Postanowienia umowy dotyczące wpłat na rzecz fundacji, sprowadzające się do zobowiązania się przez wykonawcę do uiszczenia określonej kwoty przed wydaniem zlecenia i podpisaniem umowy przyrzeczonej, a po wykonaniu zlecenia - do wypłacenia dalszej kwoty, stanowiącej określony procent wartości określonej w sporządzonej fakturze przerobowej, mają charakter typowego przysporzenia na rzecz osoby trzeciej, i to przysporzenia pod tytułem darmym.
oddala skargę.
Zaskarżoną decyzją ostateczną izba skarbowa utrzymała w mocy decyzję urzędu skarbowego, którą Fundacji Budownictwa Mieszkaniowego określono wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym za 1993 r.
Organ I instancji oparł swoje rozstrzygnięcie na ustaleniach przeprowadzonej kontroli podatkowej, wyjaśnieniach podatnika oraz analizie dokumentów, w tym statutu Fundacji i dokumentów innych podatników, dokonujących wpłat na rzecz Fundacji. Jako podstawę prawną decyzji podał art. 104 Kpa, art. 5 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /t.j. Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486/ oraz ustawę z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482/.
W uzasadnieniu decyzji wskazano, iż podatnik przez cały 1993 r. nie składał deklaracji na podatek od osób prawnych i uczynił to dopiero na wezwanie organu podatkowego z dnia 6 kwietnia 1994 r., wykazując w swym zeznaniu brak przychodów, kosztów ich uzyskania oraz - w efekcie - dochodu /straty/. Tymczasem kontrola wykazała, że poczynając od marca 1993 r. Fundacja uzyskiwała przychody, od których należny podatek dochodowy wyniósł 355.024.000 zł. /starych/. W decyzji określono przy tym wysokość należnych zaliczek miesięcznych, zobowiązując podatnika do uiszczenia odsetek od tych zaliczek.
W odwołaniu od tej decyzji Fundacja Budownictwa Mieszkaniowego zarzuciła, że tok postępowania urzędu skarbowego budzi zastrzeżenia, gdyż organ ten pominął argumenty zawarte w wielokrotnie składanych wyjaśnieniach Fundacji. W szczególności zaś nie uwzględniono faktu, iż wpłaty dokonane przez poszczególnych fundatorów w wyniku zawartych z nimi umów przedwstępnych miały charakter zaliczek, podlegających zwrotowi w razie niedojścia do zawarcia umowy przyrzeczonej. Kwoty te nie stanowiły zatem przychodu Fundacji i nie powinny być opodatkowane. Ponadto tego typu darowizny, stosownie do uchwały Komitetu Fundatorów z dnia 2 kwietnia 1994 r., stanowią powiększenie funduszu założycielskiego Fundacji, co wyłącza je z opodatkowania na mocy art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Fundacja zarzuciła ponadto, że najpierw doręczono jej protokół kontroli nie zawierający obliczenia podatku, a dopiero po upływie półtora miesiąca - załącznik do tego protokołu z określeniem wysokości podatku. Izba skarbowa nie uwzględniła powyższego odwołania i wskazała, iż postępowanie podatkowe oraz poprzedzająca je kontrola podatkowa zostały przeprowadzone prawidłowo.
Skarga jest niezasadna, gdyż zaskarżona decyzja odpowiada zarówno prawu procesowemu, jak i materialnemu. Jest rzeczą oczywistą, że Fundacja Budownictwa Mieszkaniowego podlegała przepisom ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, co w konsekwencji prowadziło do obowiązku uiszczenia podatku od dochodu osiągniętego w roku podatkowym. Skarżąca Fundacja nie wywiązała się ani z obowiązku zapłaty podatku, ani nawet złożenia miesięcznych deklaracji i zeznania podatkowego za 1993 r. Uczyniła to dopiero na wezwanie organu podatkowego, przy czym złożenie zeznania nie odzwierciedlało rzeczywistego zakresu osiągniętych przychodów. W tej sytuacji organ podatkowy na podstawie przepisów art. 5 ust. 3 ustawy o zobowiązaniach podatkowych określił Fundacji wysokość należnego podatku dochodowego.