Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krystyna Tomaszewska, , Sędzia WSA Jolanta Augustyniak - Pęczkowska (spr.), Sędzia WSA Włodzimierz Kowalczyk, Protokolant specjalista Monika Pietruszewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 stycznia 2015 r. sprawy ze skargi M. M. na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] maja 2014 r. znak: [...] w przedmiocie odmowy pozwolenia na remont i przebudowę grobowca skargę oddala
[...] Wojewódzki Konserwator Zabytków w K. decyzją z dnia [...] listopada 2013 r. ([...]), na podstawie art. 104 § 1 kpa (Dz. U. z 2013 r. poz. 267) i art. 36 ust. 1 pkt. 1 w zw. z art. 3 pkt 8 i 15 i art. 6 ust. 1 lit. f, art. 7 pkt 1 oraz art. 92 ust. 4, 5, 6 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. 162, poz. 1568) oraz § 1 ust. 1 pkt 1 lit. c i § 15 ust. 1 rozporządzenia Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 27 lipca 2011 r. w sprawie prowadzenia prac konserwatorskich, prac restauratorskich, robót budowlanych, badań konserwatorskich, badań architektonicznych i innych działań przy zabytku wpisanym do rejestru zabytków oraz badań archeologicznych (Dz. U. Nr 165, poz. 987) - odmówił M. M. udzielenia zgody na remont i przebudowę grobowca na Starym Cmentarzu w T., [...], nr [...] w oparciu o projekt budowlany /wstępny/ remontu i przebudowy grobowca mgr inż. J. F..
Organ podał, że 15 czerwca 2012 r., odbyła się Komisja w sprawie określenia warunków remontu-przebudowy grobowca. Protokół z oględzin określił warunki na jakich ma zostać przeprowadzony remont. Przebudowa stropu i przykrycie płytą płaską nie uzyskało akceptacji Komisji, a dopuszczona likwidację płyty ukośnej oraz obłożenie płytami granitowymi.
Organ podkreślił, że decyzją z dnia [...] czerwca 1977 r. Stary Cmentarz wpisano do rejestru zabytków, który ochroną obejmował układ przestrzenny cmentarza wraz z zamykającym go murem, pomniki nagrobne i kaplice św. J. i S..
Dalej wskazał, że w sprawie pojawił się nowy dowód tj. karta ewidencyjna grobowca z 1987 r., z której wynika, że grobowiec z nagrobkiem rodziny T. wniosła ok. 1940 r. w stylu historyzmu rodzina T., o czym świadczy tablica epitafijna na pulpicie. Na płycie wejściowej ukośnej z kamienia znajdował się ryty napis "GRÓB RODZINY T." oraz dwie metalowe antaby. Zbudowany na rzucie prostokąta, na cokole, nakryty dachem trójspadowym. Forma architektoniczna grobowca zachowana jest bez zmian.
Powtórnie zwołano Komisję, która podczas wizji 5 września 2012 r. ustaliła, że grobowiec został sprzedany obecnemu właścicielowi jako pusty /wg dokumentacji MZC/. Ekshumacji szczątków dokonali poprzedni właściciele, którzy zabrali także tablicę epitafijną z pulpitu. Napis na płycie ustawionej ukośnie w stosunku do ściany jest zatarty i nieczytelny. Powierzchnię grobowca pokryto tynkiem, który częściowo zatarł treść napisu. Komisja nie dopuściła przebudowy grobowca ani obłożenia płytami granitowymi i stwierdziła, że nie jest wymagane przywrócenie granitowej tablicy epitafijnej z nazwiskami pochowanych ze względu na ich ekshumację. Natomiast należy odtworzyć i zachować nazwiska pierwotnych właścicieli dla ich upamiętnienia i zachowania ciągłości historycznej.
Organ uznał ww. grobowiec jest obiektem nie tylko zabytkowym, ale także historycznym, gdyż rodzina T. była związana z historią T..
Decyzją z dnia [...] maja 2013 r., Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego uchylił decyzję z [...] września 2012 r. udzielającą zgody na remont oraz odmawiajacą zgody na przebudowę i obłożenie granitem grobowca w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ pierwszej instancji.