Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Barbara Adamiak (spr.), Sędziowie NSA Jan Paweł Tarno, Leszek Włoskiewicz, Protokolant Katarzyna Baran, po rozpoznaniu w dniu 6 kwietnia 2005 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Ministra Sprawiedliwości od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 maja 2004r., sygn. akt II SA 3066/02 w sprawie ze skargi M. J. S. na decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 lipca 2002 r. (...) w przedmiocie stopnia awansu zawodowego 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie, 2. odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego na rzecz Ministra Sprawiedliwości od M. J. S.
Minister Sprawiedliwości decyzją z dnia 24 lipca 2002 r. utrzymał w mocy decyzję Kierownika Rodzinnego Ośrodka Diagnostyczno-Konsultacyjnego w B. z dnia 21 czerwca 2001 r., wydaną na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy z dnia 18 lutego 2000 r. o zmianie ustawy - Karta Nauczyciela oraz o zmianie niektórych innych ustaw, którą nadano Jolancie S. stopień nauczyciela stażysty, z dniem 1 lipca 2002 r.
W uzasadnieniu decyzji podano m.in., iż w dniu wejścia powołanej ustawy w życie, Jolanta S. zatrudniona była na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony na stanowisku pedagoga. W związku z powyższym nie mogła uzyskać z mocy prawa, na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy z dnia 18 lutego 2000 r. o zmianie ustawy - Karta Nauczyciela oraz o zmianie niektórych innych ustaw - stopnia nauczyciela mianowanego.
Stosownie do przepisu par. 8 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 sierpnia 2001 r. w sprawie organizacji i zakresu działania rodzinnych ośrodków diagnostyczno-konsultacyjnych /Dz.U. nr 97 poz. 1063/ oraz zgodnie z par. 4 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 10 października 1991 r. w sprawie szczegółowych kwalifikacji wymaganych od nauczycieli oraz określenia szkół i wypadków, w których można zatrudnić nauczycieli niemających wyższego wykształcenia /Dz.U. nr 98 poz. 433 ze zm./ Jolanta S. nie posiada w ocenie organu, kwalifikacji zawodowych wystarczających do zajmowania stanowiska pedagoga w rodzinnym ośrodku diagnostyczno-konsultacyjnym.
Legitymując się dyplomem ukończenia studiów wyższych pedagogicznych w zakresie wychowania przedszkolnego oraz studium podyplomowego z logopedii, nie posiada w rozumieniu wskazanych przepisów, także kwalifikacji do zajmowania stanowiska nauczyciela w placówkach kształcenia i wychowania specjalnego.
W związku z powyższym, decyzja Kierownika Rodzinnego Ośrodka Diagnostyczno-Konsultacyjnego w B. była - w ocenie organu - zgodna z prawem, a przytoczone przepisy zostały prawidłowo zastosowane.
W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego Jolanta S. domagała się uchylenia powyższej decyzji, zarzucając m.in., iż została po 12 latach pracy na stanowisku nauczyciela mianowanego "zdegradowana" do stopnia nauczyciela stażysty, czym przekreślono jej dotychczasowy dorobek zawodowy. Wskazała, że przytoczone w decyzji rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 sierpnia 2001 r. w sprawie organizacji i zakresu działania rodzinnych ośrodków diagnostyczno-konsultacyjnych nie powinno mieć wpływu na rozstrzygnięcie jej sprawy. Wskazała, iż na dzień 4 października 2001 r. spełniała wymagania dotyczące kwalifikacji niezbędnych do wykonywania pracy w charakterze pedagoga w RODK z godnie z obowiązującym wówczas rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości z dnia 26 kwietnia 1983 r.
Minister Sprawiedliwości w odpowiedzi na skargę wniósł o jej oddalenie, powołując się na dotychczasowe ustalenia faktyczne i prawne.