Sprawa ze skargi na decyzję Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad w przedmiocie lokalizacji przyłącza sieci teletechnicznej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Daria Gawlak - Nowakowska, , Sędzia WSA Agnieszka Wilczewska - Rzepecka, Sędzia WSA Mirosława Kowalska (spr.), Protokolant st. sekr. sąd. Monika Pietruszewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 maja 2011 r. sprawy ze skargi T. [...] S.A. z siedzibą w [...] na decyzję Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia [...] listopada 2010 r. znak [...] w przedmiocie lokalizacji przyłącza sieci teletechnicznej skargę oddala

Uzasadnienie strona 1/6

Decyzją z dnia [...] lipca 2010 r., nr [...], znak: [...], Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad zezwolił [...] Przedsiębiorstwu [...] w [...], działającemu z upoważnienia inwestora tj.: [...]. z siedzibą w [...], na lokalizację projektowanego przyłącza sieci teletechnicznej w pasie drogowym drogi krajowej nr [...] - działki nr [...], [...], [...], [...] i [...] - odcinek [...] - sześć skrzyżowań sieci z korpusem drogi krajowej (w tym cztery skrzyżowania wykonywane w istniejących zlokalizowanych na działkach [...], [...] i [...] oraz dwa nowe skrzyżowania projektowane na działce nr [...] - zgodnie z załączonym i opieczętowanym planem sytuacyjnym z naniesioną trasą projektowanego przyłącza teletechnicznego, stanowiącym projekt zagospodarowania terenu przedmiotowej inwestycji. Podstawę wydanej decyzji stanowił przepis art. 39 ust. 3 i 3a ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych ( tj.: Dz. U. nr 19'poz. 115 z 2007 r. )

W uzasadnieniu decyzji organ administracji wskazał na warunki techniczno-lokalizacyjne jakie należy zachować przy lokalizacji przyłącza. Wskazując, że cześć przyłącza może być lokalizowana wyłącznie poza pasem drogowym przedmiotowej drogi krajowej.

Pismem z dnia 16 lipca 2010 r. [...] Przedsiębiorstwo [...] w [...], skarżący w sprawie, wystąpił z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej decyzją z dnia [...] lipca 2010 r. We wniosku wskazano na wewnętrzną sprzeczność decyzji Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad. Wskazano, iż zaskarżona decyzja zezwala na lokalizację projektowanego przyłącza teletechnicznego w pasie drogowym drogi krajowej nr [...] zgodnie z załączonym planem sytuacyjnym z naniesioną trasą projektowanego przyłącza teletechnicznego stanowiącym projekt zagospodarowania terenu dla przedmiotowej inwestycji. W warunkach techniczno - lokalizacyjnych zostały jednak określone warunki uniemożliwiające wykonanie przyłącza zgodnie z zaakceptowanym projektem. Tym samym decyzja stała się niemożliwa do wykonania.

Decyzją z dnia [...] listopada 2010 r., znak: [...] Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad w [...], uchylił własną decyzję z dnia [...] lipca 2010 r., nr [...], w całości i nie zezwolił na lokalizację projektowanego przyłącza sieci teletechnicznej w pasie drogowym drogi krajowej nr [...], na odcinku [...] oraz w rejonie budowanej południowej obwodnicy miasta [...] w ciągu drogi krajowej nr [...], w związku z realizacją zadania inwestycyjnego pn. "Budowa przyłącza teletechnicznego do stacji bazowej [...]. przy ul. [...]", według załączonego projektu.

W uzasadnieniu decyzji wskazano, że organ rozpatrujący sprawę po raz drugi posiada uprawnienia reformatoryjno - merytoryczne, jeśli stwierdzi, że jego rozstrzygnięcie jest nieprawidłowe z uwagi na niezgodność z przepisami prawa. W przedmiotowej sprawie nie naruszono dyspozycji art. 139 k.p.a., gdyż zaskarżona decyzja z dnia [...] lipca 2010 r. rażąco narusza prawo (art. 61 oraz 107 k.p.a.). Zaskarżona decyzja jest wewnętrznie sprzeczna, ponieważ w jej pierwszej części organ zezwala na lokalizację omawianej sieci teletechnicznej w pasie drogowym, tj. zgodnie z załącznikiem mapowym, a w dalszej części ustala o wyprowadzeniu przyłączy poza granicę pasa drogowego. Ponadto z mapy sytuacyjnej - stanowiącej integralną część decyzji z dnia [...] lipca 2010 r. wynika, iż odcinek przyłącza teletechnicznego w rejonie działki nr [...] i nr [...], na odcinku ok. 50,0 m, ma być umieszczony w pasie drogowym (chodniku) drogi krajowej nr [...]. Tym samym organ naruszył art. 107 k.p.a. stanowiący o elementach decyzji oraz art. 61 k.p.a. normujący zasadę skargowości. Ponadto z dniem 17 lipca 2010 r. weszła w życie ustawa z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 106, poz. 675), która wprowadziła zmiany w ustawie z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (tekst jednolity Dz. U. z

Strona 1/6