uchyla zaskarżoną decyzję.
Skoro zaskarżoną decyzją została uchylona decyzja Naczelnika Miasta i umorzone zostało postępowanie przed organem I instancji, dlatego że w ocenie organu odwoławczego do rozstrzygnięcia sporu właściwy jest sąd powszechny a nie organ administracji państwowej, tym samym nie zostały rozpoznane przez organ odwoławczy merytoryczne zarzuty podniesione w odwołaniu od decyzji organu I instancji.
W następstwie tego Naczelny Sąd Administracyjny pozbawiony jest możliwości merytorycznego ustosunkowania się do zarzutów skargi i wychodząc poza jej granice z ustawowego upoważnienia zawartego w art. 206 Kpa z urzędu podnosi co następuje:
Nie znajduje uzasadnienia w żadnym przepisie prawa obowiązującego w Państwie polskim pogląd zaskarżonej decyzji co do tego, że jeśli nieruchomość względem której wszczęte zostało postępowanie wywłaszczeniowe nabyta została przez Państwo od byłego właściciela w trybie art. 6 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości /t.j. Dz.U. 1974 nr 10 poz. 64/, to o ewentualnej możliwości jej zwrotu byłemu właścicielowi orzeka sąd powszechny.
Z art. 34 powołanej ustawy wynika wprost, że w sprawach takich istnieje niedopuszczalność drogi sądowej, bo rozstrzygane być mogą one wyłącznie w drodze decyzji administracyjnych, a określenie "nieruchomość wywłaszczona w trybie niniejszej ustawy podlega zwrotowi (...)" odnosi się tak do tych nieruchomości, które przewłaszczone zostały w drodze decyzji orzekającej o wywłaszczeniu, jak też do tych nieruchomości których własność przeniesiona została w drodze umowy zawartej zgodnie z art. 6 tejże ustawy.