Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Machlejd (spr.), , Sędzia WSA Justyna Mazur, Sędzia WSA Renata Nawrot, Protokolant spec. Sylwia Kruszyńska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 kwietnia 2014 r. sprawy ze skargi E. K. i K. K. na decyzję Ministra Finansów z dnia [...]września 2013 r. znak: [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego skargę oddala
Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] lipca 2013 r., znak: [...] - działając na podstawie art. 105 § 1 i art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071 ze zm., dalej: k.p.a.), po rozpatrzeniu wniosku E. K. i K. K. - umorzył postępowanie administracyjne jako bezprzedmiotowe w zakresie umorzenia opłaty legalizacyjnej w wysokości 125.000 zł (sto dwadzieścia pięć tysięcy złotych) z tytułu budowy muru oporowego wykonanego z pustaków betonowych wypełnionych betonem zbrojonym stalą o długości ok. 60 m, wysokości 1,1 m i grubości 0,3 m, zlokalizowanego w pasie drogi gminnej oznaczonej jako działka nr [...] wzdłuż granicy z działką nr [...] w miejscowości [...], gm. [...], wybudowanego bez pozwolenia na budowę, nałożonej postanowieniem Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...] z dnia [...]stycznia 2013 r. znak: [...].
W uzasadnieniu organ wskazał, że w świetle aktualnego orzecznictwa sądów administracyjnych brak jest w niniejszej sprawie możliwości zastosowania w stosunku do opłaty legalizacyjnej instytucji umorzenia należności, o której mowa w art. 67a Ordynacji podatkowej. Z kolei niemożność rozpatrywania przedmiotowego wniosku o udzielenie ulgi w spłacie opłaty legalizacyjnej powoduje konieczność umorzenia postępowania z uwagi na jego bezprzedmiotowość.
Minister Finansów decyzją z dnia [...] września 2013 r. znak: [...], działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. - utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] lipca 2013 r.
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ odwoławczy podzielił stanowisko organu pierwszej instancji i wskazał, że w obecnym stanie prawnym brak jest podstaw prawnych do udzielenia ulg w spłacie opłat legalizacyjnych. W przypadku legalizacji strona uzyskuje bowiem uprawnienie (legalizacja samowoli budowlanej), którego realizacja zależy od dobrowolnego wniesienia takiej opłaty. Uiszczenie opłaty legalizacyjnej w pełnej wysokości jest wyłącznym warunkiem legalizacji obiektu budowlanego wzniesionego bez pozwolenia na budowę.
Minister Finansów stwierdził, że inwestor realizujący projekt budowlany bez wymaganej ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę musi być świadom, iż albo uiści w pełni stosowną opłatę, czego następstwem będzie legalizacja popełnionej samowoli budowlanej (przywrócenie stanu zgodności z prawem), albo też dojdzie do uruchomienia procedury i sankcji w postaci nakazu rozbiórki wybudowanego obiektu.
Na koniec organ wskazał, że umorzenie postępowania, z uwagi na brak przedmiotu, stanowi wyjątek od zasady merytorycznego załatwienia sprawy czyli wydania przez organ administracji publicznej decyzji pozytywnej albo negatywnej. Zgodnie z aktualnym orzecznictwem zastosowanie w takiej sytuacji ma art. 61 a § 1 k.p.a., jednak wydanie decyzji o umorzeniu postępowania jest tożsame z odmową wszczęcia postepowania. Nie jest to zatem decyzja nieprawidłowa.