Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Wdowiak (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Ewa Frąckiewicz Sędzia WSA Jolanta Królikowska-Przewłoka Protokolant Agnieszka Gajewiak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 czerwca 2010 r. sprawy ze skargi M. B. na postanowienie Komendanta Głównego Policji z dnia [...] kwietnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zawieszenia postępowania w sprawie cofnięcia licencji pracownika ochrony fizycznej II stopnia oddala skargę
Komendant Główny Policji postanowieniem z dnia [...] kwietnia 2009 r. nr [...], wydanym na podstawie art. 138 § 1 pkt 1, art. 127 § 3 w zw. z art. 144 oraz art. 97 § 1 pkt 4 i art. 98 § 1 kpa, utrzymał w mocy postanowienie tego organu z dnia [...] lutego 2009 r. nr [...] odmawiające zawieszenia postępowania w sprawie cofnięcia M. B. (dalej strona, skarżący) licencji pracownika ochrony fizycznej drugiego stopnia.
W uzasadnieniu powyższego postanowienia Komendant Główny Policji podniósł, iż M. B., po terminowym wniesieniu odwołania od decyzji Komendanta Wojewódzkiego Policji w [...] z dnia [...] listopada 2008 r. nr [...], cofającej licencję pracownika ochrony fizycznej drugiego stopnia, pismem uzupełniającym wystąpił o zawieszenie postępowania odwoławczego w tej sprawie, ponieważ złożył wniosek o zatarcie skazania go prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w [...] z dnia [...] lutego 2007 r., sygn. akt [...] za przestępstwo z art. 209 kk.
Komendant Główny Policji postanowieniem z dnia [...] lutego 2009 r. odmówił zawieszenia postępowania odwoławczego w sprawie cofnięcia licencji pracownika ochrony fizycznej drugiego stopnia, stwierdzając, iż brak jest podstaw do takiego rozstrzygnięcia w myśl art. 97 § 1 i art. 98 § 1 kpa. Od powyższego postanowienia M. B. złożył wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, wskazując, iż przed Sądem Grodzkim w [...] toczy się sprawa o zatarcie skazania i jego zdaniem rozstrzygnięcie Sądu w tej sprawie stanowi zagadnienie wstępne, od którego zależne jest rozstrzygnięcie jego sprawy dotyczącej cofnięcia licencji. Rozpoznając sprawę ponownie, Komendant Główny Policji wskazał, iż w sprawie nie zachodzi żadna z przesłanek wymienionych w art. 97 § 1 kpa stanowiących podstawę do zawieszenia postępowania administracyjnego z urzędu, a w szczególności wskazana w art. 97 § 1 pkt 4 kpa.
Zawieszenie postępowania administracyjnego na podstawie art. 97 § 1 pkt 4 kpa zasadne jest jedynie w sytuacji, gdy na przeszkodzie rozpatrzeniu sprawy administracyjnej - co do jej istoty - staje problem prawny (zagadnienie wstępne), od którego rozstrzygnięcia przez inny organ lub sąd zależne jest wydanie decyzji w sprawie administracyjnej. Waloru zagadnienia wstępnego w sprawie cofnięcia stronie licencji nie ma okoliczność, że ubiega się ona o wcześniejsze zatarcie skazania za popełnienie przestępstwa z art. 209 kk. Organ administracji publicznej wydaje bowiem decyzję administracyjną na podstawie stanu faktycznego, istniejącego w dacie rozstrzygnięcia sprawy, a ten jest w przypadku skarżącego bezsporny - w obrocie prawnym znajduje się bowiem wyrok sądu powszechnego, potwierdzający fakt popełnienia przez stronę przestępstwa umyślnego, za co została jej wymierzona określona kara, a skazanie to nie uległo zatarciu. Zatem okoliczność, iż strona podjęła starania, aby wyeliminować skutki prawne tego wyroku nie stanowi zagadnienia wstępnego, o którym mowa w art. 97 § 1 pkt 4 kpa. Nie jest to bowiem problem prawny, bez którego rozstrzygnięcia przez inny organ lub sąd nie jest możliwe wydanie decyzji, a jedynie sfera ustaleń faktycznych.