Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Joanna Gierak-Podsiadły (spr.), Sędziowie sędzia WSA Jolanta Augustyniak-Pęczkowska, sędzia WSA Izabela Ostrowska, Protokolant ref. Katarzyna Dawejnis, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 lipca 2016 r. sprawy ze skargi J. M. i R. M. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] marca 2013 r. znak [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w części I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza od Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego na rzecz skarżących J. M. i R. M. solidarnie kwotę 457 zł (czterysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Przedmiotem skargi J. M. i R. M. jest decyzja Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] marca 2013 r., znak: [...].
Decyzją tą organ, po rozpatrzeniu odwołania J. M. i R. M. utrzymał w mocy decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] stycznia 2013 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności w części decyzji Prezydenta Miasta [...] z dnia [...] lutego 2001 r. nr [...], udzielającej J. i R. M. pozwolenia na użytkowanie budynku garażu na nieruchomości przy ul. B. [...] w [...], działka nr ewid. [...], obręb [...].
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ wskazał, że Prezydent Miasta [...] decyzją z dnia [...] marca 1999 r. nr [...] zatwierdził projekt budowlany i udzielił R. i J. M. pozwolenia na budowę obejmujące: budynek warsztatowy - serwis opon samochodowych, budynek garażu, kanalizację lokalną, na nieruchomości położonej w [...] przy ul. B. [...]. Natomiast decyzją z dnia [...] lutego 2001 r. nr [...] Prezydent Miasta [...] wyraził zgodę na użytkowanie przedmiotowej inwestycji - budynku warsztatowego, serwisu opon samochodowych, budynku garażowego i kanalizacji lokalnej.
Następnie Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] sierpnia 2008 r. nr [...] stwierdził nieważność ww. decyzji Prezydenta Miasta [...] z dnia [...] marca 1999 r. nr [...], w części dotyczącej zatwierdzenia projektu i udzielenia pozwolenia na budowę budynku garażu.
K. B. złożył wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji Prezydenta Miasta [...] z dnia [...] lutego 2001 r. nr [...], wyrażającej zgodę na użytkowanie - w części dotyczącej budynku garażowego.
Po kilkukrotnym rozpoznaniu ww. wniosku [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego decyzją z dnia [...] stycznia 2013 r. nr [...] stwierdził nieważność decyzji Prezydenta Miasta [...] z dnia [...] lutego 2001 r. nr [...] w części udzielającej pozwolenia na użytkowanie garażu. Organ ten wskazał - uwzględniając w szczególności pogląd wyrażony w uchwale Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 listopada 2012 r., sygn. akt I OPS 2/12 - że skoro stwierdzono nieważność decyzji Prezydenta Miasta [...] z dnia [...] marca 1999 r. nr [...]- w oparciu o art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. - w części dotyczącej pozwolenia na budowę budynku garażu, a zatem decyzja o pozwoleniu na budowę w części dotyczącej budynku garażu od samego początku nie wywoływała skutków prawnych, to nie było podstaw do wydania pozwolenia na użytkowanie budynku garażu.
Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego po rozpatrzeniu odwołania J. M. oraz R. M. podzielił argumentację organu I instancji i utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
Organ odwoławczy przywołując uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 listopada 2012 r. sygn. akt I OPS 2/12, wskazał, że stwierdzenie nieważności decyzji, w oparciu o którą wydano inną przedmiotowo zależną decyzję, może stanowić podstawę do stwierdzenia nieważności decyzji zależnej na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a., jako wydanej z rażącym naruszeniem prawa. Wyeliminowanie decyzji o pozwoleniu na budowę - przez stwierdzenie jej nieważności - w sytuacji, gdy w obrocie prawnym funkcjonowała już decyzja o pozwoleniu na użytkowanie, obliguje nadzór budowlany do podjęcia działań prawnych mających na celu eliminację prawną decyzji o pozwoleniu na użytkowanie, która jest decyzją "zależną" od decyzji o pozwoleniu na budowę.