Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Irena Jakubiec-Kudiura, Sędzia WSA - Krystyna Madalińska-Urbaniak (spr.), Sędzia WSA - Izabella Janson, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 29 marca 2018 r. sprawy ze skargi M. T. na postanowienie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia (...) lutego 2016 r. nr (...) w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie odmowy przyznania płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego oddala skargę.
Przedmiotem skargi wniesionej przez M.T. ( dalej: Skarżący, Strona) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, jest postanowienie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] lutego 2016r. nr [...] utrzymujące w mocy postanowienie Prezesa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (dalej: Prezes, Organ) nr [...] z dnia [...] listopada 2015r. o odmowie wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Dyrektora [...] Oddziału Regionalnego ARiMR z dnia [...] sierpnia 2013 r.
Zaskarżone rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym i prawnym:
W dniu [...] maja 2010r. M.T. złożył wniosek o przyznanie płatności JPO (jednolita płatność obszarowa) na rok 2010.
Kierownik Biura Powiatowego ARiMR w Z. decyzją z dnia [...] października 2011r. odmówił przyznania wnioskowanej płatności.
W wyniku odwołania Strony, po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego, Dyrektor [...] OR ARiMR uchylił zaskarżoną decyzję i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Kierownikowi Biura Powiatowego ARiMR w Z.
Po ponownym rozpatrzeniu sprawy, Kierownik Biura Powiatowego ARiMR w Z. decyzją z dnia [...] sierpnia 2012r. odmówił przyznania jednolitej płatności obszarowej oraz odmówił uznania przypadku zalania trwałych użytków zielonych wskutek bytowanie bobrów na działkach rolnych zadeklarowanych we wniosku za działanie siły wyższej lub wystąpienie nadzwyczajnych okoliczności, o których mowa w art. 31 rozporządzenia nr 73/2009.
Decyzją z dnia [...] sierpnia 2013 r. Dyrektor [...] Oddziału Regionalnego ARiMR utrzymał w mocy decyzję Kierownika Biura Powiatowego ARiMR w Z. z dnia [...] sierpnia 2012 r. o odmowie przyznania skarżącemu jednolitej płatności obszarowej oraz o odmowie uznania przypadku zalania trwałych użytków zielonych wskutek bytowania bobrów na działkach rolnych zadeklarowanych we wniosku za działanie siły wyższej lub wystąpienie nadzwyczajnych okoliczności, o których mowa w art. 31 rozporządzenia nr 73/2009.
Na powyższą decyzję Strona wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, który wyrokiem z dnia 28 stycznia 2014r. Sygn. akt: III SA/Lu 701/13 ją oddalił. Wyrok się uprawomocnił.
Pismem z dnia [...] grudnia 2014r. Skarżący wystąpił z wnioskiem o wznowienie postępowania powołując się na zaistnienie przesłanek określonych w art. 145 § 1 pkt 5 Kodeksu postępowania administracyjnego (dalej: K.p.a.).
Dyrektor [...] Oddziału Regionalnego ARiMR w dniu [...] lutego 2015r. wydał postanowienie o wznowieniu postępowania w sprawie zakończonej decyzją ostateczną Dyrektora z dnia [...] sierpnia 2013r. Następnie, decyzją z dnia [...] marca 2015r., wydaną na podstawie art. 151 § 1 pkt 1 K.p.a. odmówił uchylenia decyzji ostatecznej z dnia [...] sierpnia 2013r.
Strona wniosła od powyższego rozstrzygnięcia odwołanie, w wyniku czego Prezes ARiMR ostateczną decyzją Nr [...] z dnia [...] maja 2015r. zaskarżoną decyzje utrzymał w mocy.
W dniu [...] października 2015r. Skarżący złożył wniosek o stwierdzenie - na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 K.p.a. oraz art. 157 § 1 K.p.a. - nieważności decyzji Dyrektora [...] Oddziału Regionalnego ARiMR Nr [...] z dnia [...] sierpnia 2013r. W uzasadnieniu wniosku wskazał, iż decyzja była wydana z rażącym naruszeniem prawa, tj. art. 9. 77 § 1 i 80 K.p.a. oraz art. 25 Komisji (WE) z dnia 30 listopada 2009r. Ponadto powołał się na treść uchwały składu 7 sędziów NSA z dnia 7 grudnia 2009r. Sygn. akt: I OPS 6/09 oraz wskazał, że analiza treści wyroku WSA w Lublinie z dnia 28 stycznia 2014r. Sygn. akt: III SA/Lu 701/13 wskazuje jasno, że okoliczności podniesione w niniejszym wniosku nie były przedmiotem kontroli sądu, który wyrokując obiektywnie nie posiadał wiedzy na temat wadliwości dowodów, dotyczących właściwej dla roku 2010 wielkości PEG dla spornych działek, jakimi posługiwał się organ.