Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Tadeusza K. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w W. z dnia 22 lipca 1999 r. (...) w przedmiocie pozbawienia uprawnień kombatanckich - uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzje z dnia 9 lipca 1998 r. (...); (...).
Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w W. decyzją z dnia 9 lipca 1998 r. (...) powołując się na przepis art. 25 ust. 2 pkt 1 lit. "a" w zw. z art. 21 ust. 2 pkt 4 lit. "a" ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. 1997 nr 142 poz. 950 ze zm./ pozbawił uprawnień kombatanckich Tadeusza K. zamieszkałego w Sz. przy ul. L. 16/31.
W uzasadnieniu tej decyzji podano, że Tadeusz K. uzyskał uprawnienia kombatanckie przyznane mu przez były Zarząd Wojewódzki Związku Bojowników o Wolność i Demokrację w Sz. decyzją z dnia 21 grudnia 1976 r. z tytułu działalności w Ruchu Oporu od dnia 10 sierpnia 1944 r. do 31 stycznia 1945 r. na podstawie oświadczeń świadków oraz z tytułu walki zbrojnej o utrwalenie władzy ludowej od 2 lutego 1945 r. do 31 grudnia 1947 r. na podstawie zaświadczenia Komendy Wojewódzkiej Milicji Obywatelskiej w Ł. z dnia 19 czerwca 1976 r. W toku postępowania weryfikacyjnego ustalono, że Tadeusz K. w okresie od 6 marca 1945 r. do 1 października 1947 r. pełnił służbę i był zatrudniony w strukturach Urzędów Bezpieczeństwa Publicznego PUBP P.-T. /pismo Okręgowego inspektoratu Służby Więziennej z dnia 11 marca 1998 r./. Wobec powyższego stosownie do powołanych na wstępie decyzji przepisów ustawy z 1991 r. należało pozbawić uprawnień kombatanckich Tadeusza K. skoro był zatrudniony w aparacie bezpieczeństwa publicznego. We wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy Tadeusz K. podał, że członkiem ZBoWiD był już od 1964 r. z tytułu działalności w Ruchu Oporu, a do PUBF w P.-T. został skierowany przez dowódcę z Armii Ludowej i cały czas pełnił służbę jako goniec.
Decyzją z dnia 22 lipca 1999 r. (...) wydaną na podstawie art. 138 par. 1 pkt 1 w zw. z art. 127 par. 3 Kpa Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych utrzymał w mocy własną decyzję z dnia 9 lipca 1998 r. (...) w przedmiocie pozbawienia Tadeusza K. uprawnień kombatanckich.
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia przytoczono taką samą argumentację jak w pierwszej decyzji, a ponadto stwierdzono, że z akt sprawy wynika, że Tadeusz K. pełniąc służbę w organach BP brał aktywny udział w walkach z niepodległościowym podziemiem. We wniosku o odznaczenie Krzyżem Walecznych podpisanym przez płk Mariana C. wynika, że Tadeusz K. brał czynny udział w zwalczaniu "band" na terenie województwa łódzkiego /wspomniany jest m.in. udział w odparciu ataku "bandy" na więzienie w P.-T.; ataki na więzienie UB przeprowadzane były wyłącznie przez oddziały niepodległościowego podziemia w celu zwolnienia znajdujących się w nich więźniów/. Natomiast z wniosku o nadanie Tadeuszowi K. medalu "Za udział w walkach w obronie władzy ludowej" wynika, że uczestniczył on w akcjach przeciwko oddziałom "Warszyca" i "Danielaka" /Warszyc - S. S. ps. Warszyc, Komendant Główny Konspiracyjnego Wojska Polskiego, Danielak - L. D. ps. Bojar dowódca jednej z grup KWP - Informator o nielegalnych antypaństwowych organizacjach i bandach zbrojnych działających w Polsce Ludowej w latach 1944-1956, Lublin 1993 r./.