierzył zatem karę w wysokości, określonej w art. 59f ust. 1 Prawa budowlanego.
W wyniku rozpatrzenia zażalenia inwestora [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego postanowieniem z dnia [...] (nr[...]) -utrzymał w mocy postanowienie organu I instancji, podzielając argumentację faktyczną i prawną przedstawioną w uzasadnieniu postanowienia organu powiatowego.
Organ odwoławczy dodał, że w ustalonych okolicznościach obowiązkiem organu powiatowego było zastosowanie art. 57 ust. 7 Prawa budowlanego oraz wskazał, że podstawą wymierzenia kary było stwierdzenie nielegalnego użytkowania przedmiotowego budynku podczas wizji przeprowadzonej w dniu 16 czerwca 2008r. Obowiązek zapłaty kary powstał zatem z chwilą doręczenia postanowienia, a nie z chwilą zaistnienia określonej okoliczności. Podstawa wymierzenia kary nie uległa więc przedawnieniu, jak zarzucono w zażaleniu. Organ podniósł, że przepis art. 57 Prawa budowlanego adresowany jest do inwestora, tym samym brak zgody inwestora na zamieszkanie lokatorów w ww. obiekcie nie wpływa na zasadność nałożenia kary. Inwestor jest bowiem zobowiązany spełnić ustawowe obowiązki i zarządzać prowadzoną inwestycją zgodnie z prawem.
Skargę na to postanowienie złożyło M. w W., wnosząc o jego uchylenie i zarzucając naruszenie :
a) art. 57 ust. 7 w zw. z art. 59g ust. 1 i 5 Prawa budowlanego w zw. z art. 68 § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa poprzez niewłaściwe ich zastosowanie tj. wymierzenie kary, podczas gdy podstawa jej wymierzenia uległa przedawnieniu oraz
b) błędu w ustaleniach faktycznych mających istotny wpływ na wynik postępowania poprzez przyjęcie, iż organ powiatowy dopiero w wyniku kontroli w dniu 16 czerwca
2008r. stwierdził użytkowanie ww. budynku w części mieszkalnej, podczas gdy wiedzę o tym stanie rzeczy posiadał już wcześniej z uwagi na liczne skargi mieszkańców.
Skarżąca powołując się na treść art. 68 § 2 Ordynacji podatkowej podniosła, że zobowiązanie do zapłaty kary wymienionej w art. 57 ust. 7 Prawa budowlanego, nie powstaje jeśli postanowienie wymierzające tą karę zostało doręczone po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym inwestor przystąpił do nielegalnego użytkowania obiektu. W niniejszej sprawie był to rok 2001.