Sprawa ze skargi na decyzję Wojewody w K. w przedmiocie zwrotu nieruchomości nabytej na rzecz Skarbu Państwa
Tezy

1. Stwierdzenie, że nieruchomość jest zbędna na cel uzasadniający wywłaszczenie - lub obecnie - cel określony w decyzji o wywłaszczeniu /art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości - Dz.U. nr 30 poz. 127/ oznacza, iż nieruchomość jest nadal we władaniu Skarbu Państwa.

2. Postępowanie administracyjne o zwrot wywłaszczonej nieruchomości podlega umorzeniu w sytuacji, gdy Skarb Państwa nie dysponuje już tą nieruchomością.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Marty W. na decyzję Wojewody w K. z dnia 2 listopada 1990 r. nr G.II-6/8256/42/90 w przedmiocie zwrotu nieruchomości nabytej na rzecz Skarbu Państwa - oddalił skargę.

Uzasadnienie strona 1/3

Skarżąca Marta W. wnioskiem z dnia 30 maja 1990 r. wystąpiła do Prezydenta Miasta W. o zwrot wywłaszczonej nieruchomości, oznaczonej jako parcela nr 1780/249, zapisanej w księdze wieczystej KW nr 47474 w R. Z kolejnego pisma wnioskodawczyni z dnia 4 czerwca 1990 r. wynika, iż w 1989 r. parcela ta została podzielona na działki, które sprzedano osobom fizycznym. Jedną z nich jest działka oznaczona numerem 2501/249, na której prowadzone są roboty budowlane. Korzystając z uprawnień wynikających z art. 74 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości wnioskodawczyni domaga się zwrotu tej działki, skoro inwestycja, na której potrzeby nieruchomość została nabyta, nie została zrealizowana.

Z pisma Prezydenta Miasta W. z dnia 8 czerwca 1990 r. nr G.II-8251/8/90, a także ze znajdującej się w aktach kserokopii aktu notarialnego rep. A. nr 4811/72 z dnia 30 października 1972 r. wynika, że wnioskodawczyni, a wraz z nią właściciele innych parcel, zbyli swoje nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa w trybie art. 6 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości.

Organ I instancji decyzją z dnia 21 września 1990 r. nr G.II.8251/8/90 nie uwzględnił zawartego we wniosku żądania zwrotu nieruchomości, żądanie zaś wnioskodawczyni potraktował jako wniosek dotyczący rozstrzygnięcia zagadnienia "zbędności" lub dalszej przydatności nieruchomości do realizacji celów, dla których została ona nabyta przez Skarb Państwa. Z motywów tej decyzji wynika, iż organ ten przyjął, że brak jest podstaw do uznania przedmiotowej nieruchomości za zbędną. Nabycie jej bowiem nastąpiło w celu realizacji planów budownictwa mieszkaniowego Spółdzielni Mieszkaniowej w W., a po jej niewykorzystaniu do tych celów teren, na którym się ona znajduje, został przeznaczony zgodnie z planem realizacyjnym zatwierdzonym w dniu 19 sierpnia 1988 r. na centrum handlowo-usługowe. Stosownie zaś do decyzji Wydziału Geodezji i Gospodarki Gruntami Urzędu Miejskiego w W. nr G.I-742/312/89 z dnia 24 lutego 1989 r., jak to wynika z dalszych motywów decyzji organu I instancji, dokonano podziału geodezyjnego terenów XXX-lecia PRL na pojedyncze działki, oddane następnie osobom fizycznym w użytkowanie wieczyste. Ze względu zatem na treść art. 74 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości, stanowiącego o tym, że nie podlega zwrotowi nieruchomość, jeżeli miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przewiduje przeznaczenie tej nieruchomości na cele uspołecznionego budownictwa, skoncentrowanego budownictwa jednorodzinnego oraz infrastruktury społecznej i technicznej, żądanie wniosku jest zdaniem tego organu bezzasadne. Z motywów tej decyzji wynika ponadto, iż mimo ogłoszenia wykazu nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży, wśród których ujęta była nieruchomość wnioskodawczyni, wnioskodawczyni nie składała wniosku o nabycie tej nieruchomości.

Strona 1/3