Wykładnia przepisu art. 37 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ uzasadnia wydanie decyzji o przymusowej rozbiórce wyłącznie w sytuacji, gdy obiekt znajduje się na terenie, który zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego, mającym charakter prawa miejscowego, nie jest przeznaczony pod zabudowę albo przeznaczony jest pod innego rodzaju zabudowę.
Brak podstawy prawnej w rozumieniu cytowanego wyżej przepisu nie stanowi jednak przeszkody do wydania decyzji o rozbiórce postawionych przez skarżącego obiektów na podstawie art. 37 ust. 1 pkt 2 lub art. 37 ust. 2 prawa budowlanego z 1974 r. w związku z art. 103 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ w razie spełnienia przesłanek wynikających z tych przepisów.
Brak ustaleń w powyższym zakresie w zaskarżonej decyzji stanowi uzasadnioną podstawę do jej uchylenia oraz uchylenia decyzji organu I instancji.
uchyla zaskarżoną decyzję.
Wykładnia przepisu art. 37 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ uzasadnia wydanie decyzji o przymusowej rozbiórce wyłącznie w sytuacji, gdy obiekt znajduje się na terenie, który zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego, mającym charakter prawa miejscowego, nie jest przeznaczony pod zabudowę albo przeznaczony jest pod innego rodzaju zabudowę.
Brak podstawy prawnej w rozumieniu cytowanego wyżej przepisu nie stanowi jednak przeszkody do wydania decyzji o rozbiórce postawionych przez skarżącego obiektów na podstawie art. 37 ust. 1 pkt 2 lub art. 37 ust. 2 prawa budowlanego z 1974 r. w związku z art. 103 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ w razie spełnienia przesłanek wynikających z tych przepisów.
Brak ustaleń w powyższym zakresie w zaskarżonej decyzji stanowi uzasadnioną podstawę do jej uchylenia oraz uchylenia decyzji organu I instancji.