Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tomasz Stawecki (spr.) Sędziowie: WSA Tomasz Janeczko WSA Krystyna Tomaszewska Protokolant starszy sekretarz sądowy Artur Dobrowolski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 czerwca 2019 r. sprawy ze skargi A. M.- G. na decyzję Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego z dnia [...] sierpnia 2018 r. znak [...] w przedmiocie naruszenia przez przewoźnika lotniczego przepisów rozporządzenia (WE) nr 261/2004 1. stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji w części dotyczącej J. G.; 2. uchyla zaskarżoną decyzję w części dotyczącej A. M.-G.; 3. zasądza od Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego na rzecz A. M.- G.kwotę 200 zł (dwieście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
1. Przedmiotem skargi A. M.-G. (dalej "skarżąca") jest decyzja Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego (dalej "Prezes ULC") z [...] sierpnia 2018 r., nr [...], stwierdzająca brak naruszenia przepisów rozporządzenia (WE) nr 261/2004 przez przewoźnika E.sp. z o.o. (dalej "przewoźnik") w odniesieniu do skarżącej oraz jej męża - J. G..
Zaskarżona decyzja została wydana w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych.
2. W dniu 10 marca 2018 r. skarżąca oraz jej mąż, J. G., wystąpili do Prezesa ULC ze skargami dotyczącymi lotu o oznaczeniu kodowym [...] z dnia [...] stycznia 2018 roku wykonywanego przez przewoźnika na trasie [...], [...] - [...], [...].
Skarżąca oraz jej mąż zażądali stwierdzenia naruszenia przez przewoźnika przepisów rozporządzenia (WE) nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. ustanawiającego wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów, uchylającego rozporządzenie (EWG) nr 295/91 (Dz. U. UE L z 2004 r., nr 46, s.1 z późn. zm., dalej "rozporządzenie nr 261/2004").
Zdaniem obojga pasażerów opóźnienie odlotu trwało ponad 6 (sześć) godzin, przy czym przewoźnik nie udzielił pasażerom informacji o ich prawach. Według ww. pasażerów opóźnienie lotu wynikało z awarii samolotu i w związku z tym skarżąca oraz jej mąż domagali się wypłaty odszkodowania na podstawie art. 7 rozporządzenia nr 261/2004.
3. Decyzją z dnia [...] sierpnia 2018 r., wydaną na podstawie art. 205b. ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. - Prawo lotnicze (tekst jedn. Dz. U. z 2018 r. poz. 1183 z późn. zm., dalej "ustawa Prawo lotnicze"), w zw. z art. 104 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2017 r. poz. 1257 z późn. zm., dalej "k.p.a."), w związku z art. 6 ust.1, art. 7 ust.1 lit. a, art. 8 ust. 1 lit. a, art. 9 ust. 1 i ust. 2, art. 14 ust. 2 rozporządzenia nr 261/2004, Prezes ULC stwierdził brak naruszenia przez przewoźnika przepisów rozporządzenia nr 261/2004 w odniesieniu do pasażerów: skarżącej i jej męża.
Jak wskazano w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji pasażerowie w dniu [...] stycznia 2018 r. odbyli podróż na trasie [...] - [...] lotem o oznaczeniu kodowym [...]. Start przedmiotowego rejsu zaplanowany był na godzinę 12:00. Lot ten został jednak opóźniony, a według organu opóźnienie wynosiło ponad 5 godzin. Według ustaleń Prezesa ULC przyczyną opóźnienia były niekorzystne warunki atmosferyczne, które miały miejsce w trakcie lotu poprzedzającego odlot pasażerów z lotniska w A.. Samolot wykonywał rotację [...]- [...] na trasie [...] - [...] oraz następnie [...] - [...]. Zgodnie z uzasadnieniem decyzji Prezesa ULC, rejs oznaczony [...] nie mógł wystartować w P. z uwagi na brak minimalnych wymogów widoczności na lotnisku w P. i w konsekwencji przedmiotowy lot [...] został opóźniony. Ustalenia takie potwierdzała dokumentacja meteorologiczna przedłożona przez przewoźnika.