Wydana na podstawie art. 138 par. 1 pkt 2 Kpa decyzja uchylająca /kasacyjna/ związana być musi z rozstrzygnięciem następczym polegającym - w zależności od ustaleń - albo na odmiennym orzeczeniu, co do istoty sprawy /przy respektowaniu określonego w art. 139 Kpa zakazu reformationis in peius/, albo na umorzeniu postępowania pierwszej instancji.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Spółdzielni Pracy Rybołówstwa i Przetwórstwa Rybnego "C." w Sz. na decyzję Wojewody Z. z dnia 25 września 2000 r. (...) w przedmiocie pozwolenia wodnoprawnego w zakresie budownictwa wodnego - uchyla zaskarżoną decyzję;(...).
Prezydent Miasta Sz. decyzją z dnia 7 czerwca 2000 r., (...), na podstawie art. 20 ust. 1, art. 21 ust. 3, art. 31, art. 53 ust. 2 pkt 2 i ust. 3, art. 55 ust. 1 ustawy z dnia 24 października 1974 r. Prawo Wodne /Dz.U. nr 38 poz. 230 ze zm./, art. 33 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencji organów administracji publicznej w związku z reformą ustrojową państwa /Dz.U. nr 106 poz. 668/ oraz art. 104 Kpa, po rozpatrzeniu wniosku Spółdzielni Pracy Rybołówstwa i Przetwórstwa Rybnego "C." w Sz., zezwolił wnioskodawcy na wykonanie mechaniczno-biologicznej zakładowej oczyszczalni ścieków oraz na odprowadzenie oczyszczonych ścieków do wód powierzchniowych, a jako odbiornik ścieków oczyszczonych wskazał rzekę P.
W uzasadnieniu decyzji wskazano, że pozwolenie wydano w oparciu o złożony wniosek wraz z "Projektem budowlanym - kanalizacja i zakładowa oczyszczalnia ścieków - technologia oczyszczalni ścieków i operat wodnoprawny", ocenę w zakresie ochrony środowiska rozwiązań projektowanych zawartych w ww. projekcie oraz ustalenia z rozprawy wodnoprawnej z dnia 31.05.2000 r.
Prezydent stwierdził, że z uwagi na to, iż rzeka P. i jezioro D. jest odbiornikiem znacznej ilości ścieków sanitarnych i deszczowych z rejonu dzielnicy D., zakładów zlokalizowanych nad rzeką i jeziorem /również w przyległych granicach/, wód z przepompowni melioracyjnych - przepis par. 2 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i leśnictwa z dnia 5 listopada 1991 r. w sprawie klasyfikacji wód oraz warunków jakim powinny odpowiadać ścieki odprowadzone do wód lub do ziemi - nie ma zastosowania.
Od decyzji tej odwołanie wniósł Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w Sz. domagając się jej uchylenia i podnosząc, że zrzut ścieków z oczyszczalni, na które składają się ścieki poprodukcyjne, popłuczne i socjalne, będzie następował na odległości 675 m przed ujściem P. do jeziora D. Zdaniem odwołującego się wskazany w zaskarżonej decyzji przepis par. 2.1 pkt 5 rozporządzenia z dnia 5 listopada 1991 r. w sprawie klasyfikacji wód (...) ustanowiony został w celu nie dopuszczenia do degradacji jezior w ogóle, jak również w celu nie dopuszczenia do dalszej ich degradacji, co powinno obligować użytkownika do tej pory nie wprowadzającego ścieków do tych zbiorników, a więc użytkownika, który nie poniósł jeszcze żadnych nakładów finansowych z tego tytułu do szukania innych rozwiązań gospodarki ściekowej.
Wojewoda Z. decyzją z dnia 25 września 2000 r. (...), na podstawie art. 138 par. 1 pkt 2 Kpa po rozpatrzeniu odwołania - uchylił zaskarżoną decyzję w całości.
Organ odwoławczy w uzasadnieniu decyzji wskazał, że w aktach sprawy znajduje się stanowisko Ministerstwa Środowiska - Departamentu Ochrony Środowiska /pismo z dnia 30 sierpnia 2000 r./ wyjaśniające, że przepis par. 2.1 pkt 5 rozporządzenia z dnia 5 listopada 1991 r. dotyczy nowych źródeł ścieków oraz sytuacji, gdy użytkownik występujący o wydanie pozwolenia wodnoprawnego dotychczas nie wprowadził swoich ścieków do jeziora lub jego dopływów na odcinku 3 km od ujścia do jeziora.