Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Magdalena Maliszewska Sędziowie Sędzia WSA Jolanta Królikowska-Przewłoka Sędzia WSA Halina Emilia Święcicka (spr.) Protokolant Agnieszka Gajewiak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 maja 2009 r. sprawy ze skargi E. K. na decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] grudnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia wyniku egzaminu konkursowego na aplikację notarialną 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. stwierdza, że uchylona decyzja nie podlega wykonaniu.
E. K. wniosła skargę na decyzję Ministra Sprawiedliwości nr [...] z dnia [...] grudnia 2008 r. wydaną w wyniku rozpoznania odwołania od uchwały nr [...] z dnia [...] września 2008 r. Komisji Egzaminacyjnej do spraw aplikacji notarialnej przy Ministrze Sprawiedliwości na obszarze właściwości Izby Notarialnej w G., którą to decyzją Minister Sprawiedliwości działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. w zw. z art. 71k § 2 ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. - Prawo o notariacie (Dz. U. z 2002 r. Nr 42, poz. 369, ze zm.), utrzymał zaskarżoną uchwałę w mocy.
Do wydania powyższej decyzji doszło w następującym stanie faktycznym i prawnym:
W dniu [...] września 2008 r. E. K. przystąpiła do egzaminu konkursowego na aplikację notarialną, przeprowadzonego przez Komisję Egzaminacyjną do spraw aplikacji notarialnej przy Ministrze Sprawiedliwości na obszarze właściwości Izby Notarialnej w G.
Uchwałą nr [...] z dnia [...] września 2008 r. Komisja Egzaminacyjna ustaliła wynik egzaminu skarżącej na 189 punktów.
Od powyższej uchwały E. K. wniosła odwołanie do Ministra Sprawiedliwości. W odwołaniu skarżąca zarzuciła, że pytania: 90, 148, 184 i 232 są pytaniami wieloznacznymi i o wysokim stopniu złożoności pytań testowych. Zwracała uwagę, iż czas przeznaczony na jedno pytanie - około jednej minuty nie pozwala na przeprowadzenie dostatecznie głębokiej analizy wariantów odpowiedzi, gdy pytania wraz z odpowiedziami są nieprecyzyjne. Wskazywała na swoją trudną sytuację rodzinną. Wnosiła o pozytywne rozpatrzenie jej odwołania.
Minister Sprawiedliwości rozpoznając odwołanie decyzją z dnia [...] grudnia 2008 r. utrzymał w mocy zaskarżoną uchwałę nr [...] z dnia [...] września 2008 r. Komisji Egzaminacyjnej w sprawie ustalenia wyniku egzaminu konkursowego.
W uzasadnieniu decyzji Minister Sprawiedliwości wskazał, iż rozpoznając odwołanie poddał analizie zarówno prawidłowość przygotowania egzaminu (w tym także testu egzaminacyjnego), jak i jego przebiegu. W wyniku analizy całości dokumentacji związanej z egzaminem ustalił, że egzamin, którego skarżący był uczestnikiem, przeprowadzony został w trybie zgodnym z wymogami ustawy i rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 grudnia 2005 r. w sprawie komisji egzaminacyjnej do spraw aplikacji notarialnej oraz szczegółowego trybu i sposobu przeprowadzania egzaminu konkursowego i notarialnego (Dz. U. Nr 258, poz. 2168, z późn. zm.). Ponowna analiza testu wraz z kartą odpowiedzi skarżącej i przeliczenie punktacji wykazała zaś, że wynik egzaminu konkursowego E. K. został ustalony prawidłowo, a zatem uzyskała ona z egzaminu 189 punktów. Organ podkreślił przy tym, że decyzja dotycząca ustalenia wyniku egzaminu konkursowego nie jest decyzją uznaniową, w której Minister Sprawiedliwości ma możliwość wyboru i swobodnej oceny, jaki wynik kandydata może uznać za pozytywny. Ustawa w art. 71j § 3 jednoznacznie przesądza bowiem, że pozytywny wynik uzyskuje kandydat, który otrzymał co najmniej 190 punktów.
Organ nie zgodził się z zarzutami skarżącej dotyczącymi pytania nr 90 wskazując, iż prawidłowa według klucza odpowiedź "A" na to pytanie oparta jest na art. 17 ustawy z dnia 28 kwietnia 1936 r. Prawo wekslowe, zgodnie z którym osoby, przeciw którym dochodzi się praw z wekslu, nie mogą wobec posiadacza zasłaniać się zarzutami, opartymi na swych stosunkach osobistych z wystawcą lub z posiadaczami poprzednimi, chyba że posiadacz, nabywając weksel, działał świadomie na szkodę dłużnika. Skarżąca udzieliła na to pytanie odpowiedzi "B". W ocenie organu nie jest zasadne twierdzenie odwołania, że w ww. przepisie nie jest uregulowana kwestia zarzutów opartych na stosunkach osobistych dłużnika wekslowego z pierwszym wierzycielem i należy domniemywać, iż skoro nie są zakazane to są one dozwolone. Organ podkreślił, że przepis art. 17 Prawa wekslowego wyklucza możliwość podnoszenia przez dłużnika wekslowego wobec posiadacza weksla zarzutów opartych na osobistych stosunkach dłużnika wekslowego z wystawcą lub poprzednim posiadaczem, chyba że posiadacz nabywając weksel działał świadomie na szkodę dłużnika.