Sprawa ze skargi na decyzję Komendanta Głównego Policji w przedmiocie odmowy wydania pozwolenia na posiadanie broni palnej myśliwskiej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Izabela Głowacka-Klimas Sędziowie Sędzia WSA Andrzej Czarnecki Sędzia WSA Halina Emilia Święcicka (spr.) Protokolant Marcin Just po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 stycznia 2008 r. sprawy ze skargi S. W. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] września 2007 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania pozwolenia na posiadanie broni palnej myśliwskiej 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. stwierdza, że uchylona decyzja nie podlega wykonaniu;

Uzasadnienie strona 1/7

Komendant Główny Policji (dalej KGP) decyzją z dnia [..] września 2007 r. nr [...] utrzymał w mocy decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w K. z dnia [...] lipca 2007 r. nr [...] którą organ ten, działając na podstawie art. 15 ust. 1 pkt 4 w związku z art. 12 ust. 1 oraz art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (tekst jednolity - Dz. U. z 2004 r. nr 52, poz. 525 ze zm.) oraz art. 104 i art. 268a k.p.a., odmówił S. W. wydania pozwolenia na posiadanie 4 egzemplarzy broni palnej myśliwskiej w celu uprawiania łowiectwa.

W świetle powołanego wyżej przepisu art. 15 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy pozwolenia na broń nie wydaje się osobom uzależnionym od alkoholu lub od substancji psychoaktywnych. Stosownie natomiast do art. 12 ustawy dopuszczenie do posiadania broni (...) następuje w drodze decyzji administracyjnej.

U podstaw podjętego w tej sprawie rozstrzygnięcia legły następujące ustalenia.

Decyzją Ś. Komendanta Wojewódzkiego Policji w K. z dnia [...] maja 2004 r. nr [...] cofnięto S. W., dalej zwanemu skarżącym, pozwolenie na posiadanie broni palnej myśliwskiej. Podstawą rozstrzygnięcia była treść art. 18 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 1 pkt 2-4 ustawy o broni i amunicji. Oparto się na informacji, iż skarżący w dniu 1 marca 2004 r. będąc pod wpływem alkoholu groził popełnieniem samobójstwa oraz zastrzeleniem członków swej rodziny z posiadanej broni myśliwskiej. Uznając, że okoliczność ta dostatecznie uzasadnia podejrzenie, iż osoba posiadająca pozwolenie na broń należy do osób wymienionych w art. 15 ust. 1 pkt 2-4, zobowiązano stronę do poddania się badaniom lekarskim i psychologicznym i przedstawienia orzeczeń. W wydanym w dniu [..] kwietnia 2004 r. orzeczeniu lekarskim [...] stwierdzono, że skarżący nie posiada zdolności fizycznej i psychicznej do dysponowania bronią w myśl art. 15 ustawy o broni i amunicji. Również w wyniku badania psychologicznego w dniu [...] kwietnia 2004 r. [...] stwierdzono, że wykazuje on istotne zaburzenia funkcjonowania psychologicznego i nie może dysponować bronią w myśl art. 15 ustawy o broni i amunicji.

Pismem z dnia 3 kwietnia 2006 r. skarżący złożył wniosek o wydanie pozwolenia na posiadanie broni palnej myśliwskiej. Wniosek uzasadnił tym, iż jest członkiem Polskiego Związku Łowieckiego i członkiem Koła Łowieckiego [...] i posiadanie broni myśliwskiej jest mu niezbędne do wypełniania statutowych obowiązków. Do wniosku skarżący dołączył orzeczenie lekarskie z dnia [...] marca 2006 r. [...] i orzeczenie psychologiczne z dnia [...] marca 2006 r. [...] o braku przeciwwskazań do posiadania broni myśliwskiej, oraz zaświadczenie o członkostwie w Polskim Związku Łowieckim i kole łowieckim, oświadczenie małżonki popierające wniosek o wydanie przedmiotowego pozwolenia a także pozytywną opinię wydaną przez Kapelana Myśliwych Archidiecezji K..

Komendant Wojewódzki Policji w K. skorzystał z uprawnienia określonego w § 8 ust. 3 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 7 września 2000 r. w sprawie badań lekarskich i psychologicznych osób ubiegających się lub posiadających pozwolenie na broń (Dz. U. Nr 79, poz. 898 ze. zm.) i w dniu [...] kwietnia 2006 r. odwołał się tak od wymienionego wyżej orzeczenia lekarskiego jak i orzeczenia psychologicznego.

Strona 1/7