Sprawa ze skargi na decyzję Ministra Inwestycji i Rozwoju w przedmiocie orzeczenia o solidarnej odpowiedzialności za zaległości w zapłacie należności z tytułu zwrotu dofinansowania
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Tomasz Zawiślak, Sędzia WSA - Michał Sowiński, Sędzia WSA - Konrad Łukaszewicz (spr.), , po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 3 listopada 2020 r. sprawy ze skargi M. A. na decyzję Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia [...] września 2019 r. nr [...] w przedmiocie orzeczenia o solidarnej odpowiedzialności za zaległości w zapłacie należności z tytułu zwrotu dofinansowania oddala skargę.

Inne orzeczenia o symbolu:
6559
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Rozwoju Regionalnego
Uzasadnienie strona 1/11

Kontrolą sądowoadministracyjną w niniejszej sprawie objęte zostało postępowanie zakończone decyzją Ministra Inwestycji i Rozwoju (zwanego dalej: "Ministrem") z dnia [...] września 2019 r. o numerze [...] w przedmiocie odpowiedzialności za zaległości w zapłacie należności z tytułu zwrotu dofinansowania.

Zaskarżona decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym:

Spółka z o.o. "[...]" z siedzibą w P. (zwana dalej: "Spółką) zawarła w dniu [...] lutego 2014 r. z Województwem [...] - Wojewódzkim Urzędem Pracy w S. (zwanym dalej: "Instytucją Pośredniczącą") umowę o dofinansowanie projektu pn. "[...]". Zgodnie z umową, projekt miał zostać zrealizowany w okresie od dnia 1 lutego 2014 r. do dnia 30 czerwca 2015 r.

Na skutek kontroli przeprowadzonych zarówno w miejscu realizacji projektu (wizyta monitoringowa w dniu 2 czerwca 2014 r.), jak i w biurze projektu (kontrola doraźna w dniach: 10-12 czerwca 2014 r. oraz 17 czerwca 2014 r.), a także w siedzibie WUP w S. (kontrola w dniu 26 czerwca 2014 r.) stwierdzono szereg uchybień i nieprawidłowości przy realizacji projektu przez Spółkę. Ustalono m. in. że w dniu 14 maja 2014 r. Spółka złożyła wniosek o płatność, w którym wskazała, że zrekrutowano uczestników projektu, dostosowano i wyposażono pomieszczenia do potrzeb dzieci, rozpoczęto działania w nowoutworzonym punkcie przedszkolnym oraz zorganizowano wspólne spotkania rodziców z dziećmi. Natomiast z czynności kontrolnych wynikało, że Spółka zrekrutowała jedynie uczestników projektu, a pozostałe działania przewidziane w harmonogramie nie zostały zrealizowane. W szczególności nie został utworzony planowany punkt przedszkolny, przez co wsparciem w placówce nie zostało objęte ani jedno dziecko. W związku z tym Instytucja P stwierdziła, że wniosek o płatność zawierał informacje niezgodne ze stanem rzeczywistym i uznała wykazane w nim wydatki za niekwalifikowalne.

Ponadto, zgodnie z harmonogramem płatności, Spółka miała złożyć najpóźniej do dnia 14 sierpnia 2014 r. - kolejny wniosek o płatność (za okres od 1 maja 2014 r. do 31 lipca 2014 r.), którego jednak nie złożyła, pomimo wezwania do uzupełnienia tego braku. W związku z tym Instytucja Pośrednicząca uznała, że Spółka zaprzestała realizacji projektu.

Z uwagi na wstrzymanie realizacji projektu, zaprzestanie przesyłania wniosków o płatność oraz w związku ze stwierdzonymi w trakcie kontroli nieprawidłowościami, Dyrektor Wojewódzkiego Urzędu Pracy w S. (zwany dalej: "Dyrektorem WUP") rozwiązał umowę z dnia [...] lutego 2014 r. w trybie natychmiastowym oraz wezwał do zwrotu całości otrzymanego dofinasowania wraz z odsetkami w wysokości określonej jak dla zaległości podatkowych, o czym zawiadomił Spółkę pismem z dnia [...] lutego 2015 r. (doręczonym w dniu [...] lutego 2015 r.).

W dniu [...] września 2014 r. Spółka zwróciła kwotę [...] zł, która została zaliczona proporcjonalnie na spłatę należności głównej w ramach pierwszej transzy środków w wysokości [...] zł oraz należne odsetki w kwocie [...] zł.

Strona 1/11
Inne orzeczenia o symbolu:
6559
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Rozwoju Regionalnego