Sprawa ze skargi na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Pamela Kuraś-Dębecka (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Zbigniew Rudnicki Sędzia WSA Grażyna Śliwińska Protokolant ref. staż. Anna Owczarek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 września 2015 r. sprawy ze skargi W. S. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] grudnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej oddala skargę w całości

Inne orzeczenia o symbolu:
6037 Transport drogowy i przewozy
Inne orzeczenia z hasłem:
Drogi publiczne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inspektor Transportu Drogowego
Uzasadnienie strona 1/8

Zaskarżoną decyzją z [...] grudnia 2014 r. Głównego Inspektora Transportu Drogowego (dalej GITD) utrzymał w mocy swoją poprzednią decyzję z [...] sierpnia 2014 r., którą nałożył na W. S. (dalej skarżący) karę pieniężną 3.000 złotych za nieuiszczenie opłaty elektronicznej. Jako podstawę materialnoprawną skarżonej decyzji wskazano art. 13 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 13k ust. 1 pkt 1 i art. 13k ust. 4 ustawy z dnia 21 marca 1985 roku o drogach publicznych (j.t. Dz. U. z 2013 r., poz. 260 ze zm.), dalej u.d.p. oraz załącznik nr 2 pkt 3 lit. f do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 marca 2011 r. w sprawie dróg krajowych lub ich odcinków, na których pobiera się opłatę elektroniczną oraz wysokości stawek opłaty elektronicznej (j.t. Dz. U. z 2013 r. poz. 1263 ze zm.), dalej rozporządzenie o drogach, a także art. 50 pkt 1 lit. j i art. 51 ust. 6 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (j.t. Dz. U. z 2013 r., poz. 1414 ze zm.), dalej u.t.d.

Do powyższych rozstrzygnięć doszło w następującym stanie faktycznym i prawnym.

Dnia [...] sierpnia 2014 r. inspektor Inspekcji Transportu Drogowego na drodze krajowej nr [...] - na odcinku granica miasta K. - M. (połączenie z drogą ekspresową S[...]), zatrzymał do kontroli mobilnej zespół pojazdów, składający się z samochodu o nr rej. [...] i przyczepy o nr rej. [...], którym kierował skarżący. W czasie kontroli ustalono, że:

1. dopuszczalna masa całkowita kontrolowanego zespołu pojazdów wynosiła powyżej 3,5 t - a to w oparciu o dowody rejestracyjne okazane przez skarżącego do kontroli;

2. ww. pojazd nie został wyposażony w urządzenie pokładowe viaBox służące do naliczania i pobierania opłat elektronicznych;

3. za przedmiotowy przejazd nie została uiszczona opłata elektroniczna, ponieważ w pojeździe nie znajdowało się ww. urządzenie viaBox, co w dniu [...] sierpnia 2014 r. o godzinie [...] zarejestrowało urządzenie kontrolne nr [...].

Powyższe ustalenia zostały zapisane w protokole kontroli, który skarżący podpisał bez uwag.

Ponieważ ww. odcinek drogi krajowej nr [...], po którym ustalono poruszanie się kontrolowanego zespołu pojazdów został wyszczególniony w załączniku nr 2 pkt 3 lit. f do rozporządzenia o drogach GITD wszczął wobec skarżącego postępowanie. Wynikiem tego postępowania organ nałożył na skarżącego karę 3.000 złotych, tj. za korzystanie przez niego z drogi publicznej bez uiszczenia za to wymaganej opłaty, o której mowa w art. 13 ust. 1 pkt 3 u.d.p. Jednocześnie organ wskazał, że ww. droga była prawidłowo oznakowania znakiem E-15c z tabliczką T-34, tj. informacją, że odcinek drogi krajowej DK[...], po której skarżący się poruszał był objęty poborem opłat w systemie elektronicznym.

Skarżący z zachowaniem terminu wniósł o ponowne rozpatrzenie sprawy wskazując, że już w toku kontroli, a potem na etapie postępowania podnosił, że konieczność przejazdu po drodze krajowej nr [...] nie była spowodowana jego złą wolą, lecz wynikała z zaistniałego stanu wyższej konieczności - ze względu na ratowanie życia chorego konia. Na dowód skarżący do wniosku dołączył oświadczenie lekarza weterynarii oraz ponownie wniósł na tą okoliczność o przesłuchanie w charakterze świadków E. S. oraz J. S. Jednocześnie zarzucił, że organ pomijając zgłoszone przez niego ww. wnioski dowodowe oraz wniosek o sprostowanie treści protokołu kontroli naruszył art. 7 i art. 77 k.p.a. oraz naczelne zasady postępowania administracyjnego wyrażone w art. 6, art. 7, art. 8 i art. 11 k.p.a. W jego ocenie uzasadnienie decyzji nie spełnia wymogów określonych w art. 107 § 3 k.p.a.

Strona 1/8
Inne orzeczenia o symbolu:
6037 Transport drogowy i przewozy
Inne orzeczenia z hasłem:
Drogi publiczne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inspektor Transportu Drogowego