Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Stefan Kłosowski Sędziowie Sędzia NSA Elżbieta Makowska Sędzia WSA Maria Mysiak (spr.) Protokolant St. Sekr. Sąd. Krzysztof Chudy po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 02 lutego 2005r. sprawy ze skargi P. S. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...]r. Nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby o d d a l a skargę
Dyrektor Izby Celnej decyzją z dnia [...]r. wydaną na podstawie art. 25 ust.1 pkt 8a ustawy z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej (Dz. U. Nr 72, poz. 802 ze zm.) zwolnił P. S. ze służby w Izbie Celnej i decyzji tej nadał rygor natychmiastowej wykonalności.
Z uzasadnienia powyższej decyzji wynika, że ustalono, iż w dniu [...]r. Prokurator Prokuratury Rejonowej wniósł przeciwko P. S. akt oskarżenia o trzy czyny kwalifikowane z art. 231 § 1 kk. W tym stanie faktycznym organ stwierdził, że w związku z wniesieniem przeciwko P. S. aktu oskarżenia o umyślne przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego, zwolnienie tego funkcjonariusza celnego ze służby na podstawie powołanego wyżej artykułu ustawy o Służbie Celnej jest obligatoryjne.
P. S. z decyzją tą nie zgodził się i we wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy podniósł, że art. 25 ust. 1 pkt 8a został dodany ustawą z dnia 23 kwietnia 2003r. o zmianie ustawy - Kodeks celny oraz o zmianie ustawy o Służbie Celnej (Dz. U. z 2003r. Nr 120, poz. 1122), a więc w czasie gdy toczyło się już przed Sądem Rejonowym postępowanie karne. Zdaniem strony w takiej sytuacji decyzja o zwolnieniu ze Służby Celnej jest sprzeczna z zasadą nie działania prawa wstecz, jak również narusza wyrażoną w art. 42 ust. 3 Konstytucji RP zasadę domniemania niewinności.
Ponadto, wskazując na treść przepisu art. 3 ust. 1 ww. ustawy, podniósł, że prowadzone przez organ postępowanie, jako ostatecznie nie zakończone, winno toczyć się według przepisów dotychczasowych.
Dyrektor Izby Celnej decyzją z dnia [...]r. działając na podstawie art. 81 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej (Dz. U. Nr 72, poz. 802 ze zm.) w związku z art. 138 § 1 pkt 1 K.p.a., po rozpatrzeniu wniosku P. S. o ponowne rozpatrzenie sprawy - utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...]r.
W uzasadnieniu tej decyzji Dyrektor Izby Celnej wskazał, że zgodnie z art. 25 ust. 1 pkt 8a ustawy o Służbie Celnej funkcjonariusza celnego zwalnia się ze służby celnej w wypadku wniesienia aktu oskarżenia o umyślne popełnienie przestępstwa, ściganego z oskarżenia publicznego. Zwolnienie w takim wypadku jest obligatoryjne i nie zależy od uznania dyrektora izby. Podstawą do wydania decyzji z dnia [...]r., której nadano rygor natychmiastowej wykonalności był fakt wniesienia przeciwko P. S. w dniu [...]r. przez Prokuratora Prokuratury Rejonowej aktu oskarżenia w sprawie [...]o czyny z art. 231 §1 kk. Ponownie rozpatrując sprawę Dyrektor Izby Celnej nie podzielił argumentacji zawartej we wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy i wyjaśnił, że w dyspozycji art. 25 ust. 1 pkt 8a ustawy o Służbie Celnej mówi się tylko o fakcie wniesienia aktu oskarżenia o umyślne popełnienie przestępstwa ściganego z oskarżenia publicznego. Zatem sam fakt wniesienia aktu oskarżenia o takie przestępstwo, nie zależnie od terminu jego wniesienia do sądu, jest wystarczającą przesłanką obligującą dyrektora izby do wydania decyzji o zwolnieniu.