Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Augustyniak - Pęczkowska (spr.), , Sędzia WSA Joanna Gierak - Podsiadły, Sędzia WSA Bogusław Cieśla, Protokolant starszy referent Anna Tomaszek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 kwietnia 2016 r. sprawy ze skargi Spółki Akcyjnej "[...]" Oddział w [...] na decyzję Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego z dnia [...] października 2014 r. znak: [...] w przedmiocie stwierdzenia naruszenia przez przewoźnika lotniczego przepisów rozporządzenia oddala skargę
Prezes Urzędu Lotnictwa Cywilnego decyzją z [...] października 2014 r. ([...]), na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2013, poz. 267, ze zm.), dalej k.p.a., w zw. z art. 205a ust. 1 i art. 205b ust. 1, art. 209b ust. 4 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. Prawo lotnicze (Dz. U. z 2013 r., poz. 1393, ze zm.) w zw. z art. 5, art. 7, art. 8, art. 9, art. 14 rozporządzenia WE nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. ustanawiającego wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów, uchylającego rozporządzenie nr 295/91/WE (Dz.Urz. UE L 46 z 17.2.2004, dalej: rozporządzenie), po rozpatrzeniu wniosku [...] Oddział w [...] z siedzibą w [...] o ponowne rozpatrzenie sprawy - utrzymał w mocy decyzję własną z [...] marca 2014 r. ([...]), którą, po rozpatrzeniu wniosku Ł. Z., K. D. i J. D. - pasażerów lotu z [...]-08-2012 r. [...] - [...] /[...]/ o oznaczeniu kodowym [...], o stwierdzenie naruszenia przez [...] - [...] Linie Lotnicze praw pasażerów określonych w rozporządzeniu (WE) nr 261/2004, stwierdził naruszenie art. 7 ust. 1 lit. c rozporządzenia (WE) nr 261/2004.
Organ wskazał, że ww. lot był lotem odwołanym w rozumieniu przepisów rozporządzenia (WE) nr 261/2004. Skarżący odbyli podróż alternatywnym lotem. Pasażerom nie udzielono bezpłatnej opieki, bo nie oczekiwali na lotnisku na start alternatywnego lotu. Nie wymagali zakwaterowania w hotelu. Organ wskazał, że - wbrew zarzutom - otrzymali informacje o przysługujących prawach na podstawie rozporządzenia (WE) nr 261/2004.
Organ uznał też, że przewoźnik lotniczy nie dowiódł, że miały miejsce nadzwyczajne okoliczności, uzasadniające odwołanie lotu.
Podkreślił, że faktem jest, iż w terminalu portu lotniczego w [...] wywieszone są plakaty traktujące o prawach pasażerów określonych w rozporządzeniu (WE) nr 261/2004, jak i do pulpitów stanowisk odpraw przytwierdzona jest stosowna informacja. Ponadto, dostępne są broszury informacyjne.
Faktem jest również, iż mierzona po ortodromie odległość między [...] a [...] wynosi 5367 km.
Wobec powyższego organ - powołując się na art. 2 lit. 1, art. 5 ust. 1 lit. a i b oraz art. 8 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 261/2004 - wyjaśnił co oznacza odwołanie lotu. Stwierdził, że lot się nie odbył i był lotem odwołanym w rozumieniu rozporządzenia oraz że pasażerowie winni otrzymać pomoc zgodną z art. 8 ust. 1 lub art. 9 tego rozporządzenia. Organ na podstawie ww. przepisów omówił na czym polega udzielenie pomocy.
Skarżący decydując się odbyć podróż lotem alternatywnym wybrali jedno z uprawnień przemiennych. Organ podtrzymał w tym zakresie uprzednie rozstrzygnięcie.
Podał dalej, że z uwagi na okoliczność, iż wnioskodawcy nie oczekiwali na alternatywny lot na lotnisku, lecz udali się do miejsca zamieszkania - to nie przysługiwała im pomoc określona w art. 9 ust. 1 lit. a) oraz art. 9 ust. 1 lit. b).
Następnie organ podkreślił, że zgodnie z art. 5 ust. 3 rozporządzenia przewoźnik lotniczy nie jest zobowiązany do wypłaty rekompensaty z art. 7, jeżeli może dowieść, że odwołanie jest spowodowane nadzwyczajnymi okolicznościami, których nie można było uniknąć pomimo podjęcia wszelkich racjonalnych środków.