Naczelny Sąd Administracyjny, rozpoznając skargę na bezczynność organu, jest uprawniony do przeprowadzenia kontroli podejmowanych przez organ czynności tamujących bieg sprawy, zwłaszcza do kontroli zasadności zawieszenia postępowania.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Mariusza K. na bezczynność Kierownika Wydziału Urbanistyki, Architektury i Nadzoru Budowlanego Urzędu Miejskiego w S. w przedmiocie pozwolenia na rozbudowę klatki schodowej i na podstawie art. 216 par. 4 Kpa zobowiązał Kierownika Wydziału Urbanistyki, Architektury i Nadzoru Budowlanego Urzędu Miejskiego w S. do wydania decyzji w terminie dwóch miesięcy od zwrotu akt, a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od Kierownika Wydziału Urbanistyki, Architektury i Nadzoru Budowlanego Urzędu Miejskiego w S. kwotę dwa tysiące złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżącego.
Decyzja z dnia 14 stycznia 1986 r. Kierownik Wydziału Urbanistyki, Architektury i Nadzoru Budowlanego Urzędu Miejskiego w S. udzielił Mariuszowi K. pozwolenia na rozbudowę klatki schodowej w budynku przy ul. F. nr 22 w S.
Decyzje powyższą uchylił w dniu 18 lutego 1986 r. i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Dyrektor Wydziału Planowania Przestrzennego, Urbanistyki, Architektury i Nadzoru Budowlanego Urzędu Wojewódzkiego w S., uwzględniając odwołanie Zdzisława M.
Organ pierwszej instancji postanowieniem z dnia 18 lipca 1986 r. zawiesił postępowanie w sprawie do czasu złożenia projektu technicznego konstrukcji klatki schodowej.
Postanowienie to zostało uchylone przez organ odwoławczy postanowieniem z dnia 10 września 1986 r.
Postanowieniem organu pierwszej instancji z dnia 15 marca 1989 nastąpiło ponowne zawieszenie postępowania - do czasu złożenia uzgodnionego przez strony projektu planu realizacyjnego oraz sądownie ustalonych granic użytkowania posesji i budynku w związku z wcześniej wyrażoną wolą wykupienia lokali na własności.
W piśmie z dnia 8 maja 1989 r. Dyrektor Wydziału Planowania Przestrzennego, Urbanistyki, Architektury i Nadzoru Budowlanego Urzędu Wojewódzkiego w S. w związku z zażaleniem Mariusza K. wyznaczył organowi pierwszej instancji na podstawie art. 37 par. 2 Kpa termin do wydania decyzji do dnia 31 maja 1989 r. Żądanie bezzwłocznego wydania decyzji skierował Dyrektor tego Wydziału do organu pierwszej instancji także w piśmie z dnia 4 lipca 1989 r.
Postanowieniem z dnia 27 czerwca 1989 r. organ pierwszej instancji sprostował i uzupełnił swoje postanowienie z dnia 15 marca 1989 r. w ten sposób, że:
1/ zobowiązał zarządcę terenu i budynku przy ul. F. nr 22, to jest Przedsiębiorstwo Gospodarki Mieszkaniowej w S., do wykonania i złożenia projektu planu zagospodarowania terenu całej posesji wraz z propozycja podziału terenu i budynku na mieszkańców budynku nr 22 w związku z zamiarem sprzedaży mieszkań, przy czym termin złożenia projektu planu uzgodnionego przez strony ustalił na dzień 30 września 1989 r.;
2/ zobowiązał Mariusza K. do wykonania i złożenia projektu technicznego przebudowy istniejącego lokalu mieszkalnego na samodzielny lokal mieszkalny z niezależnym wejściem i uzyskania na ten projekt zgody zarządcy oraz mieszkańców omawianego budynku do dnia 30 września 1989 r.
Mariusza K. wniósł w dniu 4 lipca 1989 r. do Naczelnego Sądu Administracyjnego skargę na bezczynność organu administracji państwowej.
Uznając skargę za uzasadnioną, Naczelny Sąd Administracyjny miał na uwadze, co następuje:
Od lutego 1986 r. toczy się przed organem pierwszej instancji ponownie postępowanie w sprawie wydania na wniosek Mariusza K pozwolenia na budowę klatki schodowej. Sprawa nie została dotychczas zakończona decyzją z rażącym naruszeniem przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego o załatwianiu spraw administracyjnych /art. 35 i nast./. Wyczerpane zostały także środki przewidziane w art. 37 Kpa, gdyż organ wyższego stopnia w wyniku zażalenia wyznaczał terminy do załatwienia sprawy.