1. Artykuł 40 ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74/ nie daje podstaw do podejmowania przez radę gminy lub zarząd działający na podstawie art. 41 ust. 2 uchwał o charakterze indywidualnym, mających charakter decyzji administracyjnych.
2. Okoliczność, że w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej przez konkretne osoby, do czego uprawnia je wpis do ewidencji działalności gospodarczej, dochodzi do zakłócenia porządku i spokoju publicznego, nie może stanowić podstawy do podjęcia przez zarząd uchwały zobowiązującej właścicieli dyskoteki do jej zamknięcia w określonych dniach.
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił na podstawie art. 207 par. 5 Kpa w związku z art. 216a par. 1 Kpa i art. 68 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368/ skargę Wójta Gminy T. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody (...) z dnia 1 września 1995 r. w przedmiocie stwierdzenia nieważności zarządzenia Zarządu Gminy T. w sprawie zamknięcia dyskoteki.
W związku z incydentem, do jakiego doszło w dniu 5 sierpnia 1995 r. w dyskotece "K." w P., mając na względzie zagrożenie bezpieczeństwa i porządku publicznego, Zarząd Gminy T. zarządzeniem z dnia 8 sierpnia 1995 r. /bez numeru/, wydanym na podstawie art. 40 ust. 3 i art. 41 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /omyłkowo podano rok 1995/, postanowił zobowiązać właścicieli dyskoteki do zamknięcia lokalu w dniach 11 i 12 sierpnia 1995 r. Ponadto Zarząd Gminy postanowił skierować do Prezydium Rady Gminy wniosek o rozpatrzenie na najbliższej sesji Rady Gminy sprawy tymczasowego lub całkowitego zamknięcia dyskoteki "K.".
Wojewoda (...) rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia 1 września 1995 r. /Or. III.0914/44/94/, na podstawie art. 91 ust. 2 i 5 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./, stwierdził nieważność zarządzenia Zarządu Gminy T. z dnia 8 sierpnia 1995 r. w sprawie zamknięcia lokalu "K.". W uzasadnieniu podał, że właściciele lokalu "K." w P. rozpoczęli działalność gospodarczą w 1994 r. i uzyskali wpis do ewidencji działalności gospodarczej na podstawie ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./. Zgodnie z wpisem przedmiotem ich działalności gospodarczej jest organizowanie dyskotek, imprez rozrywkowych i okolicznościowych. Przepisy ustawy o działalności gospodarczej nie przewidują instytucji zakazu prowadzenia działalności, a tym samym organów, które mogłyby takie zakazy wprowadzać. Wpis do ewidencji może ulec wykreśleniu tylko w wypadkach przewidzianych w art. 19 ust. 1 i 2 tej ustawy. Wykreślenie z ewidencji następuje w drodze decyzji administracyjnej, a do jej wydania jest uprawniony tylko wójt. Tym samym zarządzenie Zarządu Gminy było niezgodne z prawem, gdyż ani ustawa o samorządzie terytorialnym, ani ustawa o działalności gospodarczej nie dają Zarządowi uprawnień do wydawania indywidualnych decyzji administracyjnych i zobowiązywania zainteresowanych do zaprzestania działalności gospodarczej.
Wójt Gminy T. zgodnie z uchwałą Rady Gminy T. zaskarżył rozstrzygnięcie nadzorcze do sądu administracyjnego, wnosząc o jego uchylenie. W skardze podniósł, że w czasie trwania dyskoteki był zakłócany spokój, co zagrażało porządkowi i bezpieczeństwu ludzi. W tej sytuacji była podstawa do podjęcia decyzji w przedmiocie zamknięcia lokalu "K.".W odpowiedzi na skargę Wojewoda wnosił o jej oddalenie, utrzymując, że przepisy ustawy o działalności gospodarczej nie przewidują zakazu prowadzenia tej działalności i tym samym Zarząd nie ma uprawnień do wprowadzania nakazów zamykania lokali.