Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Halina Emilia Święcicka (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Magdalena Maliszewska Sędzia WSA Waldemar Śledzik Protokolant ref. staż. Monika Piotrowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 kwietnia 2011 r. sprawy ze skargi F. Sp. z o.o. z siedzibą w S. na decyzję Głównego Inspektora Jakości Handlowej Artykułów Rolno - Spożywczych z dnia [...] października 2010 r. nr [...] w przedmiocie zakazu wprowadzania do obrotu nawozu oddala skargę
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] października 2010 r. nr [...] Główny Inspektor Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych na podstawie art. 138 § 1 k.p.a. w związku z art. 3 ust. 2 i art. 31 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 10 lipca 2007 r. o nawozach i nawożeniu (Dz. U. Nr 147, poz. 1033) oraz art. 17 ust. 1 pkt 8 i art. 21 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 roku o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2005 roku Nr 187, poz. 1577, ze zm.), po rozpatrzeniu odwołania F. Sp. z o.o. z siedzibą w S., utrzymał w mocy decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych w W. z dnia [...] lipca 2010 r. nr [...] zakazującą wprowadzenia do obrotu 815,38 ton nawozu mineralno-organicznego pod nazwą "[...]" wyprodukowanego i będącego w dyspozycji F. Sp. z o.o. z siedzibą w S. ze względu na nie spełnienie warunków określonych w art. 3 ust. 2 ustawy o nawozach i nawożeniu.
Rozstrzygnięcia organu zapadły w oparciu o następujące ustalenia faktyczne i wywody prawne:
W dniach [...] lutego oraz [...] i [...] marca 2010 r. upoważnieni pracownicy [...] Wojewódzkiego Inspektoratu Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych w W. przeprowadzili kontrolę doraźną F. Sp. z o.o. z siedzibą w S., dalej zwaną skarżącą, w zakresie wprowadzenia do obrotu nawozów środków wspomagających uprawę roślin. W trakcie przeprowadzonych czynności kontrolnych ustalono, że F. Sp. z o.o. z siedziba w S. jest producentem i wprowadzała do obrotu w latach 2009 i 2010 nawóz mineralno-organiczny pod nazwą "[...]", do produkcji którego stosowano produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, zgodnie z definicją rozporządzenia (WE) Nr 1774/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady Europy z dnia 3 października 2002 r. ustanawiającego przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi (Dz. U. UE. L. 2002 r. Nr 273, poz. 1; Dz. U. UE-sp. 2003 r. Nr 37, poz. 92) kategorii 2 i 3 powstające w zakładzie uboju drobiu F. Sp. z o.o. w S. oraz reagent tj. wapno palone o bardzo wysokiej reaktywności.
Produkcja nawozu odbywała się w technologii [...], którą opracowała i której właścicielem jest “M." Sp. z o.o. z siedzibą w P. na podstawie zawartej umowy pod nazwą "Umowa Dostawy Linii do produkcji nawozu mineralno-organicznego [...] technologia [...] wraz z prawem wytwarzania i obrotu wytworzonym nawozem mineralno-organicznym [...] dnia [...] czerwca 2008 r. pomiędzy Dostawcą: "M." Sp. z o. o. [...].[...]P. a Zamawiającym: F.Sp. z o. o. [...]. S.". Zgodnie z zapisem w § 4 pkt 2 wyżej wymienionej umowy "w cenie dostawy zawarta jest dożywotnia oplata za Know How, licencję ograniczoną na stosowanie technologii [...] oraz cesję praw na wytwarzanie i wprowadzanie do obrotu nawozów organiczno-mineralnych [...] “.
Zgodnie z art. 13 ust. 1 ww. rozporządzenia (WE) Nr 1774/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady Europy z dnia 3 października 2002 r. Powiatowy Lekarz Weterynarii w S. decyzją z dnia [...] sierpnia 2009 r. (znak [...]) zatwierdził przetwarzanie ubocznych produktów pochodzenia zwierzęcego kat. 2 i 3 w Firmie D. Sp. z o. o.z siedzibą w S. pochodzących z własnego zakładu ubojowego metodą [...] oraz nadał numer identyfikacyjny: [...].