Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Królikowska-Przewłoka (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Magdalena Maliszewska Sędzia WSA Danuta Szydłowska Protokolant Monika Bodzan po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 stycznia 2010 r. sprawy ze skargi P. R. na decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] marca 2008 r. nr [...] w przedmiocie zmiany decyzji w części dotyczącej siedziby kancelarii notarialnej 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję z dnia [...] lutego 2008 r.; 2. stwierdza, że uchylone decyzje nie podlegają wykonaniu; 3. zasądza od Ministra Sprawiedliwości na rzecz skarżącego P. R. kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] marca 2008 r., nr [...], Minister Sprawiedliwości - działając na podstawie art. 127 § 3 w zw. z art. 129 § 1 i 2 oraz art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., po rozpoznaniu wniosku skarżącego P. R. o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej decyzją Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] lutego 2008 r. - utrzymał w mocy w/w decyzję z dnia [...] lutego 2008 r. o odmowie zmiany ostatecznej decyzji Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] stycznia 2006 r. nr [...] w części dotyczącej zmiany siedziby kancelarii notarialnej.
Decyzja została podjęta w poniższym stanie faktycznym i prawnym:
Decyzją z dnia [...] stycznia 2006 r. nr [...], Minister Sprawiedliwości - działając na podstawie art. 10, art. 11 i art. 12 § 1 pkt 2 ustawy z 14 lutego 1991 r. - Prawo o notariacie (tj. Dz. U. z 2002 r. Nr 42, poz. 369 ze zm.), powołał skarżącego P. R. na stanowisko notariusza i wyznaczył siedzibę kancelarii notarialnej w Ś.
W dniu [...] października 2007 r. skarżący wystąpił do Ministra Sprawiedliwości z wnioskiem o zmianę w/w decyzji z dnia [...] stycznia 2006 r. w zakresie siedziby kancelarii notarialnej poprzez wskazanie miasta W. w miejsce dotychczasowego miasta Ś. W uzasadnieniu wniosku skarżący podał, że jest najemcą lokalu, którego współwłaściciele wracają do kraju z zagranicy i rozważają w 2008 r. możliwość prowadzenia w nim własnej działalności. Skarżący wskazał, iż nie chcąc znaleźć się w sytuacji przymusowego poszukiwania innego lokalu w terminie trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia i przenoszenia tam w pośpiechu całej kancelarii, postanowił ustabilizować swoją sytuację lokalową. Skarżący wskazał ponadto, iż jest właścicielem własnego lokalu biurowego, położonego we W., który został wyposażony i przygotowany do prowadzenia w nim kancelarii notarialnej. Dodał także, iż W. jest jego centrum życiowym, gdzie mieszka wraz ze swoją rodziną.
W toku postępowania Rada Izby Notarialnej we W., działając na wniosek Ministra Sprawiedliwości, uchwałą nr [...] z dnia [...] grudnia 2007 r. wydała opinię negatywną do wniosku skarżącego ze względu na fakt, iż wg danych statystycznych w Ś. w 2007 r. przeciętnie na jednego notariusza przypadło 136 czynności notarialnych miesięcznie, podczas gdy we W. w tym samym okresie tylko 86 czynności miesięcznie. Rada Izby Notarialnej wskazała, iż według jej oceny liczba czynności dokonywanych przez skarżącego przesądza o potrzebie istnienia jego kancelarii w Ś., gdyż potrzeby społeczne w zakresie dostępności do usług notarialnych w Ś. i okolicach nie będą w pełni zaspokojone. Z tych względów Rada Izby Notarialnej wskazała, iż ma interes prawny w tym, aby siedziba kancelarii notariusza została wyznaczona w sposób zapewniający społeczeństwu swobodny dostęp do usług notarialnych, a dopiero w drugiej kolejności indywidualny interes notariusza.
W wyniku rozpatrzenia sprawy Minister Sprawiedliwości wydał w dniu [...] lutego 2008 r. decyzję nr [...], na podstawie której - powołując się na przepisy art. 104 § 1 k.p.a. i art. 155 k.p.a. oraz art. 10 ustawy - Prawo o notariacie - odmówił zmiany ostatecznej decyzji Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] stycznia 2006 r. nr [...] o powołaniu skarżącego na stanowisko notariusza i wyznaczeniu siedziby kancelarii notarialnej w części dotyczącej zmiany siedziby kancelarii ze Ś. na W. W uzasadnieniu organ, wskazując na motywy swojego rozstrzygnięcia - wysnuł wniosek, że ani interes strony ani interes społeczny, jako przesłanki z art. 155 k.p.a. - nie uzasadniają zmiany ostatecznej decyzji administracyjnej z dnia [...] stycznia 2006 r., objętej ogólną zasadą trwałości decyzji ostatecznych.