Tezy

W świetle art. 3 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie podlegają opłacie skarbowej tylko te umowy sprzedaży, dzierżawy, poddzierżawy, najmu i podnajmu które zawierają podatnicy podatku od towarów i usług w okolicznościach odpowiadających kryteriom nie tylko podmiotowym ale także przedmiotowym wymienionym w art. 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym.

Sentencja

oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/2

Przedsiębiorstwo Produkcji Papieru Toaletowego spółka z o.o. wniosło o zwrot opłaty skarbowej w kwocie 1.072.429.000 zł wniesionej tytułem umowy sprzedaży części przedsiębiorstwa, zawartej aktem notarialnym z 30.8.1994 r. Uzasadniając wniosek spółka wywodziła, że opłata pobrana została nienależnie, gdyż zastosowanie znajdowało zwolnienie od opłaty skarbowej przewidziane w art. 3 ust. 1 pkt 5 lit. "a" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./.

Urząd Skarbowy odmówił zwrotu opłaty skarbowej. Izba Skarbowa rozpoznając sprawę na skutek odwołania spółki i powołując się na art. 138 par. 1 pkt 1 Kpa i art. 1 ust. 1 pkt 2 lit. "a" ustawy o opłacie skarbowej utrzymała w mocy zaskarżoną decyzję.

W motywach tej decyzji wyjaśniono, że aktem notarialnym zawartym 30.8.1994 r., spółka i Spółdzielnia Usług Rolniczych zawarły umowę sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Notariusz pobrał opłatę skarbową w łącznej kwocie 1.072.429.000 zł. Obie strony umowy są płatnikami podatku od towarów i usług VAT w rozumieniu art. 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.

Organ odwoławczy przytoczył art. 3 ust. 1 pkt 5 lit. "a" ustawy o opłacie skarbowej i wywiódł, że z przepisu tego wynika, iż nie podlegają opłacie skarbowej umowy sprzedaży, jeżeli strona sprzedająca z tytułu zawartej umowy jest podatnikiem podatku od towarów i usług, to jest osobą lub jednostką organizacyjną zobowiązaną do uiszczenia tego podatku. Z brzmienia art. 3 ust. 1 ustawy o VAT wynika natomiast, że przepisów tej ustawy nie stosuje się do sprzedaży przedsiębiorstw lub ich części zorganizowanych, a zatem nie ma miejsca wyłączenie z opłaty skarbowej z tytułu zawartej umowy sprzedaży i jej opodatkowania podatkiem od towarów i usług przez podatników, o których mowa w art. 5 ustawy o VAT. Wobec tego w przedmiotowym przypadku występuje obowiązek o opłacie skarbowej w myśl przepisu art. 1 ust. 1 pkt 2 lit. "a" ustawy o opłacie skarbowej.

Spółka wniosła skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego domagając się uchylenia zaskarżonej decyzji, której zarzuciła naruszenie art. 3 ust. 1 pkt 5 ustawy o opłacie skarbowej.

Organ odwoławczy wniósł o oddalenie skargi, powołując się na wcześniejsze argumenty.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Wobec braku sporu co do okoliczności faktycznych rozstrzygnięcie w sprawie niniejszej sprowadzało się do prawidłowej wykładni art. 3 ust. 1 pkt 5a ustawy o opłacie skarbowej w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ oraz art. 5 ust. 1 pkt 1 i 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Pewne wątpliwości wynikać mogły stąd, że art. 3 ust. 1 pkt 5a. ustawy o opłacie skarbowej, w brzmieniu sprzed wejścia w życie ustawy o VAT, wyłączał z obowiązku uiszczania opłaty skarbowej umowy sprzedaży zawierane w wykonywaniu działalności gospodarczej. Obecne sformułowanie tego przepisu, przez ogólne odwołanie się do kryterium podmiotowego wyróżnienia umów podlegających zwolnieniu od opłaty skarbowej, w zależności od tego czy zawierane są przez podatników wymienionych w art. 5 ustawy o VAT sugerować może odejście ustawodawcy od kryterium przedmiotowego związku czynności cywilnoprawnej z działalnością opodatkowaną innym niż opłata skarbowa podatkiem, w tym przypadku podatkiem VAT. Stąd też zapewne brały się twierdzenia skarżącego, że będąc w ogólności podatnikiem podatku VAT, korzysta ze zwolnienia od opłaty skarbowej od czynności nie podlegającej opodatkowaniu tym podatkiem.

Strona 1/2