Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA - Andrzej Kania (spr.), Sędzia WSA - Beata Blankiewicz - Wóltańska, Sędzia WSA - Jarosław Stopczyński, Protokolant - st. sekr. sąd. Agnieszka Groszek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 stycznia 2012 r. sprawy ze skargi F. G. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] kwietnia 2011 r., nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej w sprawie odmowy przyznania uprawnień kombatanckich; oddala skargę.
Decyzją z [...] września 2003 r., utrzymaną w mocy decyzją z [...] lipca 2004 r., Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych (zwany dalej: Kierownikiem Urzędu) - działając na podstawie art. 2 pkt 31 ustawy z 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. z 2002 r. Nr 42, poz. 371 ze zm.; zwaną dalej: ustawą o kombatantach) - odmówił F. G. (zwanemu dalej: skarżącym) przyznania uprawnień kombatanckich z tytułu dawania schronienia osobom narodowości żydowskiej lub innym osobom, za których ukrywanie w latach 1939-1945, ze względu na ich narodowość lub działalność na rzecz suwerenności i niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej - groziła kara śmierci.
W stosunku do powyższej decyzji ostatecznej były prowadzone przez Kierownika Urzędu trzykrotnie postępowania administracyjne w trybach nadzwyczajnych, tj. na podstawie art. 154 § 1 ustawy z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 98, ze zm.; zwanej dalej: k.p.a.) zakończone decyzjami z [...] sierpnia 2005 r. i [...] czerwca 2008 r. oraz w trybie wznowienia postępowania zakończone decyzją z [...] grudnia 2007 r.
Pismem z 11 lutego 2009 r. skarżący ponownie zwrócił się do Kierownika Urzędu z wnioskiem o przyznanie uprawnień kombatanckich. Jako podstawę przyznania uprawnień wskazał pobyt w D. Do pisma załączył oświadczenie Z. G. autora książki "K.", że skarżący wraz z matką C. G. przebywał w hitlerowskim obozie koncentracyjnym w D. w listopadzie 1940 r. wraz z załącznikami m.in.: wyciągiem z listy byłych więźniów, kopią pisma ubezpieczalni niemieckiej, zaświadczenia nr [...] oraz oświadczeń świadków: S. K., J. G., T. K.
Pismem z [...] kwietnia 2009 r. Kierownik Urzędu zwrócił się do skarżącego o wskazanie, w którym z trybów nadzwyczajnych przewidzianych w Kodeksie postępowania administracyjnego, żąda rozpatrzenia swojego wniosku, informując jednocześnie, że w sprawie skarżącego została wydana decyzja ostateczna.
W piśmie z 28 kwietnia 2009 r. skarżący oświadczył, że wnosi o wzruszenie decyzji ostatecznej w trybie art. 154 § 1 k.p.a.
Decyzją z [...] maja 2009 r. Kierownik Urzędu umorzył postępowanie z wniosku skarżącego o rozpatrzenie sprawy w trybie art. 154 § 1 k.p.a., ponieważ nie jest dopuszczalne po raz drugi prowadzenie postępowania w tym trybie. Następnie po rozpatrzeniu wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy z 8 czerwca 2009 r., w którym skarżący zażądał rozpoznania jego sprawy w trybie art. 145 § 1 pkt 5 k.p.a., Kierownik Urzędu decyzją z [...] sierpnia 2009 r. uchylił decyzję z [...] maja 2009 r. i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania.
Postanowieniem z [...] września 2009 r. Kierownik Urzędu wznowił na podstawie art. 145 § 1 pkt 5 i art. 149 § 1 i 2 k.p.a. postępowanie zakończone decyzją ostateczną z [...] lipca 2004 r. Następnie decyzją z [...] września 2009 r. - wydaną na podstawie art. 151 § 2 k.p.a. - odmówił stwierdzenia, że decyzja z [...] lipca 2004 r. została wydana z naruszeniem prawa.