Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Gierak - Podsiadły, , Sędzia WSA Włodzimierz Kowalczyk, Sędzia WSA Izabela Ostrowska (spr.), Protokolant ref. staż. Paulina Sierkin, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 kwietnia 2017 r. sprawy ze skargi V.Sp. z o. o. z siedzibą w W. na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] stycznia 2016 r. znak: [...] w przedmiocie wpisu do rejestru zabytków oddala skargę
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] stycznia 2016 r. znak [...] Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego działając na podstawie art. 7 pkt 1, art. 9 ust. 1, art. 89 pkt 1 oraz art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (j.t. Dz. U. 2014, poz.1446 ze zm.) oraz art. 17 pkt 2, art. 127 § 1 i art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego po rozpatrzeniu odwołania R. C., od decyzji nr [...] [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z dnia [...] września 2015 r., znak: [...], wpisującej do rejestru zabytków budynek mieszkalny, wzniesiony w 1909 roku, dawną "[...]", położony w P. przy ul. [...] (działka ewid. nr [...], obręb [...]), w granicach oznaczonych na załączniku graficznym linią w kolorze czerwonym; odstępującej od wpisania do tego rejestru budynku oficyny, wzniesionej po 1925 roku, położonej na tej samej nieruchomości; z nadanym trybem natychmiastowej wykonalności, utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
Z akt postępowania administracyjnego wynika, że w przedmiotowej sprawie [...] Wojewódzki Konserwator Zabytków prowadził wszczęte z urzędu postępowanie administracyjne od 2012 r. W toku tego postępowania organ konserwatorski wydał dotychczas decyzję nr [...] z dnia [...] marca 2013 r., która została uchylona przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego decyzją z dnia [...] października 2013 r., znak: [...]oraz decyzję nr [...] z dnia [...] grudnia 2012 r., uchyloną przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego decyzją z dnia [...] listopada 2014 r., znak: [...]. Przyczyną uchylenia ww. decyzji był brak prawidłowego ustalenia kręgu stron przedmiotowego postępowania, co skutkowało skierowaniem sprawy do [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w celu ponownego jej rozpatrzenia.
Wypełniając zalecenia Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego zawarte w decyzji z dnia [...] listopada 2014 r., [...] Wojewódzki Konserwator Zabytków ponownie ustalił krąg stron omawianego postępowania a następnie wydał decyzję nr [...] z dnia [...] września 2015 r.
Powyższą decyzją [...] Wojewódzki Konserwator Zabytków w W. wpisał do rejestru zabytków budynek mieszkalny, wzniesiony w 1909 roku, dawną "[...]", położony w P. przy ul. [...] (działka ewid. nr [...], obręb [...]). Tą samą decyzją odstąpił od wpisania do tego rejestru budynku oficyny, wzniesionej po 1925 r., położonej na tej samej nieruchomości. Integralną część ww. decyzji stanowi załącznik graficzny, na którym oznaczono granice ochrony konserwatorskiej, ograniczające się do linii murów obwodowych budynku mieszkalnego. Decyzji tej nadano rygor natychmiastowej wykonalności na podstawie art. 108 § 1 k.p.a.
W uzasadnieniu decyzji organ pierwszej instancji wskazał jaki materiał dowodowy stanowił podstawę rozstrzygnięcia, uwzględniając przy tym dokumentację własną, a także wniesione przez jedną ze stron ekspertyzy stanu technicznego budynku mieszkalnego przy ul. [...] w P.. W aktach sprawy znajdują się ponadto, publikacje dziejopisarskie i popularnonaukowe z zakresu historii P.. Następnie organ I instancji przywołał historię zespołu budowlanego, który stanowił przedmiot prowadzonego postępowania administracyjnego, wskazując jego funkcje od momentu powstania 1909 r. do chwili obecnej. Opisał budynek mieszkalny, podkreślając jego charakterystyczne elementy, przesądzające o indywidualnym wyrazie architektonicznym - szczególnie bryły zewnętrznej. Organ pierwszej instancji opisał również budynek oficyny, od wpisania której odstąpił. W dalszej części uzasadnienia organ ten odniósł się do stanu zachowania omawianych budynków, stwierdzając że: "Ściany obiektów noszą ślady spękań, nieszczelne poszycie powoduje korozję biologiczną więźby, wysoki poziom wody gruntowej przy braku izolacji wpływa na silne zawilgocenie partii przyziemia. Budynki są wyeksploatowane i wymagają gruntownego remontu". Sytuacja ta w ocenie organu I instancji wymaga stworzenia dla omawianego budynku mieszkalnego warunków prawnych pozwalających organom konserwatorskim na prowadzenie nadzoru nad jakością i zakresem prowadzonych prac, a także na podjęcie czynności administracyjnych mających na celu zabezpieczenie historycznej substancji tego zabytku.