Sankcja rozbiórki z art. 51 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ winna być orzekana, w sytuacji pełnej jasności co do braku możliwości doprowadzenia wymienionych robót do stanu zgodnego z prawem.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Krzysztofa O. na decyzję (...) Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B. z dnia 25 lipca 2002 r. (...) w przedmiocie nakazu wykonania dokumentacji inwentaryzacyjnej powykonawczej - oddala skargę.
Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w W.-M. wszczął na wniosek skarżącego Krzysztofa O. - z listopada 2000 r. - postępowanie w sprawie samowoli budowlanej sąsiadów L., popełnionej na działce o numerze geodezyjnym 78, położonej w miejscowości G.-M. Organ I instancji ustalił, że inwestorzy przystąpili w październiku 2000 r. do prac budowlanych polegających na dobudowie do istniejącego budynku inwentarskiego części obory o wymiarach 9,6 x 3,7 m oraz na wymianie całości więźby dachowej na istniejącym budynku inwentarskim na długości dobudowanej części tj. 9,6 m. Powyższe roboty były poprzedzone zgłoszeniem dokonanym 6 września 2000 r., przy czym w trakcie robót odstąpiono częściowo od zgłoszenia wymieniając całość więźby dachowej w istniejącym budynku inwentarskim na długości rozbudowanej części z uwagi na stwierdzenie znacznego zużycia krokwi. Przy takich ustaleniach organ z powołaniem się na art. 51 ust. 1 pkt 2 i ust. 4 prawa budowlanego nakazał inwestorom wykonanie dokumentacji powykonawczej wraz z opinią techniczną robót budowlanych oraz z powołaniem się na art. 55 ust. 3 prawa budowlanego nakazał inwestorom uzyskanie pozwolenia na użytkowanie budynku inwentarskiego w terminie do 31 maja 2001 r. Decyzja organu I instancji została utrzymana w mocy przez organ odwoławczy decyzją z 27 lutego 2001 r. Na skutek skargi Krzysztofa O. na powyższe rozstrzygnięcie tutejszy ośrodek zamiejscowy NSA wyrokiem z dnia 27 września 2001 r., wydanym w sprawie SA/Bk 449/01, uchylił decyzję organu odwoławczego zalecając ponowne dokonanie ustaleń co do zakresu wykonanych robót i zakresu zgłoszenia. Sąd zauważył, że treść zgłoszenia dotyczyła rozbudowy obory o powierzchni do 35 m2, polegającej na poszerzeniu istniejącej obory a zatem wymaga jednoznacznego stwierdzenia czy dobudowany budynek o wymiarach 9,6 x 3,7 m stanowi oddzielny obiekt, czy w istocie rzeczy powiększa dotychczasową oborę. O ile nowy obiekt rozbudowuje już istniejący to wykonana dodatkowa część, jakkolwiek jej rozmiary same w sobie mieszczą się w podanej w art. 29 ust. 1 pkt 1 lit. "a" prawa budowlanego powierzchni 35 m2, objętej zgłoszeniem, to nie mogłaby być traktowana w oderwaniu od powierzchni dotychczasowego budynku inwentarskiego, łącznie z którym przekroczyłaby tę powierzchnię, a zatem te prace budowlane wymagałyby pozwolenia na budowę. Nadto sąd zalecił jednoznaczne wyjaśnienie czy zamiar wymiany krokwi wynikał ze zgłoszenia, gdyż nie był ujęty w treści zgłoszenia a jedynie w opisie technicznym planowanych robót, który to opis nie został jednak formalnie wskazany jako załącznik zgłoszenia. Sąd zalecił więc wyjaśnienie powyższej kwestii. Trzecim zaleceniem było nałożenie obowiązku wyjaśnienia odległości obory inwestorów od granic działki skarżącego, albowiem z dotychczasowych czynności organu nie wynikało czy i jak tę odległość mierzono, a sąsiad inwestorów kwestionował ustalenia w tym zakresie, przy czym odnośnie zarzutów sąsiada dotyczących braku zgody na wykonanie robót Sąd wskazał na wzięcie pod uwagę treści wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 5 marca 2001 r. w sprawie P 11/00 /OTK 2001 nr 2 poz. 33/.