1. Artykuł 92 ustawy z dnia 4 maja 1982 r. o szkolnictwie wyższym /t.j. Dz.U. 1985 nr 42 poz. 201/ może być stosowany jako podstawa prawna decyzji o skreśleniu z listy studentów tylko łącznie z konkretnym postanowieniem regulaminu studiów przewidującym takie działanie dziekana wydziału.
2. Zgoda dziekana wydziału na podjęcie dodatkowych studiów na innym kierunku nie jest decyzją administracyjną, lecz aktem wewnątrzzakładowym, nie podlegającym kontroli sądowoadministracyjnej /art. 91 ust. 2 ustawy z dnia 4 maja 1982 r. o szkolnictwie wyższym - t.j. Dz.U. 1985 nr 42 poz. 201/.
uchyla zaskarżoną decyzję rektora Akademii Medycznej oraz decyzję Dziekana Wydziału Lekarskiego w przedmiocie skreślenia z listy studentów.
Jak wynika z akt sprawy, Marek K. będąc studentem V roku Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej we Wrocławiu odmówił złożenia przysięgi wojskowej po ukończeniu pierwszego etapu wojskowego szkolenia studentów, co skutkowało niedopuszczeniem do drugiego etapu tego szkolenia. Dziekan podjął wówczas decyzję o niedopuszczeniu studenta do zimowej sesji egzaminacyjnej a rektor utrzymał w ją mocy swoim rozstrzygnięciem z dnia 30 kwietnia 1984 r. Skarga na tę ostatnią decyzję została odrzucona postanowieniem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 31 sierpnia 1984 r. SA/Wr 357/84, ponieważ odmowa warunkowego dopuszczenia studenta do sesji egzaminacyjnej nie jest decyzją objętą zakresem stosowania kodeksu postępowania administracyjnego.
Z przedstawionych powodów Marek K. rozpoczął w roku akademickim 1984/85 powtarzanie V roku studiów. Jednakże już w listopadzie 1984 r. uzyskał urlop dziekański zdrowotny na ten właśnie rok akademicki. W czerwcu 1985 r. dziekan Wydziału Lekarskiego wyraził zgodę na równoczesne studiowanie dwóch fakultetów i podjęcie nauki na Wydziale Nauk Przyrodniczych. Kolejny urlop dziekański zdrowotny został Markowi K. udzielony. w dniu 14 października 1985 r. na podstawie wniosku komisji lekarskiej "o urlop zdrowotny od dnia 1 października 1985 r. do dnia 30 września 1986 r." z powodu choroby oznaczonej symbolem "301/308". W dniu 5 maja 1986 r. dziekan Wydziału Lekarskiego skierował do Marka K. pismo, w którym wyrażając zaskoczenie, iż w czasie urlopu zdrowotnego studiował na Wydziale Nauk Przyrodniczych i zaliczył tam semestr zimowy, wezwał go do stawienia się w terminie do dnia 15 maja 1986 r. w celu uregulowania statusu studenta Akademii Medycznej. Student odpowiedział pismem z dnia 15 maja 1986 r. prosząc o "pozostawienie (...) sprawy do wyjaśnienia do końca maja" ponieważ od wyników przewidywanego badania przed Rejonową Komisją Poborową uzależnione są dalsze jego studia na Akademii Medycznej.
Ponieważ Marek K. nie zgłosił się w tym terminie, przeto kolejnym pismem z dnia 5 czerwca 1986 nr DWL/85/86 dziekan Wydziału Lekarskiego zawiadomił go o przyjęciu rezygnacji z dalszych studiów na Wydziale Lekarskim. Nie uwzględniając odwołania rektor Akademii Medycznej "podtrzymał decyzję" dziekana swoim pismem z dnia 13 stycznia 1987 r. Nr RD/2/87 nawiązując do przeprowadzonej w obecności rektora rozmowy, podczas której Marek K. zobowiązał się do rozstrzygnięcia kwestii dalszych studiów w terminie do dnia 31 maja 1986 r.
Traktując oba te pisma jako decyzje "w przedmiocie relegowania z Akademii Medycznej" ustanowiony w sprawie pełnomocnik Marka K. wniósł skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego, zarzucając organom orzekającym wydanie owych decyzji bez podstawy prawnej lub z rażącym naruszeniem prawa a mianowicie podczas urlopu dziekańskiego zdrowotnego. Podjęte przez skarżącego zobowiązania nie mają znaczenia z punktu widzenia prawa administracyjnego, tym bardziej że nie spełnił się warunek zastrzeżony w tym zobowiązaniu. Wprawdzie pismo dziekana i rektora stanowią decyzje administracyjne w rozumieniu Kpa, to jednak naruszają wymogi z art. 107 w szczególności zaś nie zawierają pouczenia o środkach prawnych oraz nie wskazują podstawy prawnej, co utrudnia ich kontrolę. Takie zarzuty skargi uzasadniają jej wniosek o stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji.