Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Stefan Kłosowski Sędziowie Sędzia NSA Elżbieta Makowska Sędzia WSA Maria Mysiak (spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Krzysztof Chudy po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 02 lutego sprawy ze skargi P.Z. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w [...] z dnia [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby o d d a l a skargę
Dyrektor Izby Celnej w [...] decyzją z dnia [...] r. wydaną na podstawie art. 25 ust.1 pkt 8a ustawy z dnia 24 lipca 1999r. o Służbie Celnej (Dz. U. Nr 72, poz. 802 ze zm.) zwolnił P.Z. ze służby w Izbie Celnej w [...] i decyzji tej nadał rygor natychmiastowej wykonalności.
Z uzasadnienia powyższej decyzji wynika, że ustalono, iż w dniu [...] r. Prokurator Prokuratury Okręgowej w [...] wniósł przeciwko P.Z. akt oskarżenia o czyn kwalifikowany z art. 271 § 1 i 3 kk. W tym stanie faktycznym organ stwierdził, że w związku z wniesieniem przeciwko P.Z. aktu oskarżenia o umyślne przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego, zwolnienie tego funkcjonariusza celnego ze służby na podstawie powołanego wyżej artykułu ustawy o Służbie Celnej jest obligatoryjne.
We wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy P.Z. zarzucił naruszenie przepisów postępowania tj. art. 107 § 3 i art. 108 kodeksu postępowania administracyjnego oraz art. 25 ust. 1 pkt 8a ustawy z dnia 24 lipca 1999 r o Służbie Celnej.
Na tych podstawach wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości.
W uzasadnieniu wskazywał, że przepis art. 25 ust. 1 pkt 8a został wprowadzony do ustawy o Służbie Celnej na mocy ustawy z dnia 23 kwietnia 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny oraz o zmianie ustawy o Służbie Celnej i wszedł w życie z dniem
11 sierpnia 2003r. (Dz. U. z 2003r. Nr 120, poz. 1122), a zatem po upływie ponad 2,5 roku od skierowania przeciwko niemu aktu oskarżenia do sądu. Zdaniem strony w takiej sytuacji decyzja o zwolnieniu Go ze Służby Celnej jest sprzeczna z zasadą nie działania prawa wstecz.
Skarżący wyjaśniał również, że postępowanie karne w tej sprawie nie zostało jeszcze prawomocnie zakończone, albowiem przyjęta została złożona przez Niego apelacja. Postępowanie karne jest zatem w toku. W związku z tym cytowany przepis nie ma zastosowania do skierowanego przeciwko Niemu aktu oskarżenia i nie może stanowić podstawy prawnej do wydania decyzji o zwolnieniu Go ze służby celnej.
Dodatkowo wskazał, że w związku ze zdarzeniem będącym podstawą skierowania przez Prokuratora aktu oskarżenia wszczęto zostało w stosunku do Niego postępowanie dyscyplinarne, na czas którego został zawieszony w pełnieniu obowiązków służbowych. W dniu [...] r. postępowanie to zostało umorzone z powodu braku dowodów wskazujących na dopuszczenie się przez Niego zarzucanego czynu i powrócił do pełnienia obowiązków służbowych.
Dyrektor Izby Celnej w [...] decyzją z dnia [...] r. działając na podstawie art. 81 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej (Dz. U. Nr 72, poz. 802 z późn. zm.) w związku z art. 138 § 1 pkt 1 K.p.a., po rozpatrzeniu wniosku P.Z. o ponowne rozpatrzenie sprawy - utrzymał w mocy decyzję własną z dnia [...] r. W uzasadnieniu tej decyzji Dyrektor Izby Celnej wskazał, że zgodnie z art. 25 ust. 1 pkt 8a ustawy o Służbie Celnej funkcjonariusza celnego zwalnia się ze służby celnej w wypadku wniesienia aktu oskarżenia o umyślne popełnienie przestępstwa, ściganego z oskarżenia publicznego. Zwolnienie w takim wypadku jest obligatoryjne i nie zależy od uznania dyrektora izby. Podstawą do wydania decyzji z dnia [...] r., której nadano rygor natychmiastowej wykonalności był fakt wniesienia przeciwko P.Z. w dniu [...] r. przez Prokuratora Prokuratury Okręgowej w [...] aktu oskarżenia w sprawie [...] o czyny z art. 271 § 1 i 3 kk. Ponownie rozpatrując sprawę Dyrektor Izby Celnej w [...] nie podzielił argumentacji zawartej we wniosku P.Z. i wyjaśnił, że w dyspozycji art. 25 ust. 1 pkt 8a ustawy o Służbie Celnej mówi się tylko o fakcie wniesienia aktu oskarżenia o umyślne popełnienie przestępstwa ściganego z oskarżenia publicznego. Zatem sam fakt wniesienia aktu oskarżenia o takie przestępstwo, nie zależnie od terminu jego wniesienia do sądu, jest wystarczającą przesłanką obligującą dyrektora izby do wydania decyzji o zwolnieniu.