uchyla zaskarżone postanowienie oraz utrzymane nim w mocy postanowienie Komendanta Wojewódzkiego Policji w Ł. w przedmiocie postanowienia opiniującego wniosek o kartę stałego pobytu.
Postanowieniem z dnia 27 października 1997 r. (...) wydanym na podstawie art. 13 ust. 2 ustawy z dnia 29 marca 1963 r. o cudzoziemcach /Dz.U. 1992 nr 7 poz. 30/ oraz art. 106 par. 5 Kpa, Komendant Wojewódzki Policji w Ł. postanowił zaopiniować negatywnie podanie Rusłana O. - obywatela Ukrainy - o kartę stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Na podstawie art. 22 ust. 1 cyt. ustawy o cudzoziemcach oraz art. 107 par. 5 i art. 126 Kpa Komendant Wojewódzki Policji w Ł. odstąpił od uzasadnienia postanowienia ze względu na interes bezpieczeństwa Państwa.
Po rozpoznaniu zażalenia, wniesionego przez Rusłana O., Komendant Główny Policji postanowieniem z dnia 20 listopada 1997 r. (...) utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie Komendanta Wojewódzkiego Policji w Ł. i na podstawie art. 22 ust. 1 cyt. ustawy o cudzoziemcach oraz art. 126 w zw. z art. 107 par. 5 Kpa również odstąpił od uzasadnienia wydanego przez siebie postanowienia ze względu na interes bezpieczeństwa Państwa.
W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego Rusłan O. wnosił o uchylenie zaskarżonego postanowienia Komendanta Głównego Policji i przytacza argumenty, które, jego zdaniem, uzasadniają uwzględnienie skargi w całości.
Wyjaśnia przede wszystkim, że legalnie przebywa na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, zawarł związek małżeński z Polką. Żona zamieszkała w Polsce, ma dobrze płatną pracę i nie chce opuścić Polski. Mają też oszczędności. Chce z żoną mieszkać w Polsce i pracować. Zna język polski, jest technikiem mechanikiem i wydanie zaskarżonej decyzji jest dla niego krzywdzące.
Komendant Główny Policji wniósł o oddalenie skargi wyjaśniając, że informacje, które stanowiły podstawę sformułowania negatywnej opinii, zostały uzyskane z Urzędu Ochrony Państwa na podstawie art. 14 ust. 4 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji /Dz.U. nr 30 poz. 179 ze zm./ i zgodnie z art. 21 ust. 1 tej ustawy mogą być ujawnione na żądanie Sądu lub prokuratora, lecz jedynie w celu ścigania karnego. Komendant Główny Policji stwierdził ponadto, że w sprawie nie występują okoliczności uzasadniające ujawnienie przedmiotowych informacji na podstawie art. 21 ust. 2 ustawy o Policji.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
W uchwale składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 9 listopada 1998 r. OPS 1/98 sformułowano tezy, które skład orzekający w niniejszej sprawie w całości podziela, stwierdzające po pierwsze, że na podstawie art. 22 ust. 1 cyt. ustawy o cudzoziemcach organ Policji może odstąpić od uzasadnienia postanowienia w przedmiocie opinii w sprawie wydania cudzoziemcowi kart stałego pobytu i po drugie, że odstąpienie od uzasadnienia postanowienia ze względu na interes bezpieczeństwa Państwa nie ogranicza kompetencji Sądu do badania wszystkich okoliczności, które mają znaczenie dla kontroli legalności zaskarżonego aktu.
W uzasadnieniu tej drugiej tezy wyrażono pogląd, że art. 22 ust. 1 cyt. ustawy o cudzoziemcach, podobnie jak art. 107 par. 5 Kpa, odnosi się do takich stanów faktycznych, w których okoliczności powodujące odstąpienie od uzasadnienia orzeczenia zostały w sposób dozwolony i legalny ustalone przez organ w toku postępowania dowodowego, wyłącznie do podstawy faktycznej rozstrzygnięcia i wykorzystane jako przesłanki /powody/ rozstrzygnięcia. Ze względu jednak na interes bezpieczeństwa Państwa nie mogły być ujawnione w uzasadnieniu rozstrzygnięcia i z tej przyczyny organ odstąpił od uzasadnienia.