Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Tomasz Stawecki, Sędziowie sędzia WSA Mirosława Kowalska (spr.), sędzia WSA Ewa Machlejd, po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 16 stycznia 2018 r. sprawy ze skargi W. R. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] stycznia 2017 r. znak [...] w przedmiocie przyznania zwrotu koniecznych wydatków za usunięcie, przechowywanie i dozór oraz wynagrodzenia za dozór pojazdów oddala skargę
Zaskarżonym postanowieniem z [...] stycznia 2017 r. Nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...], na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 w związku z art. 144 k.p.a. - ustawy z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity Dz. U. z 2016 r., poz. 23 ze zm.) w związku z art. 18 i art. 102 § 2 ustawy z 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 599 ze zm.), § 3 pkt. 1 lit. a rozporządzenia Rady Ministrów z 28 lutego 2011 r. w sprawie rozciągnięcia stosowania przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2011 r. nr 46, poz. 237 ze zm.) oraz art. 130a ust. 10f ustawy z 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2017 r. poz. 128), a także art. 1 i 2 ustawy z 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (tekst jednolity Dz. U. z 2015 r. Poz. 1659 ze zm.), po rozpatrzeniu zażalenia W. R., reprezentowanego przez radcę prawnego A. K., na postanowienie Starosty [...] z [...] listopada 2016 r. znak: [...] w przedmiocie zwrotu koniecznych wydatków za usunięcie, przechowywanie i dozór 14 samochodów osobowych i 2 motorowerów - uchyliło postanowienie organu pierwszej instancji w części, tj. pkt 3 i w tym zakresie umorzyło postępowanie przed tym organem, zaś w pozostałym zakresie utrzymało mocy postanowienie organu I instancji.
W uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia organ wskazał, że postanowieniem z [...] listopada 2016 r. znak: [...] Starosta [...], działając na podstawie art. 102 § 2 ustawy z 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (t.j. Dz. U. z 2014 r. poz. 1619 ze zm.), art. 123 § 1 ustawy z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity Dz. U. z 2016r., poz. 23 ze zm.) oraz art. 130a ust. 10f ustawy z 20 czerwca 1997r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012r. poz. 1137 ze zm.), po ponownym rozpatrzeniu sprawy przyznał W. R. zwrot koniecznych wydatków za usunięcie, przechowywanie i dozór oraz wynagrodzenie za dozór 14 samochodów osobowych według stawki nieprzekraczającej 6,43 zł brutto za dobę dozorowania oraz 114,11 zł za usunięcie tych pojazdów, wymienionych w załączniku Nr 1 do postanowienia, tj. kwotę 34.254,75 zł, a także 2 motorowerów według stawki nieprzekraczającej 3,22 zł brutto za dobę dozorowania oraz 51,35 zł za usunięcie pojazdów, tj. kwotę 2.303,56zł. Łączna kwota przyznanej należności wyniosła 36.558,31 zł. Jednocześnie organ odmówił przyznania zwrotu koniecznych wydatków za przechowywanie i dozór oraz wynagrodzenia za dozór w/w 14 samochodów osobowych i 2 motorowerów według stawek przekraczających w/w kwoty tj. 6,43zł i 3,22 zł brutto za dobę dozorowania. Ponadto, organ I instancji odmówił również przyznania zwrotu koniecznych wydatków za przechowywanie i dozór oraz wynagrodzenia za dozór pojazdów: rower - nr dyspozycji usunięcia [...], Ford Escort - nr dyspozycji usunięcia [...], Opel Kadet - nr dyspozycji usunięcia [...], części samolotu oraz motoroweru marki [...] o nr rej. [...] - nr dyspozycji usunięcia [...].