Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Danuta Szydłowska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Magdalena Maliszewska Sędzia WSA Dariusz Zalewski Protokolant st. sekr. sąd. Jan Czarnacki po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 listopada 2013 r. sprawy ze skargi U. R. na uchwałę Komisji Egzaminacyjnej II stopnia przy Ministrze Sprawiedliwości do spraw odwołań od wyników egzaminu radcowskiego z dnia [...] lutego 2011 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia wyniku egzaminu radcowskiego 1. uchyla zaskarżoną uchwałę; 2. stwierdza, że uchylona uchwała nie podlega wykonaniu; 3. zasądza od Komisji Egzaminacyjnej II stopnia przy Ministrze Sprawiedliwości do spraw odwołań od wyników egzaminu radcowskiego na rzecz skarżącej U. R. kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Uchwałą z [...] lipca 2010 r. Komisja Egzaminacyjna nr [...] do przeprowadzania egzaminu radcowskiego z siedzibą w W. stwierdziła, że U.R. uzyskała negatywny wynik z egzaminu radcowskiego.
Z części pierwszej egzaminu (zestaw pytań testowych) skarżąca otrzymała ocenę dobrą, z części drugiej (prawo karne) ocenę dostateczną, z części trzeciej (prawo cywilne) ocenę dostateczną, z części czwartej (prawo gospodarcze) ocenę dostateczną oraz z części piątej (prawo administracyjne) ocenę niedostateczną. Komisja Egzaminacyjna stwierdziła, że zgodnie z art. 36(6) ust.1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 10, poz. 65 ze zm.), pozytywny wynik z egzaminu radcowskiego otrzymuje zdający, który z każdej części egzaminu radcowskiego otrzymał ocenę pozytywną. Skarżąca otrzymała ocenę negatywną z piątej części egzaminu radcowskiego i ta okoliczność miała decydujące znaczenie dla ustalenia negatywnego wyniku egzaminu radcowskiego.
Od powyższej uchwały U.R. wniosła odwołanie do Komisji Egzaminacyjnej II stopnia przy Ministrze Sprawiedliwości do spraw odwołań od wyników egzaminu radcowskiego, która to Komisja uchwałą z [...] lutego 2011 r. utrzymała w mocy zakwestionowaną uchwałę.
W uzasadnieniu podniesiono, że egzaminatorzy sprawdzający zadanie z prawa administracyjnego wskazali, że sporządzona skarga nie spełnia wszystkich wymogów formalnych, gdyż nie zawiera wniosków dotyczących uchylenia zaskarżonej decyzji. Ponadto w skardze nie został podniesiony zarzut naruszenia przepisów postępowania, polegający na nie przeprowadzeniu przez organy postępowania wyjaśniającego, co do stanu nieruchomości w dacie wejścia w życie ustawy o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności.
Organ odwoławczy podzielił stanowisko Komisji Egzaminacyjnej odnośnie braku wniosków skargi. Podkreślił, że w art. 57 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. -Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) nie został wprawdzie zawarty wymóg sformułowania takiego wniosku jako elementu skargi, to jednak przepis ten odwołuje się do wymogów pism w postępowaniu sądowym określonych w art. 46 p.p.s.a. W art. 46 ust. 1 pkt 3 p.p.s.a. wymienia się "osnowę wniosku lub oświadczenie" jako element konieczny każdego pisma procesowego. Zdaniem Komisji Egzaminacyjnej II stopnia, prawidłowo sporządzona skarga powinna spełniać wymogi określone w art. 57 p.p.s.a. w powiązaniu z art. 46 p.p.s.a. Skoro sporządzona przez skarżącą skarga takiego wniosku nie zawierała oznacza to, że egzaminatorzy trafnie zwrócili uwagę na braki formalne opracowanej przez skarżącą skargi. W ocenie organu jest to poważny błąd mający istotny wpływ na ocenę pracy. Wskazanie oczekiwanego rozstrzygnięcia sądowego jest bowiem elementem świadczącym o profesjonalizmie świadczonej usługi prawniczej.
Komisja Egzaminacyjna II stopnia zaznaczyła, że w skardze należało postawić dwa zarzuty - naruszenia prawa materialnego i naruszenia przepisów postępowania. Zdaniem organu odwoławczego, nie można zgodzić się z twierdzeniem skarżącej opartym na opinii prof. M. Kuleszy, że postawienie zarzutu naruszenia prawa materialnego wykluczało postawienie zarzutów naruszenia przepisów postępowania, gdyż takie wykluczenie nie wynika z żadnego przepisu prawa.