Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Wdowiak Sędziowie Sędzia WSA Halina Emilia Święcicka Asesor WSA Małgorzata Grzelak (spr.) Protokolant Anna Błaszczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 lutego 2006r. sprawy ze skargi J. S. prowadzącego działalność gospodarczą "A." na postanowienie Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] lipca 2005 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania 1. uchyla zaskarżone postanowienie 2. stwierdza, że uchylone postanowienie nie podlega wykonaniu
Zaskarżonym do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego postanowieniem z dnia [...] lipca 2005r. nr [...] Główny Inspektor Transportu Drogowego, na podstawie art. 134 w zw. z art. 64 § 2 k.p.a. stwierdził "niedopuszczalność do wniesienia odwołania" przez J. S. prowadzącego działalność gospodarczą "A." z siedzibą w K. od decyzji [...] Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] kwietnia 2005r. nr [...].
Do wydania powyższego postanowienia doszło w następującym stanie faktycznym i prawnym:
Powołaną decyzją z dnia [...] kwietnia 2005r. [...] Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego nałożył na E. B. prowadzącą działalność gospodarczą p. n. "B." karę pieniężną w wysokości 2300 złotych za wykonywanie transportu drogowego z naruszeniem przepisów ustawy z dnia 6 września 200r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2004r. Nr 204, poz.2088 ze zm.). Na powyższą kwotę składały się dwie kary: w wysokości 2000 złotych za posiadanie w pojeździe tachografu, który nie odpowiada przepisom w zakresie rejestracji wymaganych okresów pracy oraz 300 złotych za użycie nieprawidłowych wykresówek. Decyzja została doręczona stronie w dniu [...] kwietnia 2005r. Od tej decyzji złożył odwołanie Pan J. S. Organ I instancji wezwał odwołującego się do uzupełnienia braków formalnych odwołania przez złożenie pełnomocnictwa do działania w imieniu strony postępowania, przedsiębiorcy-Pani E. B., w terminie 7 dni od otrzymania pisma, pod rygorem pozostawienia odwołania bez rozpoznania (art. 64 § 2 k.p.a.).
W odpowiedzi na wezwanie, Pan J. S. nadesłał wyjaśnienie, iż występuje we własnym imieniu a więc żądane pełnomocnictwo jest zbędne. Podniósł, że przystąpił do sprawy w charakterze strony. Wskazał, że interes prawny jego firmy został poważnie naruszony przez kwestionowaną decyzję, gdyż zarzucono mu działanie niezgodne z prawem, co w ocenie odwołującego się, było wadliwe. Ponadto E. B. obciążyła ww. kwotą odpowiadającą wysokości nałożonej kary.
Organ odwoławczy, pismem z dnia [...] czerwca 2005r. nr [...] ponownie wezwał Pana J. S. do przedłożenia pełnomocnictwa wskazującego, iż w chwili składania odwołania był umocowany do reprezentowania przedsiębiorcy Pani E. B. W piśmie zakreślono 7-dniowy termin do wykonania wezwania, pod rygorem pozostawienia odwołania bez rozpoznania. W odpowiedzi skarżący nadesłał pismo datowane na [...] czerwca 2005r. o treści analogicznej jak opisana wyżej odpowiedź na wezwanie organu I instancji.
W tym stanie rzeczy, Główny Inspektor Transportu Drogowego wydał w dniu [...] lipca 2005r. postanowienie stwierdzające "niedopuszczalność do wniesienia odwołania". W uzasadnieniu stwierdził, że odwołanie od decyzji złożyła osoba nie będąca stroną w sprawie. Odnosząc się do argumentacji strony, co do posiadania przez nią interesu prawnego organ stwierdził, że odwołujący się takiego interesu nie wykazał, a zatem nie jest stroną postępowania w rozumieniu art. 28 k.p.a.