Sprawa ze skargi na postanowienie Ministra Rozwoju w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania administracyjnego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jolanta Augustyniak-Pęczkowska (spr.), Sędziowie sędzia WSA Monika Kramek, asesor WSA Elżbieta Granatowska, , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 13 sierpnia 2021 r. sprawy ze skargi A. G. na postanowienie Ministra Rozwoju z dnia [...] sierpnia 2020 r. znak [...] w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania administracyjnego oddala skargę

Uzasadnienie strona 1/5

Minister Rozwoju (Minister) postanowieniem z [...] sierpnia 2018r., na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 144 k.p.a., po rozpoznaniu zażalenia A. G. - utrzymał w mocy postanowienie Wojewody [...] (Wojewoda) z [...] lipca 2019 r. odmawiające wznowienia postępowania zakończonego decyzją własną z [...] grudnia 2018 r. zezwalającą na realizację inwestycji pn.: "Nowy przebieg drogi krajowej nr [...] - odcinek Trasy [...] od pl. [...] do ul. [...] w [...]".

Organ wskazał, że pismem z 17 czerwca 2019 r. A. G. - na podstawie art. 145 § 1 pkt 4 k.p.a. - wniósł o wznowienie postępowania zakończonego ww. decyzją podnosząc, że z uwagi na kierowanie korespondencji na niewłaściwy adres, pozbawiono go udziału w postępowaniu, a o decyzji dowiedział się przy dokonywaniu przez osoby trzecie pomiarów jego działki w celu wywłaszczenia.

Minister przedstawił przebieg postępowania oraz motywy zaskarżonego postanowienia i zgodził się ze stanowiskiem Wojewody. Następnie powtórzył rozważania odnośnie charakteru postępowania wznowieniowego. Podkreślił, że złożenie wniosku o wznowienie postępowania uruchamia pierwszy etap tzw. postępowanie rozpoznawcze, w którym organ bada, czy decyzja jest ostateczna, czy wskazano podstawy wznowienia -art. 145 § 1 k.p.a. i czy wniosek złożono w terminie.

Organ zaznaczył m.in., że w myśl art. 148 § 2 k.p.a. termin do złożenia wniosku o wznowienie z uwagi na niezawiniony brak udziału strony w postępowaniu (art. 145 § 1 pkt 4 k.p.a.) biegnie od dnia, w którym strona dowiedziała się o decyzji.

Dopiero pozytywna weryfikacja ww. przesłanek, w tym terminu na złożenie wniosku, pozwala organowi przejść do następnej fazy tj. do rozważenia, czy przyczyny wznowienia faktycznie wystąpiły, oraz do rozstrzygnięcia istoty sprawy. Uchybienie terminu do wniesienia podania o wznowienie postępowania wyklucza merytoryczną ocenę decyzji. Jest to termin zawity, zatem jego przekroczenie skutkuje odmową wznowienia postępowania (wyrok WSA w W-wie z 25 stycznia 2017 r., sygn. IV SA/Wa 1437/16).

Wnioskodawca złożył wniosek 17 czerwca 2019 r. w oparciu o art. 145 § 1 pkt 4 k.p.a., a więc termin do złożenia wniosku jest liczony od dnia, w którym strona dowiedziała się o decyzji. Decyzja została wydana na podstawie specustawy drogowej, w której ustawodawca przewidział uproszczony sposób doręczania decyzji tj. w drodze publicznych obwieszczeń, zgodnie z art. 11f ust. 3 specustawy drogowej, który odsyła do stosowania art. 49 k.p.a. Zgodnie zaś z art. 49 § 1 k.p.a., jeżeli przepis szczególny tak stanowi, zawiadomienie stron o decyzjach i innych czynnościach organu administracji publicznej może nastąpić w formie publicznego obwieszczenia, w innej formie publicznego ogłoszenia zwyczajowo przyjętej w danej miejscowości lub przez udostępnienie pisma w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej właściwego organu administracji publicznej. Art. 49 § 2 k.p.a. stanowi, że dzień, w którym nastąpiło publiczne obwieszczenie, inne publiczne ogłoszenie lub udostępnienie pisma w Biuletynie Informacji Publicznej wskazuje się w treści tego obwieszczenia, ogłoszenia lub w Biuletynie Informacji Publicznej. Zawiadomienie uważa się za dokonane po upływie czternastu dni od dnia, w którym nastąpiło publiczne obwieszczenie, inne publiczne ogłoszenie lub udostępnienie w Biuletynie Informacji Publicznej.

Strona 1/5