Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA - Piotr Piszczek, Sędzia WSA - Krystyna Madalińska - Urbaniak (spr.), Asesor WSA - Piotr Kraczowski, Protokolant - Jakub Szczepkowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 kwietnia 2008 r. sprawy ze skargi S.O. na decyzję Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej przy Min. Finansów z dnia [...] lipca 2007 r. nr [...] w przedmiocie określenia kwoty nadmiernie pobranej dotacji. 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. stwierdza, że nie podlega ona wykonaniu do czasu uprawomocnienia się wyroku, 3. zasądza od Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej na rzecz S.O. kwotę 14217 zł (czternaście tysięcy dwieście siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sadowego,
Z akt sprawy wynika, iż decyzją z dnia 23 grudnia 2002 r. Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej działając na podstawie art. 24 ust. 2 pkt 1 i art. 31 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz. U. Nr 54, poz. 572 ze zm.), art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 7 czerwca 2002 r. o zniesieniu Generalnego Inspektora Celnego, o zmianie ustawy o kontroli skarbowej oraz zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 89, poz. 804), art. 21 § 3 w związku z art. 2 § 1 pkt 1 i art. 3 pkt 3 lit. c, art. 97 § 1 i art. 135 § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm. - powoływanej dalej jako ustawa Ord. pod.) oraz § 39, § 40, § 41 i § 66 ust. 4 pkt 3 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 18 lipca 1997 r. w sprawie wysokości stawek dotacji dla rolnictwa oraz szczegółowych zasad i trybu ich udzielania w 1997 r. (Dz. U. Nr 92, poz. 568 - określanego dalej jako rozporządzenie w sprawie dotacji) ustalił S. O. następcy prawnemu H. O. (dalej jako "Skarżący") kwotę dotacji pobranej w nadmiernej wysokości w 1997 r. z tytułu wydobycia i sprzedaży nawozów wapniowych w kwocie 3 622 264 zł.
Decyzja ta została wydana po przeprowadzeniu kontroli skarbowej przez właściwego miejscowo inspektora kontroli skarbowej z Urzędu Kontroli Skarbowej w Gdańsku w oparciu o upoważnienie wydane przez Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej. W uzasadnieniu decyzji organ stwierdził, że H. O. prowadziła wydobycie wapna kredowego w Kopalni K. P. w M. D. bez koncesji wymaganej na podstawie art. 11 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 41, poz. 324 ze zm.). Ponadto organ stwierdził, że H. O. prowadziła wydobycie wapna kredowego z naruszeniem przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. Nr 27, poz. 96 ze zm.) w zakresie organizacji funkcjonowania zakładów górniczych oraz przepisów Zarządzenia Prezesa Urzędu Górniczego z dnia 20 czerwca 1994 r. - sprawie planów ruchu zakładów górniczych. Te naruszenia prawa zdaniem organu powodowały po stronie podatniczki brak uprawnienia do występowania o dotację do wydobycia i sprzedaży wapna kredowego w roku 1997 na podstawie przepisów rozporządzenia w sprawie dotacji. Ustalono także, iż H. O. w roku 1997 sprzedała ponad 160 tys. ton wapna kredowego, które pochodziło z wydobycia prowadzonego przez skarżącego w latach poprzedzających rok 1997. Okoliczność wydobycia tego wapna przez męża podatniczki w latach wcześniejszych zdaniem organu wykluczała możliwość uzyskania dotacji do sprzedaży wapna, gdyż zgodnie z przepisami § 39 rozporządzenia w sprawie dotacji, dotacje te przysługiwały podmiotom produkującym lub pozyskującym nawozy wapniowe, podczas gdy H. O. nie była podmiotem, który pozyskał tę partię nawozu. Organ stwierdził ponadto, że H. O. nie dysponowała również pozytywną oceną produkowanego wapna wystawioną przez Instytut Upraw, Nawożenia i Gleboznawstwa, gdyż opinia na podstawie, której udzielono jej dotacji wystawiona była przez ten Instytut w roku 1996 na wniosek jej męża, który prowadził wydobycie wapna w tej samej kopalni w tym roku.