Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Izabela Głowacka - Klimas Sędziowie Sędzia WSA Zbigniew Rudnicki (spr.) Sędzia WSA Halina Emilia Święcicka Protokolant st. sekr. sąd. Karolina Pilecka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 31 maja 2012 r. sprawy ze skargi P. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] stycznia 2012 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej oddala skargę
Decyzją Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] stycznia 2012 r., wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.; dalej: K.p.a.), art. 13 ust. 1 pkt 2, art. 13g ust. 1, ust. 1a, ust. 1b pkt 2, ust. 2, art. 40 c, art. 41 ust. 4, 5 i 6 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz.U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115 z późn. zm.) oraz lp. 6 pkt 6 lit. d), lp. 6 pkt 7 lit. d) i e), lp. 9 pkt 5 lit. b) załącznika nr 2 do w/w ustawy, art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 z późn. zm.), po rozpatrzeniu odwołania strony - P. od decyzji [...] Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] października 2011 r., dotyczącej nałożenia kary pieniężnej w wysokości 14.400 zł, utrzymano zaskarżoną decyzję w całości w mocy.
Podstawę faktyczną rozstrzygnięcia stanowiło przekroczenie dopuszczalnych nacisków osi na drogach, na których dopuszczony jest ruch pojazdów o naciskach osi do 8 t:
1) dla pojedynczej osi napędowej pojazdów silnikowych,
2) dla potrójnej osi pojazdów silnikowych, przyczep i naczep przy odległości pomiędzy osiami składowymi naczep, większej niż 1,3 m i nie większej niż 1,4 m,
3) przekroczenie dopuszczalnej masy całkowitej pojazdów składającego się z dwuosiowego ciągnika siodłowego i trzyosiowej naczepy.
Fakt ten został ujawniony podczas kontroli pojazdu marki V. o nr rej. [...] wraz z naczepą marki S. o nr rej. [...], przeprowadzonej w dniu [...] maja 2011 r. Pojazd został zatrzymany na drodze wojewódzkiej nr [...] w miejscowości L. Powyższym zespołem pojazdów kierował p. J. Z. będący jednocześnie przedsiębiorcą wykonujący przewóz drogowy: F. Ze zgromadzonej w trakcie kontroli dokumentacji wynika, że podmiotem sprzedającym towar (będącym stroną postępowania) było Nadleśnictwo G.
W odwołaniu od decyzji organu I instancji skarżący zarzuca, iż Nadleśnictwo nie jest żadnym z podmiotów odpowiedzialnych z tytułu art. 13g ust. 1b ustawy o drogach publicznych. Skarżący podnosi, iż sprzedaż drewna odbywa się "loco las", a kupujący zobowiązuje się do odebrania i załadowania drewna na własny rachunek. Zaskarżonej decyzji zarzuca naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 13g ust. 1 i ust. 1b pkt 2 ustawy o drogach publicznych oraz przepisów postępowania, tj. art. 7, art. 77 oraz art. 80 K.p.a. Wnosi o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i umorzenie postępowania w sprawie.
Organ odwoławczy po analizie materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie zważył co następuje.
Stosownie do art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym, ruch pojazdu lub zespołu pojazdów, którego naciski osi wraz z ładunkiem lub bez ładunku są większe od dopuszczalnych, przewidzianych dla danej drogi w przepisach o drogach publicznych, albo którego wymiary lub masa wraz z ładunkiem lub bez niego są większe od dopuszczalnych, przewidzianych w przepisach niniejszej ustawy, jest dozwolony tylko pod warunkiem uzyskania zezwolenia.