Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grażyna Śliwińska Sędziowie Sędzia WSA Ewa Frąckiewicz Sędzia WSA Ewa Marcinkowska (spr.) Protokolant Marcin Just po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 1 lutego 2008 r. sprawy ze skargi F. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Prezesa Urzędu Transportu Kolejowego z dnia [...] września 2007 r. nr [...] w przedmiocie zobowiązania do stosowania dwuosobowej obsługi trakcyjnej na lokomotywach spalinowych 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję z dnia [...] sierpnia 2007 r.; 2. stwierdza, że uchylone decyzje nie podlegają wykonaniu; 3. zasądza od Prezesa Urzędu Transportu Kolejowego na rzecz skarżącej F. Sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 440 zł (czterysta czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Decyzją nr [...] z dnia [...] sierpnia 2007 r. Prezes Urzędu Transportu Kolejowego na podstawie art. 104 w zw. z art. 161 § 1 k.p.a. oraz w związku z art. 10 ust. 1 pkt 4 i art. 13 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. z 2007 r. Nr 16, poz. 94) zobowiązał firmę F. Sp. z o.o. z siedzibą w W. do stosowania 2-osobowej obsługi trakcyjnej na lokomotywach spalinowych klasy [...], dla których wydano świadectwo dopuszczenia typu do eksploatacji pojazdu kolejowego z dnia [...] czerwca 2007 r. nr [...] od dnia otrzymania tej decyzji do odwołania oraz do zaktualizowania przepisów wewnętrznych uwzględniających 2-osobową drużynę trakcyjną w eksploatowanych lokomotywach spalinowych klasy [...].
W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że w wyniku przeprowadzonych analiz dotyczących pola widzenia szlaku z kabiny maszynisty lokomotyw klasy [...], w których fotel maszynisty usytuowany jest po lewej stronie kabiny, dla warunków sygnalizacji stosowanej na polskich liniach kolejowych przy zasadniczym ruchu prawostronnym, stwierdza się konieczność stosowania dwuosobowej obsługi trakcyjnej. Zobowiązanie to ma na celu wyeliminowanie potencjalnych zagrożeń bezpieczeństwa ruchu kolejowego przy eksploatacji wyżej wymienionych lokomotyw na polskich liniach kolejowych, a wydając tę decyzję organ wziął pod uwagę fakt, że ustawienia świateł semaforów na infrastrukturze P. S.A. dokonuje się na prawą szynę toku zasadniczego, zgodnie z "Instrukcją Ie-12 /E-24/ konserwacji, przeglądów oraz napraw bieżących urządzeń sterowania ruchem kolejowym" wydaną dla P. S.A., zatwierdzoną przez Prezesa Urzędu Transportu Kolejowego decyzją nr [...] z dnia [...] marca 2005 r.
F. Sp. z o.o. wystąpiła do Prezesa Urzędu Transportu Kolejowego z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy.
W uzasadnieniu wniosku zarzucono, że zaskarżona decyzja rażąco narusza przepis z art. 161 § 1 k.p.a. Ponadto wydana została bez przeprowadzenia jakiegokolwiek postępowania dowodowego oraz sprzecznie z materiałami, którymi dysponuje organ.
W wyniku ponownego rozpatrzenia sprawy, decyzją nr [...] z dnia [...] września 2007 r. Prezes Urzędu Transportu Kolejowego uchylił zaskarżoną decyzję z dnia [...] sierpnia 2007 r. w części dotyczącej podstawy prawnej art. 161 § 1 k.p.a. stwierdzając, że wymieniony przepis nie ma zastosowania w sprawie, z jednoczesnym utrzymaniem w mocy pozostałej części decyzji, tj. punktu 1 i 2 sentencji decyzji z uzasadnieniem.
W uzasadnieniu decyzji organ podkreślił, że przyjęte działania mają na celu wyeliminowanie potencjalnych zagrożeń bezpieczeństwa ruchu kolejowego, mogących występować podczas eksploatacji lokomotyw spalinowych wymienionych w powołanej decyzji. Wskazano przy tym, że na sieci kolejowej w Polsce obowiązuje ruch prawostronny, patrząc w kierunku jazdy oraz, że kształty soczewek, osłony, wysokości osadzenia sygnałów, są tak zaprojektowane aby maszynista siedzący po prawej stronie kabiny lokomotywy, dojeżdżając do semafora, widział obraz semafora w równoległej wiązce światła. Usytuowanie fotela maszynisty po lewej stronie kabiny lokomotyw, nie spełnia natomiast wyżej wymienionych warunków odnośnie widoczności świateł semaforów, stąd dwuosobowa obsada trakcyjna wymienionych lokomotyw jest niezbędna dla wyeliminowania potencjalnych zagrożeń bezpiecznej eksploatacji pojazdu trakcyjnego. Na poparcie zasadności swojego stanowiska organ powołał się na przepisy rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 18 lipca 2005r. w sprawie ogólnych warunków prowadzenia ruchu kolejowego i sygnalizacji (Dz. U. Nr 172, poz. 1444 z późn. zm.) oraz na zatwierdzoną przez Prezesa Urzędu Transportu Kolejowego decyzją Nr [...] z dnia [...] marca 2005r. "Instrukcję Ie-12 /E-24/ konserwacji, przeglądów oraz napraw bieżących urządzeń sterowania ruchem kolejowym" wydaną dla P. S.A. Organ podkreślił, że wprowadzone zobowiązania w stosunku do firmy F. Sp. z o.o. związane są z bezpieczeństwem ruchu kolejowego w takim stopniu, że ich niezastosowanie może doprowadzić do katastrofy kolejowej. Wobec tego wymienione zobowiązania nie mogą zostać odwołane do czasu uzyskania jednoznacznych badań eksploatacyjno - terenowych, stwierdzających, że na wszystkich liniach kolejowych o ruchu prawostronnym, na których przedmiotowe lokomotywy będą eksploatowane zapewniona jest pełna widoczność wszystkich sygnalizatorów przytorowych z kabiny lokomotywy, w której znajduje się stanowisko maszynisty po lewej stronie. Dotychczas przeprowadzone analizy dokumentacyjne nie pozwalają natomiast na jednoznaczne stwierdzenie, że w praktyce eksploatacyjnej nie istnieją potencjalne zagrożenia wynikające z rzeczywistych ograniczeń widoczności na szlaku kolejowym.