Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Stanisław Śliwa Sędziowie WSA Krystyna Józefczyk AWSA Magdalena Józefczyk /spr./ Protokolant: sekr. sądowy Anna Mazurek-Ferenc po rozpoznaniu w dniu 29 listopada 2004 r. na rozprawie sprawy ze skargi A. C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] listopada 2002 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia i uiszczenia opłaty od wzrostu wartości nieruchomości I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Wójta Gminy [...] z dnia [...] sierpnia 2002 r. Nr [...]; II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku III. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Rzeszowie na rzecz skarżącej A. C. kwotę 144 zł 10/100 /słownie: sto czterdzieści cztery złote dziesięć groszy/ tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Decyzją z [...].11.2002r. nr [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego po rozpatrzeniu odwołania A. C. od decyzji Wójta Gminy [...] z [...] sierpnia 2002r. nr [...], wydanej w sprawie ustalenia opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości o nr 328/6 i 328/7 we wsi P., wynikającej ze zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy, utrzymało ją w mocy.
W odwołaniu skarżąca podważyła zasadność wymierzonej opłaty, gdyż przepisy ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym nie mają zastosowania do umowy darowizny, która jest umową przenosząca własność bez wzbogacenia. W odpowiedzi na zapytanie Kolegium zawarte w piśmie z 4.11.2002r. skarżąca jednoznacznie oświadczyła, że w okresie pomiędzy zmianą planu zagospodarowania przestrzennego, a datą darowizny nie były poczynione na tych nieruchomościach żadne nakłady.
W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy wyjaśnił, ze zmiany do miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy zostały wprowadzone uchwałą nr [...] Rady Gminy z dnia 9 lutego 2001r. (Dz. Urzędowy Województwa [...] z dnia 27 marca 2001r. Nr 17, poz. 525). Przed zmianą planu nieruchomości o nr 328/6 i 328/7 położone były w terenach upraw rolnych oznaczonych w planie symbolem K-19. Po zmianie znalazły się w obszarze budownictwa mieszkaniowego, w wyniku czego nastąpił wzrost wartości nieruchomości. Okoliczność ta została potwierdzona operatem szacunkowym, sporządzonym przez rzeczoznawcę majątkowego. Ponadto Kolegium szczegółowo wyjaśniło podstawy odmowy uwzględnienia zarzutu o konieczności rozróżniania formy odpłatnej przeniesienia własności od formy nieodpłatnej. Z punktu widzenia ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym znaczenie ma sam fakt przeniesienia własności (jako skutek zmiana właściciela), a nie to czy umowa była odpłatna, czy też nie. Ponieważ umowa darowizny jest umową przenoszącą własność należało uznać, że nastąpiło zbycie nieruchomości., co zobliguje organy administracji publicznej do stosowania art. 36 ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym, czyli do pobrania jednorazowej opłaty z tyt. wzrostu wartości nieruchomości na skutek zmiany planu. Nie został uwzględniony również zarzut, że zbycie nieruchomości nastąpiło wcześniej, to znaczy przed zawarciem aktu notarialnego.
Bezspornym jest, że zbycie nieruchomości nastąpiło w dacie zawarcia umowy w formie aktu notarialnego tj. 6 czerwca 2002r. Oświadczenia woli o zbyciu nieruchomości, które nie zostały wyrażone w formie aktu notarialnego są nieważne, czyli nie mogą wywołać pożądanych skutków prawnych. SKO stwierdziło, ze organ miał prawo do naliczenia i pobrania opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości, chociaż nie ustalił, czy pomiędzy zmiana planu, a datą zbycia nieruchomości ni zostały przez właściciela poczynione nakłady mające wpływ na wzrost wartości nieruchomości. Okoliczność ta została wyjaśniona przez organ II instancji i skarżąca oświadczyła, że takie nakłady nie były poczynione. Organ prawidłowo wyliczył opłatę i zastosował właściwą stawkę wzrostu wartości nieruchomości w dniu jej zbycia nieruchomości.