Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Tomasz Zawiślak, Sędzia WSA - Irena Jakubiec -Kudiura, Sędzia WSA - Beata Blankiewicz-Wóltańska (spr.), Protokolant specjalista - Marcin Wacławek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 czerwca 2018 r. sprawy ze skargi W. J., M. J. i D. J. - wspólników spółki cywilnej P. s.c. W. J., M. J., D. J. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. z dnia ... czerwca 2017 r. nr ... w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji określającej zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym; oddala skargę.
Przedmiotem skargi, złożonej przez W. J., M. J., D.J. - wspólników spółki cywilnej PHUP "H." s.c. W.J., M. J., D.J.(dalej: Strona, Skarżący lub Podatnik) jest decyzja Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. z dnia (...) czerwca 2017 r. Nr (...), utrzymująca w mocy decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia (...) listopada 2016 r., znak (...), którą odmówiono stwierdzenia nieważności decyzji Naczelnika Urzędu Celnego w C. z dnia (...) września 2014 r. Nr (...), określającą zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego marki M..
Zaskarżona decyzja zapadła w następującym stanie faktycznym i prawnym:
Naczelnik Urzędu Celnego w C. postanowieniem wszczął z urzędu postępowania podatkowe w sprawie określenia zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym z tytułu nabycia wewnątrz wspólnotowego m.in. samochodu marki M., nr VIN: (...), pojemności silnika 2987 cm3, roku produkcji 2011, a następnie decyzją nr (...) z dnia (...) września 2014 r. określił Stronie zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym w kwocie 39.024.00 zł z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego ww. samochodu osobowego marki M..
Decyzja ta została doręczona Stronie w trybie art. 150 Ordynacji podatkowej w dniu (...) października 2014 r. i z dniem (...) października 2014 r. stała się ostateczna.
Pismem z dnia (...) lipca 2016 r. Strona, reprezentowana przez Pełnomocnika, złożyła wniosek o stwierdzenie nieważności ww. decyzji wraz z wnioskiem o wstrzymanie jej wykonania, wskazując, "iż organ wydając w przedmiotowej sprawie decyzję naruszył szereg przepisów prawa, które niżej wskazuje, tym samym w świetle art. 247 § 1 O.p., art. 156 § kpa naruszenia te stanowią podstawę do stwierdzenia nieważności tej decyzji co tym samym czyni koniecznym wyeliminowanie tej decyzji z obrotu prawnego".
Dyrektor Izby Celnej w W. postanowieniem z dnia (...) października 2016 r., odmówił wstrzymania wykonania ostatecznej decyzji Naczelnika Urzędu Celnego w C. oraz decyzją nr (...) z dnia (...) listopada 2016 r. odmówił stwierdzenia nieważności decyzji Naczelnika Urzędu Celnego w C. z dnia (...) września 2014 r. określającej zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym.
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia Dyrektor Izby Celnej w W. wyjaśnił, że w niniejszej sprawie nie stwierdzono przesłanek stwierdzenia nieważności, a celem postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji nie jest ponowne rozpatrzenie i rozstrzygnięcie sprawy, a wadliwość winna dotyczyć samej decyzji.
Podkreślił, że przesłanką do stwierdzenia nieważności nie jest każde naruszenie prawa, a jedynie jego kwalifikowana forma w postaci naruszenia prawa o charakterze rażącym. Dlatego też dokonanie analizy pod tym kątem z uwzględnieniem treści poszczególnych przepisów ustawy o podatku akcyzowym i ustawy Ordynacja podatkowa nie dało podstaw do stwierdzenia, że decyzja Naczelnika Urzędu Celnego w C. z dnia (...) września 2014 r. została wydana z rażącym naruszeniem prawa. Z treści decyzji nie wynika bowiem, że w jakikolwiek sposób naruszono prawo materialne stanowiące o opodatkowaniu akcyzą samochodów osobowych, w szczególności przypisujące obowiązek podatkowy Stronie. W ocenie organu tym samym podnoszone we wniosku zarzuty rażącego naruszenia prawa procesowego nie znajdują uzasadnienia