Brak podjęcia przez podatnika obrony i uczestnictwa w trakcie prowadzonego postępowania podatkowego nie może stanowić podstawy zarzutu naruszenia przez organy podatkowe zasad postępowania, jeżeli podatnik miał możliwość obrony i uczestnictwa w toczącym się postępowaniu.
W wyniku przeprowadzonego postępowania kontrolnego u Z. Ł., w zakresie rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacania podatku od towarów i usług za 1995 r. Inspektor stwierdził, że w roku tym Z. Ł. prowadził działalność gospodarczą pod nazwą: "K.-S. S. i C." Ł., ul. P. 8.
W kontrolowanym okresie Z. Ł. był podatnikiem podatku od towarów i usług, posługiwał się numerem NIP: (...) nadanym przez Urząd Skarbowy w B. oraz prowadził podatkową księgę przychodów i rozchodów, a także ewidencję zakupu i sprzedaży VAT. W urządzeniach tych Kontrolowany ewidencjonował zakup i sprzedaż na terenie całego kraju samochodów używanych, przyczep samochodowych, podzespołów do tych samochodów oraz części samochodowych przeznaczonych do remontu zakupionych pojazdów.
W toku przeprowadzonego postępowania Inspektor ustalił, że w 1995 r. Z. Ł. poza sprzedażą wykazaną w urządzeniach księgowych, w tym w rejestrze sprzedaży VAT, uzyskał przychody ze sprzedaży dwóch samochodów /Mazdy 626 poj. 2,0 1 i Hyundaya H-100/ zakupionych za granicą i sprowadzonych do kraju. Inspektor stwierdził także, że Z. Ł. świadczył osobom krajowym, tj. - J. Ł., W. M. i J. Ł., H. Ł., A. K. i A. Ł. - usługi polegające na zakupie w Belgii i w Niemczech samochodów osobowych i ciężarowych, przewozie ich do kraju, załatwianiu formalności celnych związanych importem łącznie z dokonywaniem opłat i organizowaniem sprzedaży przywiezionych samochodów.
Żadna z czynności zakupu za granicą, sprzedaży w kraju importowanych samochodów oraz świadczenia usług nie była wykazana w dokumentacji działalności gospodarczej, w tym w rejestrach dla potrzeb rozliczenia podatku od towarów i usług.
Wobec powyższego Inspektor wydał decyzję z 27 sierpnia 1999 r., w której stwierdził, że Z. Ł. naruszył obowiązki ewidencyjne, o których mowa w art. 27 ust. 4 ustawy o podatku VAT, a nierzetelność ewidencji dla potrzeb podatku VAT dotyczy sprzedaży towarów i usług w kwietniu, lipcu, wrześniu, październiku, listopadzie i grudniu 1995 r. oraz zakupów towarów i usług w kwietniu i lipcu 1995 r.
Do wykazanego przez podatnika przychodu został doliczony przychód określony w znacznej mierze w sposób szacunkowy. Odstąpiono od szacowania jedynie tego przychodu, na ustalenie którego pozwalały zebrane w sprawie dowody.
Od wymienionej decyzji Z. Ł. wniósł odwołanie za pośrednictwem swego pełnomocnika M. T. Zarzucił jej naruszenie przepisów art. 120-122, art. 180 i art. 187 Ordynacji podatkowej. Odwołujący się podniósł, iż poza prowadzoną działalnością gospodarczą wykonał również przysługi rodzinne i koleżeńskie związane z zakupem i przywozem z Belgii samochodów osobowych tym osobom. Podniósł, iż organ nie wyjaśnił stanu faktycznego sprawy i bezpodstawnie przyjął ustalenia będące faktyczną podstawą decyzji. Zdaniem skarżącego decyzja została wydana bez zebrania i wyczerpującego rozpatrzenia całego materiału dowodowego. W związku z tym wnosił on o uchylenie tej decyzji wraz z poprzedzającym ją "wynikiem kontroli".