Sprawa ze skargi na bezczynność Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców w przedmiocie rozpatrzenia odwołania
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Alina Balicka Sędziowie Sędzia WSA Tomasz Wykowski (spr.) Sędzia WSA Anna Sękowska po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym 4 marca 2019 r. w trybie uproszczonym sprawy ze skargi M. Z. na bezczynność Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców w przedmiocie rozpatrzenia odwołania 1) umarza postępowanie w zakresie zobowiązania Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców do rozpatrzenia odwołania od decyzji Wojewody [...] nr [...] z [...] czerwca 2017 r., 2) stwierdza, że Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców dopuścił się bezczynności w rozpoznaniu odwołania, o którym mowa w pkt 1, 3) stwierdza, że bezczynność, o której w pkt 2 miała miejsce bez rażącego naruszenia prawa, 4) oddala skargę w pozostałym zakresie, 5) zasądza od Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców na rzecz skarżącej M. Z. kwotę 597 (pięćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/4

I. Pismem z dnia 25 października 2018 r. M. Z. (dalej "Skarżący"), reprezentowany przez r.pr. D. K., wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie (dalej "Sądu") skargę na bezczynność Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców (dalej "Szefa") w przedmiocie rozpatrzenia odwołania Skarżącego od decyzji Wojewody [...] z dnia [...] czerwca 2018 r. nr [...], orzekającej o odmowie udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy i pracę a terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W skardze wniesiono o:

1) zobowiązanie organu do wydania odpowiedniego aktu rozpatrującego odwołanie,

2) dokonanie kontroli przewlekłości postępowania administracyjnego i bezczynności, którego dotyczy skarga:

3) stwierdzenie, że bezczynność organu miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa;

2) przyznanie Skarżącemu od organu sumy pieniężnej ewentualnie wymierzenie organowi grzywny,

3) zasądzenie kosztów postępowania w tym kosztów zastępstwa procesowego.

II. W odpowiedzi na skargę, udzielonej w piśmie z dnia 27 listopada 2018 r., Szef Urzędu wniósł o:

1) umorzenie postępowania sądowego w zakresie zobowiązania Szefa Urzędu do rozpatrzenia odwołania - w związku z rozpoznaniem tego odwołania przez organ, już po wniesieniu skargi, decyzją z dnia [...] listopada 2018 r. nr [...], orzekającą o utrzymaniu decyzji Wojewody w mocy;

2) stwierdzenie, że przy rozpatrywaniu odwołania nie doszło do rażącego naruszenia prawa,

3) oddalanie wniosku o przyznanie organowi sumy pieniężnej lub wymierzenie grzywny.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

III. Zgodnie z art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz.1066 z późn.zm.) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym w świetle § 2 powołanego wyżej artykułu, kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej.

Z art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2017 poz.1369 z późn. zm. - dalej "p.p.s.a.") wynika, że kontrola ta obejmuje również orzekanie w sprawach skarg na bezczynność w przypadkach określonych w pkt 1-4 lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadku określonym w pkt 4a.

Środki dyscyplinujące, którymi dysponuje sąd w razie uwzględnienia skargi na bezczynność organu lub przewlekłe prowadzenie przez organ postępowania, określa w pierwszej kolejności art.149 § 1 p.p.s.a. W myśl tego przepisu sąd, uwzględniając skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania przez organy w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 1-4 albo na przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 4a:

1) zobowiązuje organ do wydania w określonym terminie aktu, interpretacji albo do dokonania czynności;

Strona 1/4