Prawidłowe zakwalifikowanie pisma kwestionującego wyłożony do wglądu projekt planu wymaga każdorazowo zbadania legitymacji wnoszącego pismo, w drodze quasi-postępowania wyjaśniającego. Kwalifikacja ta musi być wykonana starannie, skoro zaliczenie danego pisma do protestów, czy też zarzutów, powoduje daleko idące konsekwencje.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na rozprawie 1. Anny i Adama B. 2. Iwony M., 3. Małgorzaty i Janusza P., 4. Haliny i Sławomira P. na uchwałę rady Miasta Rz. z dnia 29 kwietnia 2003 r. (...) w przedmiocie odrzucenia protestów do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego - stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały, (...).
Uchwałą (...) z dnia 29 kwietnia 2003 r. Rada Miasta Rz. na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 5 i 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /Dz.U. 2001 nr 142 poz. 1591 ze zm./ w związku z art. 18 ust. 2 pkt 8 oraz art. 23 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. 1999 nr 15 poz. 139 ze zm./ odrzuciła protesty Haliny i Sławomira P. /par. 1/, Małgorzaty i Janusza P. /par. 2/, Anny i Adama B. /par. 3/ oraz Iwony M. /par. 4/ wniesione do projektu Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego nr 23/5/2000 "N. M. - Cz." przy ul. R. i al. N. w Rz. dotyczących przebiegu publicznej drogi lokalnej, oznaczonej na rysunku planu symbolem 2KL 1/2.
Powyższą uchwałę do Naczelnego Sądu Administracyjnego zaskarżyli Anna i Adam B., Małgorzata i Janusz P., Halina i Sławomir P. oraz Iwona M., domagając się jej uchylenia.
Skarżący Anna i Adam B. zarzucili Radzie Miasta Rz. błędne zakwalifikowanie wniesionego przez nich w dniu 10 września 2002 r. pisma jako protest, podczas gdy faktycznie złożyli zarzuty do projektu planu zagospodarowania przestrzennego "N. M. - Cz.". W przypadku wątpliwości w tym zakresie organ winien wezwać ich do sprecyzowania żądania, nie zaś rozstrzygać tę kwestię na ich niekorzyść i z pozbawieniem prawa do obrony. Zwracając uwagę na brak doręczenia przedmiotowej uchwały jednocześnie skarżący stwierdzili, iż jej wykonanie, a więc budowa drogi 2KL 1/2 m.in. po działce nr 464/2 poł. w Rz. obr. 208 przylegającej do nieruchomości nr 464/5 stanowiącej ich własność będzie miała wpływ na wykonywanie przez nich praw właścicielskich. Stąd też twierdzenia Rady Miasta o braku interesu prawnego w złożeniu przez nich zarzutów są bezzasadne. Na ich prawa właścicielskie wpływa w szczególności charakter projektowanej inwestycji, tj. budowa drogi przelotowej z ciągiem parkingów, co spowoduje wzrost natężenia ruchu, wzrost emisji spalin i kurzu. Projektowana inwestycja doprowadzi do rozczłonkowania małego osiedla domków jednorodzinnych, którego granice zostały w sposób naturalny ukształtowane - z północnej strony linię graniczną stanowi cmentarz żydowski, zaś od strony południowej granicą jest potok Czekaj. Skarżący wyjaśnili, że kupując nieruchomość na tym terenie liczyli, iż uda im się uciec od zgiełku ulicznego, a po wybudowaniu domu będą mieli ciszę i spokój. Powstanie drogi przelotowej zniweczy całkowicie ich plany. Projekt planu zagospodarowania przestrzennego nie uwzględnia głosu społeczności lokalnej, a głos ten lekceważy. W niewielkiej odległości od szlaku 2KL 1/2 /ul. Ż. W./ po drugiej stronie potoku Czekaj projektowana jest droga przelotowa do ul. R. oznaczona symbolem 1KL 1/2 i znaczna część mieszkańców gruntów sąsiadujących z tym szlakiem nie tylko nie sprzeciwia się budowie drogi, lecz jest zainteresowana jej budową, i uzbrojeniem swych działek bowiem zamierza na tym terenie prowadzić działalność usługową. Nadto skarżący podnieśli, że droga oznaczona symbolem 2KL 1/2 ma również przebiegać po działce nr 464/2, co do której toczy się postępowanie "o zwrot wywłaszczonej nieruchomości". W 1985 r. wywłaszczono nieruchomość stanowiącą własność Haliny M. /zmarłej Mamy/ pod realizację budownictwa wielomieszkaniowego. W krótkim czasie od wywłaszczenia na sąsiednich gruntach zaczęły jednak "wyrastać" domki jednorodzinne dla "prominentów rzeszowskich", a po protestach byłych właścicieli nieruchomości naprędce włączono te nieruchomości w obszar budownictwa jednorodzinnego. W dniu 13 lipca 2000 r. Halina M. złożyła wniosek o zwrot wywłaszczonej nieruchomości nr 464/2 i do dnia dzisiejszego nie została ona zwrócona. Organy administracji działają w tej sprawie z rażącym naruszeniem przepisów Kpa, w szczególności dotyczących terminów wydania decyzji. Po uchyleniu przez NSA decyzji organów administracji obu instancji - organ I instancji wydał decyzję dopiero 16 lipca 2001 r. - od listopada 2002 r. nie została im doręczona żadna decyzja. Można odnieść wrażenie, iż organy administracji celowo "grają" na zwłokę, by doprowadzić do uprawomocnienia się projektu planu zagospodarowania przestrzennego i nie dopuścić do zwrotu wywłaszczonej nieruchomości.