1. Stosownie do treści art. 106 par. 1 Kpa organ, z którym podejmowane jest współdziałanie w wykonaniu ustawowego obowiązku nie jest stroną tego postępowania, lecz bierze udział w procesie decyzyjnym, wydając akt administracyjny indywidualny w procesowej formie postanowienia.
2. Wyjście poza ustawowy zakres współdziałania narusza prawo, gdyż wydający postanowienie organ współdziałający działa również władczo i jednostronnie, a jego stanowisko może wpływać na wynik innych postępowań.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na rozprawie przy udziale (...) sprawy ze skargi Grażyny i Stanisława P. na postanowienie Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia 3 kwietnia 2003 r. (...) w przedmiocie uzgodnienia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu - uchyla zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie Powiatowego Inspektora Sanitarnego w I. z dnia 13 października 2000 r. (...), (...).
Grażyna i Stanisław P. zaskarżyli do Naczelnego Sądu Administracyjnego - Ośrodek Zamiejscowy w Bydgoszczy postanowienie Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w B. z dnia 3 kwietnia 2003 r. (...) utrzymujące w mocy postanowienie Powiatowego Inspektora sanitarnego w I. z dnia 13 października 2000 r.
Utrzymanym w mocy postanowieniem organ I instancji zaopiniował pozytywnie projekt decyzji ustalającej warunki zabudowy i zagospodarowania terenu dla inwestycji polegającej na budowie rurociągu wody przemysłowej o średnicy 500 mm, o długości ok. 8.800 m, wykonanego z żywic poliestrowych z równoczesnym pozostawieniem w gruncie dotychczas użytkowanych rurociągów z rur azbestowo-cementowych.
W podstawie prawnej postanowienia organ powołał art. 3 pkt 4 lit. "a" ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Inspekcji Sanitarnej /Dz.U. 1988 nr 90 poz. 575 ze zm./ oraz art. 40 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /t.j. Dz.U. 1999 nr 15 poz. 139 ze zm./.
Pozostawienie rurociągów w ich gruncie oraz ich nieszkodliwość dla środowiska i zdrowia ludzi zakwestionowali skarżący w zażaleniu z dnia 19 lutego 2003 r. Zakwestionowane zostało też stwierdzenie, że w gruncie pozostaną dwa azbestowo-cementowe rurociągi. Według skarżących w ich gruntach rolnych /działki 45/7, 57/6 i 57/8 w D./ są trzy rurociągi azbestowo-cementowe.
Podzielając stanowisko organu I instancji, organ odwoławczy w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia stwierdza, iż postanowienie pierwszoinstancyjne nie zawiera uchybień.
Sprawa pozostawienia w gruncie dwóch, a nie trzech wyłączonych z eksploatacji rurociągów azbestowo-cementowych wynikała z dostępnych Powiatowemu Inspektorowi Sanitarnemu w Inowrocławiu materiałów dotyczących przedmiotowej sprawy.
Inspektor nie ma prawnego obowiązku, ani też możliwości technicznych sprawdzenia danych zawartych w przedkładanych jemu materiałach. Poza tym z higieniczno-zdrowotnego punktu widzenia sprawa pozostawienia w gruncie dwóch, czy trzech rurociągów jest nieistotna dla sprawy rozpatrywanej przez organ I instancji, ponieważ nie stanowią one żadnego zagrożenia dla zdrowia ludzi, co zostało potwierdzone stanowiskiem Państwowego Zakładu Higieny w W. z dnia 30 czerwca 2000 r.
W skardze skarżący ponownie podnieśli zarzuty zgłoszone w zażaleniu na postanowienie organu I instancji.
W odpowiedzi na skargę wniesiono o jej oddalenie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Nie będąc związany granicami skargi /art. 51 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym - Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, Sąd może ją uwzględnić również z przyczyn w niej nie wskazanych. Tak też i było w rozważanym przypadku.
Stosownie do treści art. 106 par. 1 Kpa, jeżeli przepis prawa uzależnia wydanie decyzji od zajęcia stanowiska przez inny organ /wyrażenie opinii lub zgody albo wyrażenie stanowiska w innej formie/, decyzję wydaje się po zajęciu stanowiska przez ten organ.
Jak przyjmuje się w orzecznictwie, organ z którym podejmowane jest współdziałanie w wykonaniu ustawowego obowiązku nie jest stroną tego postępowania, lecz bierze udział w procesie decyzyjnym, wydając akt administracyjny indywidualny w procesowej formie postanowienia.