Wydawanie i cofanie zezwoleń na sprzedaż piwa zawierającego do 4,5 procent alkoholu nie mogą być oparte na przepisach ustawy z dnia 10 grudnia 1959 r. o zwalczaniu alkoholizmu /Dz.U. nr 69 poz. 434 ze zm./ oraz wydanego na jej podstawie rozporządzenia Ministra Handlu Wewnętrznego z dnia 10 lipca 1964 r. w sprawie określenia organów właściwych do wydawania zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych oraz warunków i trybu ich wydawania /Dz.U. nr 29 poz. 188 ze zm./, ponieważ akty te przewidują wydawanie zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych o zawartości powyżej 4,5 procent alkoholu.
Naczelny sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Krystyny W. i Bronisława K. na decyzję Wojewody Bielskiego z dnia 3 listopada 1980 r. w przedmiocie zakazu sprzedaży piwa w barze "Janosik" w B.B. i na podstawie art. 207 par. 3 Kpa stwierdził nieważność zaskarżonej decyzji oraz decyzji Prezydenta Miasta B.B., a także, stosownie do art. 208 Kpa, zasądził od Wojewody Bielskiego zwrot kosztów postępowania na rzecz skarżących.
Decyzją z dnia 29 września 1980 r. Prezydent Miasta B.B., powołując się na art. 94 ust. 1 ustawy z dnia 25 stycznia 1958 r. o radach narodowych /t.j. Dz.U. 1975 nr 26 poz. 139/, wydał zakaz sprzedaży piwa w barze uniwersalnym "Janosik" prowadzonym przez Bronisława K. i Krystynę W. W uzasadnieniu podano, że decyzja wydana została zgodnie z obowiązującym programem walki z alkoholizmem oraz w związku z pismem Komitetu Osiedlowego Samorządu Mieszkańców nr 31. Podano także, że dodatkową okoliczność przemawiającą za wydaniem powyższej decyzji stanowi fakt, że bar "Janosik" usytuowany jest przy ruchliwej arterii komunikacyjnej miasta, w związku z czym lokal odwiedzany jest przez kierowców pojazdów mechanicznych. Ze względów bezpieczeństwa zatem należy wykluczyć możliwość konsumpcji piwa przez kierowców oraz inne osoby, które pod wpływem alkoholu mogłyby spowodować zagrożenie bezpieczeństwa ruchu drogowego.
Od decyzji Prezydenta Miasta B.B. odwołali się Bronisław K. i Krystyna W. do Wojewody Bielskiego, podnosząc m.in., że w lokalu gastronomicznym, który prowadzą od 10 lat, dokonywano sprzedaży piwa, a także wina i nie było wypadków zagrożenia bezpieczeństwa ruchu. Lokal ten oddalony jest od jezdni o 80 m, a sprzedaż piwa połączona jest z działalnością żywieniową, co sprawia, że jest tu znacznie mniejsza możliwość upicia się niż w pobliskim lokalu Andrzeja O., gdzie jest sprzedawane wyłącznie piwo.
Wojewoda Bielski decyzją z dnia 3 listopada 1980 r., bez powołania przepisów prawa materialnego, utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję Prezydenta Miasta B.B. z tego względu, że bar "Janosik" usytuowany jest przy ruchliwej arterii komunikacyjnej i ze względu na utrzymanie bezpieczeństwa, a także porządku publicznego w tym rejonie sprzedaż piwa jest niewskazana. W decyzji tej pouczono skarżących o możliwości wniesienia odwołania do Ministra Handlu Wewnętrznego i Usług, co następnie zostało sprostowane decyzją z dnia 24 grudnia 1980 r.
Bronisław K. i Krystyna W. zgodnie z wcześniejszym pouczeniem wnieśli odwołanie do Ministra Handlu Wewnętrznego i Usług, które przez Wojewodę Bielskiego zostało potraktowane jako skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego. W odwołaniu tym zostały przytoczone w zasadzie te same argumenty, co w odwołaniu wniesionym do Wojewody Bielskiego. W odpowiedzi na skargę Wojewoda Bielski wniósł o jej oddalenie, powołując się na przepisy par. 16 ust. 2 i 3 rozporządzenia Ministra Handlu Wewnętrznego z dnia 10 lipca 1964 r. w sprawie określenia organów właściwych do wydawania zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych oraz warunków i trybu ich wydawania /Dz.U. nr 29 poz. 188; zm.: Dz.U. 1973 nr 6 poz. 4/ oraz podnosząc, że skarga jest zupełnie bezpodstawna z tego względu, że skarżący nie podają, jaki przepis prawny został naruszony zaskarżoną decyzją.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Ustawa z dnia 10 grudnia 1959 r. o zwalczaniu alkoholizmu /Dz.U. nr 69 poz. 434/ odnosi się do napojów alkoholowych zawierających więcej niż 4,5 procent alkoholu. Wydane na podstawie tej ustawy rozporządzenie Ministra Handlu Wewnętrznego z dnia 10 lipca 1964 r. w sprawie określenia organów właściwych do wydawania zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych oraz warunków i trybu ich wydawania /Dz.U. nr 29 poz. 188; zm.: Dz.U. 1973 nr 6 poz. 4/ stanowi, że organy administracji państwowej wydają i cofają zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych zawierających powyżej 4,5 procent alkoholu /par. 1 ust. 1 oraz par. 16/. Między innymi zezwolenia takie - w myśl par. 8 ust. 1 cytowanego rozporządzenia - mogą być wydawane jednostkom gospodarki uspołecznionej oraz jednostkom gospodarki nie uspołecznionej na sprzedaż napojów alkoholowych w zakładach gastronomicznych.