Warunkiem zastosowania procedur legalizacyjnych, przewidzianych w art. 49 i art. 58 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, jest upływ 5 lat od zakończenia budowy.
Przepis art. 49 ma jedynie zastosowanie do obiektów wzniesionych po 1 stycznia 1995 r. /tj. po wejściu w życie ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane/, co w zasadzie pozwoli na jego praktyczne zastosowanie najwcześniej w roku 2000. Przepis ten nie ma więc zastosowania do obiektów budowlanych wzniesionych przed 1 stycznia 1995 r.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Piotra G. na decyzję Wojewody Z. z dnia 24 września 1999 r. (...) w przedmiocie pozwolenia na użytkowanie obiektu - uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Starosty Starostwa Ś. z dnia 9.08.1999 r. (...); (...).
Starosta Starostwa Ś. decyzją z dnia 9 sierpnia 1999 r., (...), na podstawie art. 59 ust. 1, 2, 3 w związku z art. 58 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ i art. 104 Kpa, po rozpatrzeniu wniosku Dariusza i Mirosława Ch. o pozwolenie na użytkowanie obiektów budowlanych wchodzących w skład Zakładu Masarniczego przy ul. W. w Ś.:
1/ udzielił pozwolenia na użytkowanie obiektów budowlanych wchodzących w skład Zakładu Masarniczego Dariusza i Mirosława Ch., zlokalizowanych w granicach dziatek nr 7/2 i 7/7 przy ul. W. w Ś.;
2/ określił następujące warunki użytkowania tych obiektów;
- w trakcie eksploatacji zakładu bezwzględnie stosować rozwiązania i ustalenia wynikające z oceny oddziaływania na środowisko opracowanej przez Zespół Rzeczoznawców ds. Ocen Oddziaływania na Środowisko w K.,
- rodzaje i ilość odpadów niebezpiecznych oraz odbiór i unieszkodliwianie tych odpadów nie może przekraczać warunków i norm określonych w decyzji Starostwa Powiatowego w Ś. z dnia 20 lipca 1999 r.;
- wielkość produkcji nie może przekraczać ilości określonych postanowieniem Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w K. z dnia 27 września 1977 r.;
- rodzaj i ilość substancji zanieczyszczających, wprowadzanych do powietrza atmosferycznego ze źródeł emisji zlokalizowanych na terenie zakładu, nie może przekraczać parametrów i warunków określonych decyzją Starostwa Powiatowego w Ś. z dnia 19 lipca 1999 r.;
III zobowiązał Dariusza i Mirosława Ch. do:
- zakończenia robót budowlanych polegających na uzupełnieniu ubytków cegieł w ścianie zewnętrznej kotłowni olejowej i zawiadomienia organu o wykonaniu tego obowiązku w terminie 14 dni od dnia prawomocności decyzji;
- zarejestrowania w Urzędzie Powiatowym i prowadzenia dla każdego budynku i obiektu budowlanego nie będącego budynkiem, książek obiektu budowlanego /art. 64 ust. 1 i 3 cyt. ustawy Prawo budowlane/ w terminie jak wyżej. Organ I instancji w uzasadnieniu decyzji podniósł, że Dariusz i Mirosław Ch. wnioskiem z dnia 21 kwietnia 1999 r. wystąpili o legalizację obiektów budowlanych rozbudowanych w latach 1993 - 1994 oraz o pozwolenia na ich użytkowanie. W toku postępowania wnioskodawcy zostali zobowiązani do uzupełnienia wniosku o dokumenty i opracowania wymagane art. 57 i 58 ustawy Prawo budowlane. Organ orzekający pismem z dnia 8 czerwca 1999 r. zwrócił się do Powiatowego Inspektoratu Nadzoru Budowlanego w Ś. o zajęcie stanowiska w trybie art. 51 cyt. ustawy Prawo budowlane w kwestii spełnienia przez zakład masarniczy wnioskodawców wymogów wynikających z wydanych aktów prawnych, w ramach prowadzonego w latach 1996 - 1998 postępowania administracyjnego w sprawie samowolnej rozbudowy zakładu w latach 1993 -1994. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w piśmie z dnia 30 czerwca 1999 r. stwierdził, że zakład masarniczy wnioskodawców użytkowany jest zgodnie z jego przeznaczeniem, pomieszczenia wykorzystywane są do produkcji masarniczej, a uboju zwierząt nie stwierdzono. Nie wniesiono też uwag w zakresie rozbudowy i budowy obiektów budowlanych. Rozpatrując wniosek o pozwolenie na użytkowanie organ I instancji uwzględnił również wcześniejszą decyzją Kierownika Urzędu Rejonowego w Ś. z dnia 28 stycznia 1997 r. nakazującą wnioskodawcom: